|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 15:09:16 GMT
oh ja Quenya Ze zuchtte en keek naar hem." Laat haar maar hier komen.. Dat is voor jou beter.." Sprak ze en gaf hem een kus op zijn lippen en merkte dat het jongetje bijna klaar was met drinken en keek even naar het meisje wat nu het t shirt van haar vader beet pakte en een beetje begon te trekken." Tata! Tata!" riep het meisje daarbij en ze glimlachte even waarna ze ook even naar het jongetje keek die nu rustig haar borst los liet, en een boertje liet, en helemaal tegen de borsten van zijn moeder aan kroop en in slaap viel tegen haar aan.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 20, 2013 15:13:37 GMT
Jonathan Zenker
Hij knikte. "Dat is waarschijnlijk het beste." Zei hij zacht tegen haar en ontving haar kus rustig. Hij hoorde hoe het jongetje langzaam aan stopte met drinken en hoorde dan Hope trekken aan zijn shirt en tata roepen. Hij glimlachte en hield het meisje wat beter tegen zich aan. Hij hield stuk voor stuk van zijn kinderen, ze waren geweldig voor hem. Hij gaf Hope een kusje op haar voorhoofd toen hij die vond met zijn vingers en wiegde haar een klein beetje.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 15:22:10 GMT
Quenya
Ze knikte en keek even naar het jongetje en toen naar hun meiden." Jongens, kom eens bij papa en mama." Sprak ze even tegen de anderen die overeind kwamen en op het bed kropen ." Wat is er mama?" Vroeg Serena rustig en ze stak even een hand uit." Ik wil jullie gewoon even bij me hebben." Sprak ze rustig en de meiden kwamen al dichterbij, en kropen tegen hun ouders aan, al bleven Dennis en Gallues in eerste instantie een beetje afzijdig maar met de blik van hun moeder kwamen hun ook dichterbij, en kropen een beetje tegen Jonathan aan.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 20, 2013 15:33:29 GMT
Jonathan Zenker
Hij luisterde rustig naar de woorden van Quenya en glimlachte voorzichtig. Hij voelde niet veel later Dennis en Galleus tegen zich aan, het was niet moeilijk om ze allemaal van elkaar te scheiden, hun haren waren allen anders waardoor hij ze makkelijk herkende, en hun geur. ZIjn zintuigen werden nu toch sterker door zijn slechtziendheid. Hij trok de jongens wat verder het groepje in. Nu Quinten nog, en zijn vriendin zou binnenkort toch ook deel van deze familie worden als haar moeder vrij kwam.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 16:10:27 GMT
Quenya
Ze keek naar hen en glimlachte even. Ze was blij met hun kinderen, en voelde dat quinten zich een beetje verschoof naar zijn vader. Ze glimlachte, alle kinderen waren voor haar heilig, stuk voor stuk verdiende ze gewoon nu voor de rest van hun leven de liefde van hun ouders. Al zou Quenya niet voor eeuwig leven, haar moeder had ooit de kant van de mens gekozen, en haar vader was Demon, maar al wel dood, dus zou zij ook sterven uiteindelijk, en langzaam oud worden. Iets waar ze meer dan eens bang voor was eigenlijk.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 20, 2013 17:51:16 GMT
Jonathan Zenker
Hij had wek het eeuwige leven geërfd ergens van in de stamboom, evenals Silvana ook al wist ze dat nog niet eens. Hij hield de kinderen wat tegen zich aan en sloot zijn ogen even. Hij was blij met ze allemaal nu veilig te hebben, het was een stuk rustiger nu en hij hoopte dat het ook zo bleef. Hij wilde zijn jongste kinderen nog normaal zien opgroeien. Stukje bij stukje kwam zijn zicht wel terug, over een weekje zag hij alles weer scherp en goed.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 22:29:34 GMT
Quenya
Ze zuchtte even en het voelde fijn alle kinderen nu op deze manier bij hem, en door de veiligheid merkte ze pas hoe moe ze eigenlijk nog was, doordat ze gisteren echt veel van haar kracht gevraagd had, en ze voelde het nu opkomen , maar ze probeerde zichzelf wakker te houden. Ze wou namelijk nu dit moment niet verpesten, hun gezin veilig bij elkaar, zoals het hoorde, alles zoals het hoorde. Ze voelde zich sinds eerst weer sinds tijden gelukkig.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 20, 2013 22:30:33 GMT
Quenya
Ze zuchtte even en het voelde fijn alle kinderen nu op deze manier bij hem, en door de veiligheid merkte ze pas hoe moe ze eigenlijk nog was, doordat ze gisteren echt veel van haar kracht gevraagd had, en ze voelde het nu opkomen , maar ze probeerde zichzelf wakker te houden. Ze wou namelijk nu dit moment niet verpesten, hun gezin veilig bij elkaar, zoals het hoorde, alles zoals het hoorde. Ze voelde zich sinds eerst weer sinds tijden gelukkig.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 21, 2013 9:15:05 GMT
Jonathan Zenker
Hij haalde rustig adem en keek even naar de kinderen voor zover dat ging. "Ik ben blij met ons gezin. Allemaal prachtige kinderen. Stuk voor stuk heel belangrijk." Zei hij zacht tegen hen en glimlachte weer. Zijn zonen en dochters, allemaal belangrijk. Gewoon dat ze hem door lieten zetten. Hij sloot zijn ogen weer even en zuchtte gelukkig.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 21, 2013 9:38:18 GMT
Quenya
Ze keek naar hem en glimlachte even." wij zijn een geweldig gezin, en bijna compleet." Sprak ze tegen hem en glimlachte even, aangezien ze echt nog een laatste kindje, echt van hem erbij wou hebben, aangezien hij hier al twee tussen had zitten die niet van hem waren. Ze glimlachte en merkte hoe de meiden hun langzaam loslieten ." Quinten, Gallues Dennis, kom. We zouden nog wat doen voor papa en mama." Spraken de meiden rustig uit en de jongens lieten ook even los." We hebben een verrassing zometeen, papa mama, niet weggaan hoor." Sprak Dennis vrolijk en ook de jongens lieten nu rustig los en de kinderen renden met zijn allen weg, om nog geen kwartier later met zijn allen weer naar binnen te stappen met een heerlijk ontbijt, darm goed geurde .
