|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 4:08:57 GMT
Sara
Ze keek naar hem en ontving zijn kus nu ook weer even rustig en hoorde zijn vraag. "Speed is faster, walking is so slow and it's pretty many kilometers," klonk ze nu ook gewoon tegen hem met een grijns. "I want to get her fast to her bed, so speed is better," zei ze nu ook gewoon tegen hem en haalde haar schouders nu ook weer even op.
Jonathan
Hij keek naar haar en wachtte op een antwoord van haar. Ze leek het zelf niet echt te weten merkte hij al. Hij hield zijn ogen op de hare gericht en streek even over haar wang om haar gerust te stellen. hij werd weer dichterbij getrokken en boog dan ook rustig voorover zonder tegen te werken om het haar makkelijk te maken. Hij sloot zijn ogen toen ze haar lippen op de zijne drukte en zoende haar wat voorzichtig mee en keek dan weer naar haar. Hij hoorde haar gefluister en ontspande dan ook meteen weer en glimlachte heel flauwtjes die ook meteen verdween. "It doesn't matter Leah, I get it. It's a normal response," fluisterde ze zacht en drukte een kusje op haar neus en streek weer wat haren uit haar gezicht. "I love you, remember that," zei hij zacht en keek haar in de ogen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 4:26:15 GMT
Damon "True, true.." Hij knikte en haalde zijn schouders op. Ze had sterke punten. Daarom kreeg hij een speelse blik op zijn gezicht en fluisterde in haar oor: "Last to be home has to please the other tonight,[/i] had er zacht geklonken waarna hij knipoogde en opeens weg was, rennend op de snelheid van demonen. Het was fijn om demon te zijn, meestal, zoals nu, dit was makkelijk.
Leah "Yeah.. Humans suck at those responses," klonk ze zachtjes en kroop ietsjes omhoog, ze sloot haar ogen voor een moment terwijl hij haar haren uit haar gezicht haalde waarna ze hem weer aankeek. "I love you too, I will," fluisterde ze zachtjes waarna ze haar hoofd tegen zijn buik aanrustte, aangezien hij toch wel flink wat hoger zat en zij vrij laag lag. Haar blik ging naar haar hand, het was duidelijk te zien dat ze nog trilde, maar we werd langzamerhand wel weer kalmer. Een zacht zuchtje verliet haar lippen. "Am I really weak and pathetic?"
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 8:24:57 GMT
Sara
Ze keek naar hem toen hij een speelse glimlach op zijn gezicht kreeg en hoorde wat hij fluisterde waarbij ze meteen opkeek, maar hij al snel weg was. "Hey! No fair!" Ze schoot er ook nu al snel vandoor en kwam alweer in de buurt van hem. "Zomaar wedstrijden afspreken," lachte ze nu en keek even naar hem terwijl ze uit haar ooghoek alles in het oog hield zodat ze nergens tegenop zou botsen.
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte klein. "I'll get used to it." Zei hij nu ook weer met een glimlach en zag hoe ze omhoog kroop waardoor hij zijn rug nu weer wat rechte en haar haar opzij bleef strelen. Hij sloot zijn ogen even en haalde rustig en diep adem om ook weer te kalmeren binnen in zich. Bij haar vraag fronste hij en keek haar aan. "You're not pathetic nor weak. Of course, we demons are stronger, but you're not weak for being a human," zei hij zacht en zuchtte zacht. Hij wikkelde de lakens weer goed om haar heen toen deze wat afzakten en zuchtte weer. "We'll start from the beginning again, little steps," zei hij zacht tegen haar en drukte zijn lippen even op de rug van haar hand.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 14:13:11 GMT
Damon "You know meee!" Klonk hij enkel lachend terwijl hij versnelde, echter hield hij wel Lizzy dicht in zijn armen. Hoewel hij maar al te graag won, wilde hij wel zijn dochtertje veilig houden. En hij was er ook zeker van dat het meisje veilig was in zijn armen. Zo was ook Sara dat, zo nu en dan wierp hij ook een blik op haar, om toch zeker te weten dat alles prima ging.
