|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 14:46:01 GMT
Jonathan Zenker
Hij was nog steeds niet bang voor zijn grootte. Hij beet naar de poten van de man en dook tussen zijn benen door naar zijn staart. Hij zette zijn nagels in zijn staart vast en klom zo omhoog tot hij op zijn rug was geklommen. Hij haatte draken..
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 18:06:16 GMT
de man
Hij snoof en voelde wat hij deed. Geef mij gewoon mijn vrouw terug, ze heeft mij het jawoord gegeven , eikel. sprak hij in zijn gedachte en begon zichzelf te ontvlammen , zodat hij helemaal.in de fik begon te staan, inclusief zijn rug, terwijl zijn neus stoom begon uit te blazen, en volgde door kleine steekvlammetjes.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 18:24:26 GMT
Jonathan
Die is hier niet heb ik je al gezegd! Ze is op een ander gegaan! Sprak hij in gedachten en sprong van zijn rug af toen hij in de fik vloog en snoof. Hij voelde zijn ring onder zijn vecht branden. Hij moest die omkrijgen bij de man, zodat hij onder zijn spreuk terecht kwam, hij wilde dat hij die scheidingspapieren tekende.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 21:02:09 GMT
de man
Hij gromde en vloog op, terwijl hij een ronde door de lucht ging en daarna met een rotgang op Jonathan af ging. Hij spuwde zijn vuur op hem af, terwijl hij richting de grond vloog, zijn gehele lichaam onder de brand. Zijn klauwen van zijn voorpoten, de enige mogelijkheid waar de ring om heen kon, waren vuisten en gingen tegen zijn grote massieve lichaam.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 21:10:13 GMT
Jonathan
Hij rende weg toen hij opvloog en neer dook en snoof even. De ring.. Hij keek naar de poten van de man, hoe kon hij daar nou ooit bij komen? En hoe, dan ook nog, kreeg hij het er over heen. Hij gromde en zocht elke mogemijke manier hoog te komen zodat hij bij zijn poten zou kunnen komen.. hoe dan ook.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 21:16:13 GMT
De man
Hij spuwde nog steeds met zijn vuur richten ip Jonathan, duidelijk niet van plan zijn plan op te geven en hij zag haar op het balkon staan. " Pak mij maar. Verwond hem alsjeblieft niet langer.." Sprak ze boven op het balkon, terwijl er tranen in haar ogen stonden. Ze wou gewoon dit gevecht niet.. Ze wou niet zien hoe Jonathan misschien wel zijn leven gaf voor haar. Voor haar bescherming.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 21:38:57 GMT
Jonathan Zenker
Hij zag nu een kans, nu Quenya er tussen kwam. Hij sprong tegen de boom op, sprong naar zijn poten en gooide de ring om zijn poot en begon nu een bezwering uit te spreken in zijn gedachten om hem tot de zijne te maken, dat hij naar hem luisterde. Hij snoof luid en sprong weer tegen de grond op, hopelijk hielp het.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 22:01:52 GMT
de man
Hij keek naar de ring, maar die kwam niet om zijn vinger doordat hij natuurlijk nog steeds zijn handen als vuisten had, maar ketste de ring dus op de grond en liet hij de vlammen zakken, en pakte Quenya beet die even.gilde, zijn klauwen deden vreselijk veel pijn, en de laatste tranen, samen met enkele druppels bloed vielen op het balkon, terwijl ze hoog boven de bossen op stegen en weg vlogen. Op een behoorlijk tempo.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 22:08:14 GMT
Jonathan
Hij greep de ring weer in zijn beken rende meteen weg achter de draak aan, ook al kon hij het tempo misschien niet aanhouden. Hij wilde zijn meisje niet verliezen, zijn lieverd. Hij rende stevig door, werd al moe. Hij moest doorzetten voor Quenya, Quenya was zijn meisje..
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 22:19:49 GMT
De man
na een goed half uur vliegen kwam hij aan en veranderde weer in zichzelf. " Zo, zometeen maar een ring maken, mijn lief." Sprak hij en zoende haar, waar Quenya niet op antwoordde." Blijf van mijn man af." Sprak ze tegen hem en hij lachte enkel en gooide haar in de kerker bij de andere dames, die daar vast gebonden zaten en zodra hij er was ze allen hun ogen zwart hadden en verliefd keken. Ze werd door hem vast gezet, en hij verliet de kamer, nadat hij een vloek op de kettingen zette, zodat ze niet zomaar te breken waren.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 22:24:13 GMT
Jonathan
Hij had zijn geur nog steeds, hij moest doorrennen. Hij kwam er enkele minuten later pas aan en strompelde richting de kerkers toen hij net wegliep. Hij wilde Quenya hier weghebben. Hij bleef stil nu en strompelde de kerkers in, keek naar alle vrouwen en slaakte een zucht. "Quenya." Fluisterde hij naar haar toe en liep naar haar toe. Hij keek naar de kettingen, hij waste zwak om ze te breken. Waarom.. Elke ring die die man nu nog zou helpen, zou geen effect meer hebben op Quenya, ze bleef beschermd door de zijne die nu normaal gezien vast zat aan haar vinger zolang ze nog getrouwd was met die man.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 12, 2013 22:53:45 GMT
Quenya
Ze keek naar jonathan die de kerker binnen kwam en wou opstaan, maar ze kon niet door de kettingen." Liefje..." Sprak ze en tuitte haar lippen, omdat ze hem een kus wou geven, maar ze kon niet bij hem komen, de kettingen dwongen haar zo te blijven zitten en de andere vrouwen keken toch ook een beetje hulpzoekend of Jonathan hen ook wou helpen.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 12, 2013 22:56:29 GMT
Jonathan Zenker
Hij liep naar Quenya toe en streek langs haar wang, duwde zijn lippen even op de hare en keek dan even naar de vrouw die ook vast zaten. Hij kon weinig doen. "Maak een ketting met zen allen, hou elkaar vast." Zei hij zacht tegen haar. Dan waren ze allemaal onder de bescherming van de ring die Quenya om had. Die kettingen moesten een zwakke plek hebben. Hij keek naar de kettingen, zorgde dat hij heel stil bleef en vond een hele kleine zwakke plek, maar hij kon er niet veel mee. De spreuk was dan nog te sterk..
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 13, 2013 0:30:08 GMT
Quenya
Ze voelde zijn lippen op de hare en keek hem aan." Ik hou van je, Jonathan.. " sprak ze en keek naar de deur aangezien er iemand aan kwam." Die ene meid heb ik terug gevonden en moet weer onder mijn spreuk." hoorde je van de gangen en een sleutel die in deze deur ging, al zat die momenteel niet eens op slot; en ze slikte, en keek naar de deur die nu langzaam aan het open gaan was.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Jul 13, 2013 10:44:40 GMT
Jonathan Zenker
Hij knikte even naar Quenya en keek op toen er in de gangen een stem klonk. hij duwde de handen van alle vrouwen in elkaar. "Hou elkaar vast!" Fluisterde hij nu en kroop dan voorzichtig in een hoek. Als ze elkaar goed vast hielden, waren ze niet onder zijn spreuk, zijn spreuk was sterker dan het zijne. ZIjn ring zou hij niet bij haar afkrijgen, hij zou de vrouwen niet meer kunnen scheiden van elkaar. Hij liet zich een worden met de muren, hopelijk snapte Quenya dat ze alsof moesten doen.
|
|