|
Post by Anakin Blackwood on Sept 24, 2013 6:51:27 GMT
Hij zoende nog steeds liefdevol verder en streek zacht over zijn wang heen. Wat hield hij toch van Johnny, zoveel. Zijn ene hand gleed nu door zijn haar en de andere streek zacht over zijn borstkas. Hij voelde een hand op zijn achterhoofd, maar vond het niet erg. Hij wilde eerlijk gezegd toch nog niet echt stoppen, maar zo meteen wel even. Hij had nog steeds honger namelijk, en ook zijn maag maakte dat duidelijk door wat te grommelen. Hij slaakte een zacht zuchtje tijdens de zoen en spelde nog even verder met zijn tong. Hij stopte niet, hij wachtte wel tot Johnny zou stoppen zo meteen.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 24, 2013 10:11:44 GMT
Johny genoot van de zoen, maar wist ook dat ze zometeen nog even moesten eten, want ook hij had aan een hap soep niet bepaald genoeg, zeg maar gerust veel te weinig. Ook al was Johnny niet de dikste, en hij ook zelf totaal niet at, zoals ook wel vaak te zien was onder zijn pak, maar ook tijdens het voelen, was johnny eigenlijk te mager. maar de duisternis, ja de duisternis. ik denk dat ik het niet eens uit hoef te leggen waarom dit nu bij Johnny aan de hand is. Hij stopte na een goede minuut de zoen en streek nog even door zijn haren heen.'' je maag is aan het klagen liefje.'' Sprak hij rustig en liet hem nu los.'' ik houd van je.'' Sprak hij nog, en liet hem daarna los, zodat hij weer op zijn stoel kon zitten als hij dat wou.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 24, 2013 10:18:25 GMT
Hij bleef rustig mee gaan op zijn zoen en genoot er nog steeds met volle teugen van tot hij de zoen stopte. Hij had ook wel gemerkt dat Johnny ook aan de magere kant was. Dus hopelijk kon Anakin hem daar een beetje mee helpen. Hij keek hem in de ogen en glimlachte voorzichtig. "Ja inderdaad." Zei hij zachtjes over zijn maag en liet hem nu ook rustig los. "Ik hou ook van jou Johnny." Zei hij zacht en ging weer normaal zitten. Hij begon meteen weer wat van de soep te eten en nam een broodje met kaas die hij er bij op at. Hij was blij dat Johnny het hem had vergeven. Een zorg van zijn schouders af. Hij keek weer rustig naar hem voor een moment en glimlachte. "Ik heb maar wat in elkaar gestoken, er was niet veel meer wat ik kon maken met dit." Zei hij rustig doelend op de broodjes en de rest op de tafel. Hij at rustig te soep verder op, hij vond het ook geweldig lekker. Nu wist hij tenminste hoe het proefde, op het schip had hij nooit mogen proeven van wat ze klaarmaakten. Ze hadden altijd alleen restjes gekregen waar mee geklooid was meestal. Ze spuugden er expres in, ze zorgden dat het enkele keren op de grond was gevallen. Dan weigerde hij het op te eten. Het enige wat hij had gegeten en gedronken was het brood en het water. Daar leef het ook bij. Maar nu was hij zo goed als vrij, hij kon nu wel normaal beginnen eten.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 24, 2013 16:47:50 GMT
Hij keek naar hem en glimlachte terwijl hij net deed alsof zijn benen het nog niet deden en de roltsotel aan de tafel schoof, en zelf ook weer rustig begon te eten. Johnny had natuurlijk wel meer kunnen hebben, maar wegens de angst met vuur demonen aan te trekken, iets wat juist geesten en dergelijke af zou moeten schrikken, maar toch. Johnny was bang en daardoor had hij ook niet veel bijzonders gehad. Mensen die hem soms een maaltijd kwamen brenegn, omdat ze hem toch wat zielig vonden, maar verder was het voor hem ook brood, sla en water. Alles wat je niet hoefde te verwarmen zeg maar. Johnny at rustig terwijl hij luisterde.'' nou het smaakt me prima lief, echt waar. Je bent een hele goede kok.'' Sprak hij rustig en pakte zelf ook een broodje, die hij droog, zonder iets erop begon op te eten, terwijl hij even naar het schilderij keek wat in de eetkamer hing. Hij, met zijn ouders, en een pup, duidelijk een vrij oud schilderij al, aangezien de hond jonger was, en Johnny uiteraard ook.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 24, 2013 17:02:07 GMT
