|
Post by Brayden on Aug 16, 2013 11:41:01 GMT
Brayden kee naar haar en haalde de trekker over, maar Joshua srpong er direct voor, waardoor die werd geraakt in zijn maag, en hij kreunde even, terwijl hij fiks begon te bloeden. Brayden lachte enkel en keek naar zijn mannen.'' Sluit hun twee maar op.. En als hij straks dood is, ontdoe hem van zijn kleren.. die kunnen we goed gebruiken..''s prak hij en joshua werd over de grond mee ggesleurd naar de kooi die nog leeg was, en de mannen kwamen ook terug om Isabelle er net zo hard bij in te gooien, bij hem, terwijl verderop de tweeling te zien waren, die zijn mannen al aan het mishandelen waren.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 11:49:22 GMT
Ze slaakte een ijselijke gil toen ze zag dat Joshua geraakt werd. "Oemf," mompelde ze zachtjes toen ze de grond raakte. Ze was al lang blij dat ze niet met een van die mannen naar bed moest want dat zou niet bepaald fijn zijn. Ze ging bij Joshua zitten en slikte. Ze had niet eens haar vod meegekregen anders zou ze die om Joshua's maag hebben gedaan om het bloeden een beetje te stelpen. Ze keek kort naar de tweeling en slikte. Wat ging er met hen gebeuren?
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 11:55:49 GMT
Hij keek naar haar wn wreef langs haar gezicht, terwijl hij een andere hand tegen zijn buik duwde.'' ik zal je niet vergeten..'' sprak hij enkel en keek haar aan.'' LEef verder.. Kom hier uit, alsjeblieft..'' Sprak hij enkel en keek haar aan.'" het is.. Het is niet erg..'' sprak hij en viel nu langzaam weg en zijn hand gleed langs har gezicht weg, en hij viel al buiten bewustzijn, lang zou hij niet meer leven waarschijnlijk. De tweeling begon te huilen, die zag wel wat er met hun broer gebeurde, en Theodore keek ook naar hem, vanut de cel links van hen, en begon ook zachtjes te huilen. Zonder medische zorg zou hij nu echt met goed tien minuten de pijp uit zijn waarschijnlijk.. De tweeling werd nu gepakt in in de kettingen gehangen en met de grote zwepen flink op hun al tedere ruggetjes geslagen, meerdere malen.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 12:09:17 GMT
Ze slikte en keek naar hem. "Je gaat niet dood," sprak ze zachtjes tegen hem. Ze slikte kort en streek kort over zijn wang. Zelf begon ze ook zachtjes te huilen. Hij mocht niet dood gaan. Dat wilde ze niet. Ze slikte kort en terwijl de tranen over haar wangen rolde bleef ze hem rustig aankijken. Ze keek niet naar de meisjes, bang dat ze alleen maar meer pijn kreeg.
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 12:13:06 GMT
Hij bleef liggen zoals hij lag, al leek het bloeden minder te worden, al was dat doordat zijn lichaam een bloedprop aan het aanmaken was, was gevaarlijker momenteel, maar het zu zijn sterfen voor nu wel uitstellen, en dan bleef hij nog even leven, zou de wond helen, maar op latere leeftijd zou hij er wel weer last van gaan hebben waarschijnlijk. Hij kreunde enkel voor een moment, en zweetdruppels liepen over zijn hoofd heen op dit moment, maar een wonder was gekomen op dit moment, dat hij voor nu zou leven, maar hij zou nog wel even buiten bewustzijn zijn, hij had al wel enorm veel bloed verloren natuurlijk.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 12:18:20 GMT
Ze slikte kort en bleef zachtjes huilen al wist ze niet hoe lang hij nog te leven had. Waarschijnlijk was ze morgen weg en zag ze hem voorlopig niet meer. Ze sloot kort haar ogen en zuchtte. Nog steeds wist ze niet of ze verliefd op hem was maar ze ging verder niks laten merken als dat al zo was. Ze slikte kort en opende haar ogen weer waarna ze weer naar Joshua keek.
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 12:22:00 GMT
hij blef zo liggen als hij lag momenteel, stil en al, op de grond. verderop werd een vuur gestookt voor het nieuwe brandmerk van haar, en brayden kwam al naar de cel toe, zag hoe hij buiten bewustzijn was, en glimlachte even naar isabelle.'' klaar voor je brandmerk meisje?'' sprak hij rustig en keek haar aan, met een grijns op zijn gezicht. De zusjes werden nu uit de klemmen gehaald en ook in de cel bij joshua en haar gegooid, omdat daar simpelweg nog de meeste ruimte was.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 12:27:21 GMT
Ze slikte kort en bleef naar Joshua kijken, ook toen Brayden binnen kwam lopen. "Nee," siste ze terwijl ze stijf naar Joshua bleef kijken. Echt niet dat ze zomaar meeging. Straks kwam ze hier niet eens meer terug. Ze slikte kort en keek even naar de meisjes. Wat moest ze zeggen? Ze wist het niet echt.