Leah Ze keek even naar hem op, luisterde naar zijn woorden waarna ze weer haar ogen sloot en haar gezicht wat meer in zijn buik verborg, haalde haar schouders lichtjes op. "I don't want to have to start from the beginning again," mompelde ze zachtjes en keek naar hun handen. "I am not that weak," murmelde ze zachtjes en haalde haar schouders lichtjes op. Haar blik ging naar de andere handen die ook op het bed sprongen. Haar blik viel op de pup met de meeste gelijkenis aan Devil, een klein glimlachje verscheen op haar lippen voor enkele seconden waarna ze weer naar Jonathan opkeek. "I'll be okay."
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 14:26:44 GMT
Sara
Ze lachte ook weer en rende gewoon verder, versnelde ook toen hij weer voor zich uitschoot. Ze vond het niet erg om als laatste thuis te komen, en ze kon hem wel eens plezieren met iets. Ze had de tassen ook nu goed vast zodat ze die niet liet vallen, want anders kon ze kleding gaan rapen, en handdoeken, en ze had geen zin daarin.
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte liefjes nu. "I don't want you to be afraid of my touch again, that's all," zei hij zacht tegen haar en drukte weer even een kus op haar hand en keek naar de rest van de honden die ook weer op het bed kwamen te liggen. Hij lachte zacht en aaide Lady weer even rustig nu. "I still love our halfbloods." klonk ze op de honden met hun husky en ikweetnietmeerwelkras kruising. Ze zei dat ze wel oké zou zijn zo en keek naar haar. "I'm sure you'll be." zei hij nu ook zacht en trok haar voorzichtig wat meer tegen zich aan en slaakte een zucht van opluchting.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 14:42:51 GMT
Damon Hij wist wel dat hij sneller was aangezien hij langer was, en als volbloed zat je toch iets meer in het voordeel, maar Sara had altijd haar verrassingen, had hij gemerkt, dus het kon nog eens interessant worden, tenzij ze hem liet winnen. Hij keek even achterom naar haar. "Don't make it too easy!" Lachte hij en sloeg de bocht om.
Leah "They're cute," mompelde ze en kroop wat meer tegen hem aan toen hij haar dichterbij trok, echter trok ze de lakens, voor zo ver lukte met alle honden, wel wat meer naar zich toe. Ze drukte voorzichtig een kus op zijn wang en zuchtte zacht, van vermoeidheid, maar ook van opluchting. Ze voelde zich niet ongemakkelijk bij hem, ze voelde zich veilig. Haar blik ging naar haar vrije hand, ze trilde nog altijd flink. Maar het was wel al iets afgenomen, ook weer een opluchting. Uiteindelijk kroop ze maar helemaal tegen hem aan in een klein bolletje en verborg haar gezicht wat in zijn borstkas. "You're still warm," fluisterde ze zachtjes.
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 15:49:05 GMT
Sara
Ze keek naar hem en lachte weer. "Yeah sure!" lachte ze en schoot opeens weer voor hem uit en rende snel verder om toch eerst thuis te raken. Ze kwam uiteindelijk toch weer achter te liggen en wist dat ze het nu niet ging inhalen, maar ze was te moe om nog verder te rennen, dus liet ze hem nu ook maar winnen voor nu. "You win, I'm tired," lachte ze en liet hem gaan.
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte weer even. "Yes, they are," zei hij zacht tegen haar en sloeg zijn armen nu weer rustig om haar heen en nam het laken ook zo mee, zodat ze helemaal bedekt was. Toen ze uiteindelijk toch in een bolletje tegen hem aan kroop en lachte zachtjes om wat ze fluisterde. "I'll always be warm, because.. demon," lachte hij zacht en trok haar helemaal tegen zich aan, zodat ze zich toch nog beschermd zou voelen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 16:02:45 GMT
Damon Hij ging uiteindelijk maar wat langzamer zodat ze niet te ver achter hem zou komen te liggen, echter lachte hij zachtjes en haalde zijn schouders vrolijk op. "I always win," zei hij plagend en drukte een kus op haar wang. Ze kwamen aan bij het huis, dus nam hij de sleutel en opende de deur voorzichtig waarna hij gelijk door naar boven liep om Lizzy op bed te leggen.