Hij at rustig verder en keek rustig naar hem met een glimlach. "Dankje." Glimlachte hij en gaf een kus op zijn wang. Hij zag dat hij droog broodje pakte en slikte. Was het beleg niet goed? Lustte hij het niet? Hij slikte. "I-ik kan ook ander beleg halen als je deze niet lust.." zei hij dan ook zachtjes. Dan at hij het maar alleen op. Hij vond het enkel zonde om weg te gooien, lang bleef het niet meer goed. Hij slikte weer en legde zijn broodje even neer omdat hij al op wilde staan om ander beleg te halen. Hij wilde gewoon graag helpen, heel graag. "Of.. of wil je iets anders?" Vroeg hij nu zelf wat bezorgd
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 24, 2013 20:14:27 GMT
Hij keek naar hem en at rustig van het droge broodje op en keek hem misschien net te verontwaardigd aan.'' lieverd, lieverd, alsjeblieft blijf zitten. Het ligt niet aan het beleg of wat dan ook, ik eet alleen mijn brood altijd liever droog.'' Sprak hij dan ook geruststellend tegen hem en dipte het kort in de soep,'' en tensloote, wat is er lekkerder dan een stukje brood tussendoor, en nu zo af en toe eens in de soep te dippen.'' Sprak hij en at het brood weer rustig verder op.'' Maak je nou maar niet druk om mij, en ga lekker eten.'' Sprak hij en legde ijn broodje op de rand van zijn bord soep en wreef even over zijn schouder.'' En als ik zelf wat wil rol ik de rolstoel wel even naar de keuken. Ik heb ook geen polio gekregen.'' Sprak hij en grijnste kort.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 24, 2013 20:19:44 GMT
Hij keek naar Johnny bij zijn uitleg en ging dan weer zachtjes zitten. Daar zat wel wat in, maar toch. Hij liet hem uitspreken en voelde zijn hand even over zijn schouder. Hij zuchtte zachtjes. "Sorry, ik ben misschien wat te bezorgd." Zei hij zacht tegen hem en keek naar de soep voor zich. "Ik wil gewoon dat je het niet slecht vind ofzo.." Zuchtte hij zachtjes en wreef over zijn gezicht. "Dan wil ik je nog steeds helpen." Sprak hij op zijn laatste woorden en nam zijn hand even vast om er een kusje op te duwen. "Ik ruim zo de tafel wel af en zet de paarden binnen. Kunnen we daarna gaan slapen lief?" Vroeg hij zachtjes aan hem
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 24, 2013 22:09:25 GMT
Hij keek naar haar en glimlachte even voor een moment en knikte toen.'' JE maakt je gewoon orgen, door je ongevalletje met mijn zus.'' Sprak hij rustig en keek hem aan terwijl hij rustig lngs zijn gezicht streek.'' Je wilt jezelf weer in goed daglicht etten bij mij, en daarom doe je waarschijnlijk ook zo.'' Sprak hij rustig en liet hem nu voorzichtig los en keek naar het eten. Hij pakte nog een broodje, kaal uiteraard, en dipte die in zijn soep, en at het smakelijk op.'' Ik ga je zometeen helpen.'' Sprak hij rustig.'' Ik heb een verrassing voor je, ik merkte zonet iets..'' Sprak hij rustig en reed de stoel naar achteren, en ging zo staan, op beide zijn benen, al stond hij nog een klein beetje wankel.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 25, 2013 5:11:56 GMT
Hij luisterde naar hem en knikte. "Dat is het vast." Zei hij bevestigend en keek hem even aan. "Ik wil gewoon niet dat je boos bent ofzo." Zei hij zacht tegen hem en duwde een kusje op zijn lippen en at dan nog wat verder. Hij hoorde zijn verdere woorden. Hij ging hem helpen? Maar hoe? Hij had het over een verassing voor hem en stond echt met zijn ogen groot naar hem te kijken toen hij recht stond. Hij schoot recht en knuffelde hem meteen voorzichtig en nog wat ondersteunend, hij merkte namelijk wel dat het nog wat wankel was. "Maar dat is geweldig." Fluisterde hij en glimlachte voorzichtig. "Ik ben blij dat je weer je gevoel terug hebt." Voegde hij er fluisterend aan toe en duwde een kusje op zijn wang. "Ik hou zoveel van je." Zei hij weer zachtjes en knuffelde hem nog eventjes maar liet hem dan toch los. "Ik ben echt blij." Klonk hij nu met een glimlach.