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 21, 2013 11:40:16 GMT
Jonathan Zenker
Hij glimlachte klein op haar laatste woorden, bijna. Ze wilde ds nog wel een laatste kindje dat ze misschien eindelijk zonder problemen zouden kunnen zien opgroeien. Hij liet de kinderen rustig los toen ze opstonden om wat te gaan doen en hield het kleine meisje vast die onderhand in slaap was gevallen. "Wil jij haar even terugleggen zodat ze verder kan slapen?" Vroeg hij zacht aan Quenya, want hij was bang te vallen terwijl hij haar nog vast had. Hij rook verschillende geuren en glimlachte kleintjes. Waren de kinderen daar nou met een ontbijt.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 21, 2013 12:49:59 GMT
Quenya
Ze glimlachte en knikte even en legde het jongetje voorzichtig in de wieg, en liep toen naar Jonathan." Os goed, die twee zijn verschrikkelijk moe." Sprak ze rustig en wiegde de twee kinderen nog een beetje in de wieg, en streek ze nog kort over hun kleine wangetjes , en ging daarna weer naast Jonathan liggen, en sloeg een arm om hem heen." Ik hou van jou, Jonathan." sprak ze rustig en drukte haar warme lippen rustig op zijn wang, en keek naar de kinderen die binnen kwamen met een luxe ontbijt." Papa, mama, we hebben ontbijt gemaakt." Sprak Larissa rustig en zette het dienblad zonder pardon op hun schoot neer. Als je het kon zien was het echt lief bedoeld, al waren de geroosterde broodjes iets zwart geworden.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 21, 2013 12:50:48 GMT
Quenya
Ze glimlachte en knikte even en legde het jongetje voorzichtig in de wieg, en liep toen naar Jonathan." Os goed, die twee zijn verschrikkelijk moe." Sprak ze rustig en wiegde de twee kinderen nog een beetje in de wieg, en streek ze nog kort over hun kleine wangetjes , en ging daarna weer naast Jonathan liggen, en sloeg een arm om hem heen." Ik hou van jou, Jonathan." sprak ze rustig en drukte haar warme lippen rustig op zijn wang, en keek naar de kinderen die binnen kwamen met een luxe ontbijt." Papa, mama, we hebben ontbijt gemaakt." Sprak Larissa rustig en zette het dienblad zonder pardon op hun schoot neer. Als je het kon zien was het echt lief bedoeld, al waren de geroosterde broodjes iets zwart geworden.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jun 21, 2013 15:47:23 GMT
Jonathan Zenker
Hij liet het kindje uit zijn armen nemen en bleef wat voor zich uitkijken tot hij haar armen om zich heen voelde en keek dan haar richting uit. "Ik hou ook van jou Quenya." Zei hij zacht tegen haaren streek over haar wang en door haar haren. Hij hoorde dan zijn dochter weer en keek hun richting uit waarna hij niet veel later het dienblad op zijn schoot voelde. Handig als je zou willen eten en je ziet niet eens wat er voor je neus staat. "Dat is heel lief van jullie." Glimlachte hij.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jun 22, 2013 7:52:40 GMT
Quenya
Ze keek naar de kinderen en naar Jonathan. De kinderen stonden helemaal te stralen, behalve Quinten eigenlijk, die vond het leuk, natuurlijk, maar die was al een stuk harder natuurlijk. En ouder. Ze zuchtte even en keek naar hun kinderen die even knikte." Papa, mama, mogen ik en Serena met een paar meisjes spelen beneden?" Vroegen ze rustig en Quenya keek even naar Jonathan." Als jullie vader het goed vind, vind ik het ook goed, maar jullie moeten wel voorzichtig zijn."
|
|