Leah "Demons are such odd, annoying creatures," fluisterde ze en haalde haar schouders lichtjes op terwijl ze wat meer tegen hem aankroop toen hij haar dichterbij zich trok. "Then again, us humans are just stupid," ze grinnikte zachtjes voor een klein moment, maar hield zich dan weer stil met een zacht zuchtje. Ze voelde zich wel veilig bij hem, op haar gemak. Maar het zou weer even duren voor ze zich op haar gemak zou voelen met haarzelf.
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 18:41:44 GMT
Sara
Ze keek naar hem en lachte. "Don't be too full of yourself," klonk ze zacht tegen hem en sloot haar ogen bij de kus op haar wang waarna ze ook naar binnen liep en op de bank neer plofte. Ze slaakte een diepe zucht en slikte even. "Hmm, so what are we going to do the rest of the evening?" Vroeg ze nu ook, luid genoeg zodat hij het hoorde.
Jonathan
"Well, thank you," sprak hij en keek haar aan met een glimlach. "But yes, some humans are stupid," hij lachte zacht en streek weer rustig door haar haar heen. "Try to sleep a bit, you're tired, your body needs rest, so does your mind," zei hij zacht en drukte een kus op haar voorhoofd. "Just try, allright?" Hij glimlachte weer even en bleef zacht door haar haar strelen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 19:00:01 GMT
Damon Hij liep terug naar beneden nadat hij Lizzy op bed had gelegd en even had gecheckt of alles nog goed was. Zijn blik ging even rond waarna hij naar de woonkamer liep en haar aankeek, zijn schouders ophaalde en zachtjes grinnikte. "Hm.. I don't know. Perhaps watch a film? Make dinner?"
Leah "I don't want to drown in nightmares again.." Fluisterde ze zachtjes en keek op naar hem. Een zacht zuchtje verliet haar lippen waarna ze wat dichter tegen hem aankroop. Ze zag het al voor zich, straks zou ze weer in slaap vallen en zouden waarschijnlijk de nachtmerries over wat er vandaag gebeurd was beginnen, maar ze wilde er niet aan terugdenken. Ze wilde alles achter zich laten, alleen wist ze dat het niet zo makkelijk was.
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 20:50:26 GMT
Sara
Ze keek naar Damon en dacht even na. "I'm not hungry, so dinner isn't a solution for me," zei ze met een glimlach. "But a film isn't a bad idea. Wich one? I chose last time." zei ze rustig tegen hem en wachtte nu rustig op zijn antwoord. "And I need to do everything to please you this evening, so," klonk ze plagend tegen hem en keek onschuldig.
Jonathan
Hij keek naar har en streek over haar wang. "You know I can erase those nightmares Leah, and I will do so. You're tired, you need to sleep," hij was weer gekalmeerd, van de woede daarstraks was nu niets meer te bespeuren in zijn ogen. Zijn ogen hadden weer hun blauwe kleur aangenomen, en hij bleef ook rustig naar haar kijken. "I know I promised not to interfere with your thoughts, but I don't want to see you suffer, again.." klonk hij zacht.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 21:22:20 GMT
Damon Hij keek haar onschuldig glimlachend aan. "Sounds good," klonk hij zachtjes grinnikend en liep naar de TV toe, hij zette het ding aan en pakte een goede horrorfilm, het was wel standaard. Wanneer hij mocht kiezen, was het duidelijk dat het een gore horrorfilm werd. Zijn blik ging dan onschuldig terug naar Sara terwijl hij de film aanzette en naar haar toeliep om naast haar te gaan zitten.
