|
Post by joshua on Aug 18, 2013 11:56:18 GMT
hij keek naar haar en glimlachte enkel. Hij knikte op haar vraag en begon alweer een beetje naar buiten te rennen.'' We gaan naar huis!'' sprak hij en klapte even voor een moment.'' Gaat isa ook mee naar huis?'' vroeg hij haar nu. De jongen hoopte van wel, en de wachters gingen er eigenlijk al een beetje van uit, doordat hun er al op rekende dat zij hun koningin werd.'' Uwe majesteit, we moeten gaan.'' sprak hij rustig en Theodore keek naar de man.'' Waarom noemt hij jou zo isa?'' vroeg hij wat verbaasd, omdat hij altijd gewoon prins werd genoemd, vond hij dat zo raar eigenlijk. Zijn broer werd namelijk vroeger ook altijd prins genoemd toen ze nog thuis woonde.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 12:03:22 GMT
Ze begon zachtjes te grinniken en keek nog eenmaal het huis rond. "Ik weet het niet," sprak ze zachtjes. "Ik kan mee gaan en als het uiteindelijk niet lukt altijd nog terug gaan," sprak ze nog altijd zachtjes. "Ik weet het," zuchtte ze toen waarna ze het huis uitliep. "Geen idee Theodore,' sprak ze glimlachend. "Vraag het aan hem zou ik zeggen," glimlachte ze toen.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:09:04 GMT
Hij keek even naar de man en schudde toen toch zijn hoofdje, want dat durfde hij toch niet goed, door dat hij inmiddels al zolang in de slavernij had gezeten, vertrouwde hij het niet, terwijl hij daarvoor echt geen schaamte kende om het aan iedereen te vragen. Ook niet aan die wachter. Daarom slikte hij en begon een beetje te lopen, maar bleef nu toch stil, hij was een beetje bang op dit moment, omdat hij het gewoon niet durfde, maar het wel graag wou weten. Daarom kroop hij met een beer helemaal achter isabelle weg.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 12:19:55 GMT
"Hij bijt niet hoor," grinnikte ze zachtjes terwijl ze rustig weer terug naar de haven begon te lopen. Ze glimlachte even en trok Theodore rustig mee. "Ga geen verstoppertje spelen," glimlachte ze tegen hem. Ze keek nog een keer achterom en zuchtte toen. Dit ging ze missen, en niet zo'n beetje ook. Ze sloot kort haar ogen en liep rustig verder naar de haven.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:33:50 GMT
hij keek haar een beetje angstig aan nu, maar slikte wel even en liep met haar mee naar de haven terwijl hij goed dichtbij haar bleef hangen. Het schip was inmiddels klaar voor vertrek, en bovenop het dek zat Joshua momenteel in een stoel, een beetje bij te komen, maar toch nog duidelijk niet aangesterkt. Theodore rende nu het dek op en keek naar haar, naar isabelle, aangezien die ook nog een beer van hem had. Hij ging op het dek zitten bij zijn zusjes die hem direct in hun spel opnamen. De wachters knikte en bogen even.'' met tien minuten vertrekken we, uwe majesteit.'' sprak de wachter voor die ook het dek op liep, maar ze nog wel een beetje in de gaten gehouden werd.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 12:46:06 GMT
Ze glimlachte even en liep rustig het dek op waarna ze de beer terug gaf aan Theodore. Wat ze al die tijd op het schip kon doen wist ze niet. Ze zuchtte kort en keek glimlachend naar de kinderen. Ze ging het hier echt missen. Ondanks alles wat ze hier met Brayden had meegemaakt. Ze sloot kort haar ogen en dacht aan haar ouders. Waar zouden die op dit moment zijn?