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 25, 2013 5:47:14 GMT
Hij keek naar hem en schudde even zijn hoofd.'' Ik ben niet heel erg boos op je, je kon er niets aan doen.'' Sprak hij rustig en voelde niet veel later zijn ondersteunende knuffel, en sloeg ook zijn armen helemaal om hem heen.'' Ik ben blij weer genezen te zijn, niet meer in die rolstoel te hoeven zitten. wie wil nou zo'n Leven hebben..'' Sprak hij rustig en keek hem aan toen hij weer losgelaten werd, en streek even langs zijn wang, en gaf hem daarna een zacht kusje op zijn lippen, waarna hij rustig weer ging zitten, gewoon om niet te lang te hoeven stil staan. Hij slikte even en keek vooruit. Een gedachte kwam hem even opzetten, een gedachte die hij vandaag in het boek had gelezen. hij zou eens kijken of hij het ritueel kon uitvoeren als hij even alleen was.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 25, 2013 5:57:49 GMT
Hij was echt blij dat hij er weer bovenop was gekomen. Hij ontving zijn zachte kusje en gaf er nog even ééntje terug. "Niemand wil zijn leven lang in een rolstoel zitten." Zei hij rustig en streek over zijn wang. Hij ging ook weer even aan de tafel zitten en at nog even zijn broodje en soep op. Hij keek naar Johnny die blijkbaar zijn gedachten ergens anders had. "Waar denk je aan lief?" Vroeg Anakin rustig aan hem en keek hem nog steeds aan. Door zijn oog kwamen wat beelden door van wat hij van plan was. "Welk ritueel Johnny." Sprak hij nu ook wat dringender aan hem. Waarom zou hij een ritueel willen uitvoeren, wat zou dat geven?
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 25, 2013 6:05:00 GMT
Hij keek naar hem en knikte even.'' precies.'' Zei hij op zijn eerste woorden, en probeerde de Latijnse spreuk even in zijn hoofd op te zeggen, en hoorde zijn vraag wel, waardoor hij even stopte om voor zichzelf bezig te zijn en keek hem aan.'' Lief, niets belangrijks, eht waar niet. Gewoon een offeringsritueel. een liefdes ritueel zodat onze liefde nog sterker word.'' Sprak hij rustig en keek hem aan, met een klein glimlachje. Dat het werkelijk een ritueel wqs om zijn ziel aan de duivel te verkopen, en in ruil daarvoor een wens kon doen, en dat voor tien jaar zo te houden, dat zei Johnny niet, Hij wou niet dat hij het wist dat Johnny dat soort plannen wist, al wist hij bijna zeker dat hij het haast niet geheim kon houden tegenover Anakin.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 25, 2013 10:32:35 GMT
Hij zuchtte zacht en keek hem aan. "Neen lieverd, geen rituelen. Alsjeblieft, er kan van alles misgaan. En ik wil je niet missen lieverd. Dat kan ik niet aan. Dus doe het gewoon alsjeblieft niet." Zei hij zacht en streek over zijn wang. "Onze liefde zal wel blijven en goed verlopen, daar is geen ritueel voor nodig." Fluisterde hij en gaf hem een kus op de lippen. "Toe." Fluisterde hij weer
|
|
|
Post by Johnny Powell on Sept 25, 2013 10:41:56 GMT
Hij keek naar hem en slikte even.'' niemand gaat er dood, lieverd..'' sprk hij rustig en keek hem aan, terwijl hij zijn kusje ontving, en zijn armen nu een beetje om hem heen legde.'' laat mij idt gdoen alsjeblieft. Om de duisternis te verlichten.'' Sprak hij en keek hem aan terwijl hij met een hand even over zijn wang heen streek.'' het verjaagd de duisternis. de duisternis die ons achteraan jaagt. Ik wil niet langer bang zijn.. en dit lijkt de oplossing voor mij. laat me het doen.'' Sprak hij rustig en slikte even voor een moment.
|
|
|
Post by Anakin Blackwood on Sept 25, 2013 11:10:11 GMT
Hij slikte en schudde zijn hoofd weer een beetje terwijl hij weer op zijn schoot kroop. Hij luisterde nog wel maar wilde het niet echt meer weten. "Ik wil niet dat je het doet.. maar jij kiest." Murmelde hij zachtjes en kroop dicht tegen hem aan. "Zorg gewoon alsjeblieft dat het niets ergs is. Dat je niet eerder doodgaat, dat je aan mijn zijde blijft." Zei hij zachtjes en gaf hem een lief kusje. Waarom wilde hij dit perse doen? "Ik hoop alleen dat je een juiste beslissing neemt want ik wil echt niet dat je er sneller van dood gaat of er iets voor in ruil geeft. Echt niet."
|
|