|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 12:03:42 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek haar aan zover dat kon en glimlachte even. "Is goed lieverd." Zei hij rustig en ging zachtjes liggen en legde de lakens wat over zijn benen heen omdat het toch niet vreselijk warm was voor de kleding waar hij in liep. Hij sloot zijn ogen en slaakte zacht een zuchtje. "Als je nog eentje wilt, kan het dan wel over een paar maanden ofzo?" Vroeg hij nu zacht aan haar en keek weer even haar richtng uit
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 12:10:20 GMT
Quenya
Ze zuchtte even en ging naast hem op het bed zitten zoals altijd, en nu zelfs wat dichterbij, zodat hij het gesmak kon horen van hun kleine mondjes, en dus er zelf nog een beetje van mee kon genieten, van zijn kleine kindjes, die rustig aan het drinken waren. Hij stelde haar een vraag en ze knikte.'' Natuurlijk liefje.'' Sprak ze rustig. '' Het hoef ook niet direct, tenslotte heb ik deze twee nog nu.'' Sprak ze rustig en glimlachte toch even, terwijl ze het fijne gevoel van de tweeling echt prettig vond die aan haar borsten zaten. Serena en Larissa waren inmiddels lekker met zijn twee aan het spelen, met een speelgoed wat een bediende hier had neergelegd.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 12:14:48 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte even en hoorde hoe ze wat dichter zat dan normaal gezien en hoe de tweeling aan het drinken was. Hij sloot zijn ogen en glimlachte weer. Hij vond het fijn dat te horen. Hij streek zachtjes over haar arm toen hij die wat had opgezocht. "Je geet maar aan wanneer je weer wilt lieverd, ik heb alle geduld." Zei hij zacht tegen haar en bleef rustig naar de geluiden luisteren in de hele kamer. Hij vond het meer dan fijn dat alles nu normaal gezien beter zou worden
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 12:29:23 GMT
Quenya
Ze glimlachte en keek een beetje naar hem, terwijk ze een brede glimlach niet kon uit sluiten op dit moment. '' Dat doe ik lief, maar eerst deze twee maar eens van de melk af.'' Sprak ze rustig en keek naar hem.'' Het komt nu allemaal goed. Je dochters zijn lekker aan het spelen en Quinten slaapt nog lekker met zijn vriendin, evenals Gallues. Maar het zal gewoon allemaal vredig zijn.''
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 12:33:39 GMT
Jonathan zenker
Hij luisterde rustig naar haar en glimlachte om har woorden. "Daar ben ik blij om." Zei hij zacht. "Ik hoop dat er nu niets meer gebeurd, ik weet niet of ons gezin nog veel meer kan verduren. We hebben bijna geen enkele van onze kinderen al normaal zien opgroeien. Ik Dennis niet, jij Quinten ook niet echt toen ik hem had meegnomen, de tweeling ook niet omdat ze toen naar Aragorn zijn geweest met Quinten en Dennis. En onze twee jongsten zouden nog maar enkele dagen oud moeten zijn." Zuchtte hij zachtjes en streek door zijn haar heen en legde zijn ene arm dan onder zijn hoofd terwijl zijn andere hand over haar arm bleef strijken
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 12:39:31 GMT
Quenya Ze zuchtte even.'' vanaf nu zal anders anders gaan, en als je wilt als ik deze twee zo weer kleiner kunnen maken als je dat wilt, en dat weet je.'' Sprak ze rustig en keek hem aan. Hope was inmiddels klaar met drinken en keek naar Jonathan en schreeuwde weer enthousiast: ''tata!'' uit.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 12:43:33 GMT
Jonathan Zenker
Hij luisterde naar haar en schudde zijn hoofd lichtjes op haar laatste woorden. "Dat hoeft niet, we zien ons laatste kindje wel helemaal normaal opgroeien." Zei hij zachtjes tegen haar en hoorde hoe het gesabbel aan één kant gestopt was en niet veel later hoorde hij Hope. Hij glimlachte kleintjes en keek richting het geluid van het meisje. "Hou ze nu maar zo." Zei hij zacht tegen Quenya en glimlachte weer
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 12:57:04 GMT
Quenya
Ze glimlachte.'' Lieverd, ga eens zitten.'' Sprak ze rustig en glimlachte even, aangezien ze zag dat Hope haar handjes heel breed uit stak naar Jonathan.'' Er wil er een bij je liggen.'' Sprak ze met een glimlach en keek hem even aan met een brede glimlach en hoorde Hope het woordje weer zeggen, en ging daar door nog breder glimlachen.'' tata!''