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 12:54:50 GMT
Joshua keek naar haar en glimlachte.'' isabelle, kom eens.'' sprak hij nog wat zwakjes, maar hij wou haar gewoon in de buurt hebben.'' isabelle wil je mee?'' vroeg hij aan haar.'' Wil je mee naar mijn kasteel? JE kunt het nu nog zeggen..''sprak hij omdat hij niets had gezien dat ze had gehuild, of wat dan ook eigenlijk. Ook niet dat zij de hele tijd bij hem was geweest. Hij hield wel van haar.. Heel veel zelfs, maar hij wou de pijn eigenlijk niet meenemen naar daar waar het veilig was, zijn kasteel.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 12:58:34 GMT
Ze keek hem kort aan en liep toen naar hem toe. "Ik weet het echt niet," zuchtte ze zachtjes. "Ik kan meegaan en het proberen en mocht het echt niet lukken dan kan ik altijd nog terug gaan," sprak ze zachtjes tegen hem. Ze wilde best mee maar ze wilde daar niet iedere dag jankend zitten dat ze naar huis wilde. Dat kon ze ook niet maken.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:05:45 GMT
Hij keek haar aan en slikte.'' Ik wil ook niet met de pijn blijven zitten, Isabelle.. Ik houd van je, en ik wil als je met mij mee gaat, dat je ook werkelijk van me houd.. Anders houd ik alleen mijzelf maar voor de gek. Ik wil die pijn niet meer voelen, nooit meer.'' sprak hij eerlijk en sloot zijn ogen, en wou nu naar binnen, wou naar zijn kajuit, want hij voelde de tranen alweer op komen. Zij had gezegd het niet te weten, en hij hield wel van haar, heel erg veel zelfs.. Hij wou haar als zijn koningin, met haar trouwen en in de toeksomt hun eigen prinsje of prinsesje hebben..
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 13:13:26 GMT
Ze zuchtte kort en keek hem aan. "Maar ik houd ook van je," sprak ze toen zachtjes. Ze was niet het type die dat heel vaak ging benadrukken. Ze had nu zelfs al moeite om het te zeggen. Dit was waarschijnlijk ook een van de weinige keren dat ze dat zei. Ze sloot kort haar ogen en keek hem toen weet glimlachend aan.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:24:36 GMT
Hij keek naar haar en hoorde haar woorden, waardoor zijn gezicht begon te glunderen, en hij keek haar aan.'' Meen je dat..?'' sprak hij nu en keek haar aan. HEt voelde direct weer goed van binnen, en hij stond voorzichtig op, en knuffelde haar voorzichtig, doordat hij zelf nog altijd last had van zijn buik, door de schot.'' Ik houd ook van jou.. Wil je mijn koingin worden? We hoeven niet direct te trouwen.. dat niet.. Maar dit moet ik je wel vragen..''sprak hij en liet haar rustig los. Hij stond te trillen op zijn benen op dit moment, maar daar zette hij zich enorm over heen.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 13:33:48 GMT
Ze glimlachte even en keek hem aan. "Ja," sprak ze zachtjes. Ze knuffelde zachtjes terug en glimlachte naar hem. "Wat moet je van me vragen?" Vroeg ze toen toch wat verward. Moest hij haar nou vragen om te trouwens of wat bedoelde hij? Ze wilde echt nog niet trouwen, ze was ook gewoon nog kind. Ze slikte kort en keek hem aan.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:41:10 GMT
hij keek haar aan en slikte even.'' of je.. je leven met mij wil delen.. niet trouwen.. maar een relatie..'' sprak hij rustig en keek haar aan. een beetje hoopvol nu toch, want dan zou ze voor hem al de koningin zijn die hij bij zijn zijde wou hebben. En in de toeomst trouwen, en hun eigen prinsje of prinsesje te hebben..'' OF je aan mijn zijde wil staan. Tot dat we ooit in de toekomst gaan trouwen.. ''
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 18, 2013 13:51:28 GMT
Ze keek hem een beetje beduusd aan. Wat moest ze hier op antwoorden? Hier had ze nog niet eens over nagedacht. "Ehm ja hoor," sprak ze toen toch glimlachend. Trouwen, ze slikte kort en bleef hem aankijken. Het zou toch ooit moeten maar daar ging ze nu niet te lang over nadenken.
|
|
|
Post by joshua on Aug 18, 2013 13:59:03 GMT
hij glimlachte en keek haar aan.'' Ik houd van je.'' sprak hij rsutig en gaf haar nog een klein lief kusje op haar lippen, hopend dat ze hem uit zichzelf uit zou breiden, maar daar ging hij niet direct van uit eigenlijk, hhet voelde momenteel voor hem ook allemaal anders doordat hij nog zo zwak was. De loopplank van het schip werd nu omhoog gehaadl.'' Mijn koning, koninginn, met u toestemming varen we af. Sprak de man rustig en bleef staan.
|
|