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 12:33:13 GMT
Brayden lachte.'' Zometeen kom ik je toch halen.'' sprak hij enkel en hij keeek kort naar joshua, die nu even kreunde, en zijn arm een beetje oplichte, en zocht naar de hand van Isabelle, en zijn ogen gingen nog een beetje open, en hij keek naar haar.'' Isabelle..'' sprak hij enkel nog en zijn zusjes keken hem ondanks hun pijn toche ven aan.'' Neem mijn troon over, alsjeblieft..''sprak hij en keek haaar aan.''Ik wil geen ander dan jou meer zien, geen andere vrouw in mijn leven..'' sprak hij enkel en keek haar zwak aan.'' Ik houd van je..'' sprak hij nog.'' ver.. vergeet mij niet..'' sprak hij wer en viel nu opnieuw weg. Hij ademde heel zwaar, en dat kon je meer dan duidelijk horen, en zijn ogen opende zich weer. herrie klonk wel buiten het kamp, marinee mannen die hen aan vielen, natuurlijk, brayden was een ding vergeten.. De koning die hij had.. BRayden en zijn mannen begonnen te vluchten.'' laat die slaven, wegwezen hier, we krijgen ze een voor een wel terug!'' sprak hij enkel en begon te rennen, terwijl marine mannen het kamp binnen vielen, maar Joshau kreeg er niet veel door mee, doordat hij momenteel zo zwak was.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 12:39:16 GMT
"Veel plezier ermee," mompelde ze zachtjes tegen Brayden. Ze slikte kort en pakte zijn hand vast. "Mmmaar, dat kan ik niet," sprak ze zachtjes. "Dat is dan de troon van je zusjes," sprak ze zachtjes. Ja ze was bang, bang dat hij dood ging en dat was meer dan logisch. "Natuurlijk vergeet ik je niet," sprak ze zachtjes. Ze merkte nu toch wel dat ze iets voor hem voelde. Hij mocht niet dood gaan, ze hield van hem. Ze slikte kort en haar gezicht klaarde op bij het gevecht. Ze waren vrij. Zij kwam niet in dat bordeel te zitten of werd eigendom van Gerald. Vrij! En Joshua zou beter worden.
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 12:54:34 GMT
Hij bleef een beetje trillen en mannen begonnen zijn cel open te breken.'' De koning, jongens, help de koning...'' spraken twee van hen en keken naar haar.'' geen zorgen mijn koningin, hij komt in orde.'' sprak de man die hem direct medische aandacht begon te geven. Hij prikte de bloedprop door, en bond hem daarna helemaal vast, en keek naar hem voor een moment.'' help mij met de koning, en geef de koningin iets te eten en te drinken! '' sprak hij en een man kwam met een grote beer aan zetten op dit moment, die hij aan Theodore gaf op dit moment, en die er helemaal van begon te glunderen.'' Van uw verloren oom, mijn prins.'' sprak hij en ook de poppen werden aan de prinsesjes gegeven, die er ook een beetje bewonderd naar keken en de pijn helemaal vergaten eigenlijk.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 19:45:25 GMT
Ze slikte kort en haalde opgelucht adem toen de mannen zeiden dat het goed zou komen. Ze ging wat aan de kant zitten zodat de mannen er makkelijker bij konden. Ze had het zelf nog niet eens zo erg gehad, de meisjes waren er veel erger aan toe. Wat er allemaal op een dag kon gebeuren. Ze zuchtte kort en keek weer naar Joshua. Wat ging Brayden nou doen met Gerald? Wat ging hij überhaupt op dit moment doen? Ze ging er verder niet over nadenken. Ze was nu vrij.
|
|
|
Post by joshua on Aug 16, 2013 19:49:35 GMT
de mannen gingen met hem aan de slag en de ander kwam met een veldfles.'' mijn koningin.'' sprak hij rustig en boog even naar haar, en gaf de fles aan haar terwijl de anderen de koning op een soort van Brancard begonnen te leggen.'' Mijn koningin, mogen we u een lift aan bieden?'' vroeg een ander met een paard, aangezien een koets naderde, maar in die koets zouden ze nu niet allemaal pssen, doordat Joshua moest liggen blijven nu.
|
|
|
Post by Isabelle Moi on Aug 16, 2013 19:56:26 GMT
Oké, ze had hier nu al een hekel aan. Kon ze haar niet gewoon bij haar naam noemen? "Dankje," sprak ze toen toch vriendelijk waarna ze de fles aannam en er een paar slokken van nam. Vooral op de vieze smaak van Brayden nog weg te halen uit haar mond. "Ja hoor," sprak ze glimlachend tegen hen. Ze had er geen problemen mee met wie ze meereed zoland ze maar ver bij Brayden en Gerald uit de weg bleef.
|
|
|
Post by joshua on Aug 17, 2013 7:44:45 GMT
Joshua werd naar de koets gedragen en op een van de banken gelegd, terwijl zijn zusjes en broertjes er bij in gingen, incusief een dokter voor Joshua. De mannen keken even naar elkaar, en zagen dat er nog voldoende uimte was voor haar.'' Uwe majesteit, wilt u op jet paard of in de koets? er is nog ruimte voor u over in de koets, als u dat wenst.'' vroeg de man rustig. Joshua was langzaam aan het bijkomen, en opende nu ook zijn ogen een beetje.
|
|