Leah Ze knikte langzaam, hij had wel gelijk. Het was beter om te gaan slapen en ze zou heus goed kunnen slapen als ze hem liet doen wat hij kon doen. "Okay.." Fluisterde ze zachtjes en trok de dekens tot haar kin, een van de honden lag tegen haar rug aan, de andere lagen om hen heen en zij lag dicht tegen Jonathan aangekropen. Zo veilig mogelijk, zo ver mogelijk van de bewoonde wereld af om even in het stille moment te kruipen en weer helemaal tot rust te kunnen komen. Het zou waarschijnlijk even duren voordat ze weer de oude was, maar ze liet zich dit keer niet breken.
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 21:32:12 GMT
Sara
Ze keek naar hem en schopte haar schoenen nu rustig uit en plaatste haar benen rustig onder haar kont en wachtte tot hij een film had gekozen en in gestoken. Ze wachtte tot hij naast haar zat en leunde rustig tegen hem aan nu. "Hmm, I'm not going to sleep tonight," zei ze zacht tegen hem en lachte zachtjes, terwijl ze zich al helemaal tegen hem begon aan te nestelen om zich weg te stoppen als het eng werd.
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte. "I'll be here when you wake up," zei hij nu ook zacht en streek over haar haren en legde zichzelf nu weer wat beter neer en trok haar dichter tegen zich aan zodat hij wist dat ze veilig was. Hij hield haar gedachten nu ook in de gaten als ze in slaap zou vallen, zodat hij haar meteen de nachtmerries kon ontnemen als die er kwamen. Hij neuriede zachtjes wat en keek even naar de honden. Hij was blij dat honden zo trouw waren soms, ze konden je altijd opbeuren als je het moeilijk had, ze konden alleen heel vervelend zijn als je echt geen aandacht hoefde.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Dec 31, 2014 21:49:17 GMT
Damon "I'm here to keep you saaafee," klonk hij zachtjes lachend en hield haar dicht bij zich. Zijn blik bleef echter op de TV gericht, hoewel zijn aandacht op haar gericht was, hield hij zijn blik daar aangezien hij toch wel de film wilde volgen. Zijn armen waren om Sara heen geslagen en hij had haar haast op schoot getrokken, veilig in zijn armen en warm voor hem.
Leah Ze knikte kleintjes en nestelde zich helemaal tegen hem aan. Zuchtte zachtjes uit en probeerde zich zoveel mogelijk te ontspannen zodat ze makkelijker in slaap kon vallen. Ze sloeg een arm om hem heen om toch een beetje meer zekerheid te hebben dat hij er echt was. Dat alles weer oké was. Ze zou gewoon in slaap kunnen vallen en wakker worden met hem aan haar zijde, en dat hielp een beetje met in slaap te vallen. Het duurde even, maar ze doezelde uiteindelijk toch langzaam weg door vermoeidheid.
|
|
|
Post by Sara Gather on Dec 31, 2014 21:56:22 GMT
Sara
Ze keek naar hem en lachte eventjes. "Good," zei ze dan zacht daarop en liet zich zowat op schoot trekken bij hem. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst aan en keek naar de film, om er toch wat wijzer uit te worden. Ze had eigenlijk nog geen last ondervonden over het geen tijd hebben als je kinderen hebt. Lizzy was nooit een last geweest voor hen vond ze, ze hadden altijd nog tijd voor elkaar gehad. Ze glimlachte weer klein en genoot van zijn armen die om haar heen lagen, keek ondertussen wel gewoon verder naar de film, al trok ze soms wat bij hem weg toen er een onheilspellend muziekje kwam.
Jonathan
Hij keek naar haar en streek weer zacht over haar wang. Hij voelde haar arm om hem heen wat hem weer deed glimlachen en bleef nu ook gewoon stil, zodat ze weg kon zakken in slaap. Hij sloot zijn ogen ook eventjes, maar zou zo direct niet in slaap vallen, hij wilde zorgen dat ze geen nachtmerries zou krijgen, dat alle narigheid uit haar dromen wegbleef en ze fijn kon slapen, want haar lichaam was uitgeput, en haar geest waarschijnlijk ook na wat er gebeurd was.
|
|