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 12:59:26 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte en ging rustig rechtop zitten toen dat werd gevraagd van haar en hoorde haar woorden al snel volgen. Hij glimlachte. "Geef haar maar." Zei hij rustig en hield zijn armen al wat klaar om het kleine meisje vast te nemen. Hij was blij met zijn kinderen, en ook met Hope. "Haar broertje moet nog een naam krijgen." Zei hij nu ook zachtjes en wachtte rustig tot Hope in zijn armen werd gelegd zodat hij haar wat kon knuffelen en aandacht kon geven.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 18:01:31 GMT
Quenya
Rustig gaf ze het meisje aan hem en glimlachte even voor een moment, terwijl ze naar het jongetje keek, die nog rustig aan het drinken was.'' Ik weet even geen naam.'' Sprak hij rustig en keek naar haar. Wat was jou idee?'' vroeg ze rustig en keek hem aan.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 31, 2013 19:28:51 GMT
Jonathan Zenker
Hij voeldeh et meisje al snel in zijn armen en nam haar goed tegen zich aan en glimlachte weer even. "Ik dacht aan Alexander, of toch ergens iets in die aard." Zei hij zacht en keek even naar het meisje, hij nam toch aan dat hij dat deed. Het was echt irritant als je niets kon zien. Hij keek weer op naar Quenya en glimlachte weer even. "Je kunt altijd eens rondvragen naar andere leuke namen."
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 10:14:53 GMT
Quenya
Ze keek naar de jongen en toen weer naar hope. Ze dacht nog even na over zijn woorden maar knikte toen." Alexander is goed, lief." Sprak ze rustig en glimlachte even naar hem en wou een beetje beter gaan zitten door het jongetje wat lag te drinken aan haar borst Ze was gelukkig. Al waren deze kinderen ook al ouder. Ze keek even naar Mathrandir. Ze hoopte gewoon dat iedereen nu weer normaal werd, en zo hun gezin gelukkig. Ze legde haar hoofd een beetje tegen hem aan en zuchtte, terwijl er toch nog een traan langs haar wang liep, door alle ellende.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 20, 2013 14:37:44 GMT
Jonathan Zenker
Hij keek naar Quenya en glimlachte voorzichtig naar haar. Hij wilde ook dat nu alles even rustig verliep hier. Hij streek over haar haren heen toen ze wat tegen hem aanleunde. Hij had eigenlijk enkel Quinten zien opgroeien, tot hij werd gescheiden van Quenya en de kinderen voor 6 jaar. Hij sloot zijn ogen rustig en trok haar voorzichtig wat tegen zich aan. "Ik ga zo meteen weer even langs mijn zus Quenya. Als je dat niet erg vind." Zei hij zacht tegen haar en duwde zijn lippen even op haar wang.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 14:49:41 GMT
Quenya
Ze keek naar Hem en zuchtte even voor een moment en gaf hem een kus." Is goed lief, ik wil zo Mathrandir wakker gaan maken. Hij moet ook weer leven." Sprak ze rustig en glimlachte even al was ze nog vreselijk moe. Maar ze moest wel even anders was Mathrandir misschien voor altijd weg. Ze keek naar alle kinderen, en zelf Leone werd gewoon in hun groep opgevangen, en daar was ze heel erg blij mee. Dat hij niet buiten werd gesloten. Ze hield van haar kinderen en wou er nog eentje bij hebben, eentje van hun samen, en dan was het klaar.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 20, 2013 14:59:02 GMT
Jonathan Zenker Hij wasnog steeds vrij slechtziend door die engel die hem had verblind, maar dat zou normaal gezien nog goed komen. "Ik zal zo meteen wel iemand moeten vragen me naar haar te brengen, anders loop ik overal tegen aan." Zei hij rustig tegen haar en keek weer even de richting uit van het jongetje aan haar borst die hij nog hoorde sabbelen. Hij glimlachte weer even en slaakte dan een zucht. "Anders moet ik vragen dat ze naar hier komt." Zuchtte hij Leone? het was toch Galleus?
|
|