|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2014 1:57:19 GMT
Jonathan
Hij keek weer naar Damon en glimlachte even. "Just know that she really needs you for now Damon, your support and affection. She'll tell you soon enough," hij gaf even een knik naar Damon en Sara was weer gekalmeerd in zijn sterke armen en was vredig verder blijven slapen nu. Jonathan wierp zijn ogen nu ook de kant van Stefan op en hield zijn hoofd wat schuin. Die had plezier gehad zo te zien. "Still feel bad about it though. I should also be looking around for that thing, but I let others do it. I'm becoming a selfish fool," hij slaakte weer een zucht en legde zijn hoofd tegen die van Leah aan. Jonathan keek weer even rond, probeerde te bepalen van welke kant de geur kwam, maar dat kon hij niet, het was centraal, bij hun. Hij sperde zijn ogen open en keek op naar de lucht. Als het hier beneden en in het meer niet was, moest het daar wel zijn toch? Maar hoe..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 23, 2014 2:09:31 GMT
Leah "Hmm.. You're not selfish, nor a fool, you just trust your own instinct more than you trust others, which is completely normal since everybody does that. Besides that, you're the next Lord," klonk Stefan terwijl hij een blik over zijn schouder wierp. Leah keek even naar hem, moest toch eigenlijk instemmen met wat de jongen had gezegd, waarna ze naar Jonathan keek en even fronste, haar blik ging naar de lucht terwijl ze haar hoofd wat schuin tilde. "Maybe it's able to spread out a scent to mislead you guys, therefore it seems as if it's above you, or everywhere around you, but it actually is an illusion and therefore it's in one place? Or maybe invincible.." Ze haalde haar schouders lichtjes op en keek naar Damon die ook zijn blik omhoog had geworpen, er was nog een stil antwoord van zijn lippen gevallen op de woorden van Jonathan, maar het was zacht geweest en hij was al te ver in gedachten verzeild om te beseffen dat zijn antwoord niet bepaald duidelijk was geweest. Hij fronste licht en hield Sara en Lizzy nog dichter op zich, niet bepaald bang dat er wat zou gebeuren bij hen, maar omdat hij hen van al het kwaad wilde beschermen, dat terwijl hij demon was. Zijn lippen vernauwden zich, zijn kaken klemden zich op elkaar. "Why can't we trace it?" Mompelde hij enkel, bedenkend wat het kon zijn. "I don't get it."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2014 2:25:24 GMT
Jonathan
Hij keek op naar Stefan toen die wat zei en slaakte een zucht. "That's true, but the whole new lord thing shouldn't affect my sences of ruling about others, not yet. And it's another 40 years before I really become the lord." Hij haalde weer lichtjes zijn schouders op en keek naar Leah toen die wat begon te zeggen, wat eigenlijk wel eens goed zou kunnen. "Well, it moved around a while ago but it stopped in this place, but I don't think it's really a scent that he or she, or it controles. If it was an illusion, I wouldn't be affected to it. But it could be though." Klonk hij bedenkelijk en keek weer even om hen heen. Hij keek nu toch weer naar het meer en fronste, hij had niet echt gekeken in het meer. Daarbij was het 30 meter diep, wie weet wat er zich daar in kon verschuilen? En daarbij liep er een heel netwerk water onder de grond heen, dus als het die geur was die toch zo sterk rook.. Het kon altijd. Hij keek naar Leah en gaf haar even een kus op haar lippen. "Be right back." Murmelde hij en tilde haar even van zijn schoot af waarna hij opstond en zijn vest en shirt uitdeed. Het was namelijk nieuw en dan hoefde hij niet te hebben dat het nat werd. Hij keek even zo diep mogelijk het water in, wat best onmogelijk was door die 30 meter. Hij was al eens tot helemaal op de bodem geweest, dus het zou geen probleem zijn om op onderzoek uit te gaan, en daarbij had hij ook wel tunnels gezien onderaan het meer. Hij kek nog even en dook er dan in waarbij het koude water zijn huid raakte. Een rilling ging even door hem heen, al was hij de koude al snel gewoon en zwom hij diep richting de bodem.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 23, 2014 2:33:04 GMT
Leah Ze had gehoorzaam geknikt, hem stoppen zou toch niet gaan en daarnaast wilde ze hem ook niet stoppen. Ze hoopte dat er niks gebeurde, maar een gevoel in haar onderbuik duidde erop dat dat waarschijnlijk niet het geval zou zijn. Voor een moment durfde ze haar ogen te sluiten waarna ze opstond en naar het meer liep, ze keek het water in, voor zover lukte en sloeg haar armen over elkaar heen, wachtte totdat er iets zou gebeuren, totdat Jonathan weer aan het oppervlak zou komen. Damon zat nog rustig, hij had zijn ogen gesloten en leek in trans te zijn, zoals hij vaker had wanneer hij op zijn omgeving lette. Echter hield hij zijn aandacht duidelijk ook bij Lizzy en Sara, hield hen dicht bij zich, veilig in zijn breed gespierde armen. Haar blik gleed dan over haar andere vrienden heen, twee zaten er maar bij, wachtten weer af op het moment dat er nieuws kwam, de een had haar blik al op het servies laten vallen, een alternatief voor als ze iets moesten doen. De demonen keken nauwkeurig rond, letten op het geringste geluid maar keerden zich dan al snel tot het meer.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2014 2:51:45 GMT
Jonathan
Hij dook dieper en dieper tot hij eindelijk de bodem zag. Hij had geen last van de druk die op hem werd gezet eigenlijk, het was niet de eerste keer dat hij dit gedaan had. Hij keek rond in het water en zag een schaduw verdwijnen in een van de tunnels waardoor hij er meteen achter aan ging. Demonen en engelen bestonden wel, dus waarom geen andere mythische wezens? Hij zwom er hard achteraan tot hij maar gewoon besloot iets vast te pakken en dat te gooien tegen het wezen waardoor die klem kwam te zitten. Hij had niet perse adem nodig, hij kon lang zonder, al moest hij uiteindelijk toch even naar boven, maar dat was echt over een halfuur pas. Zijn oog viel op het wezen, het zag er neit normaal uit, en hij kon er geen gezicht noch een geslacht op plakken. Het was walgelijk en het stonk vreselijk, dus hij dacht niet bepaald dat het veel nut zou hebben het te laten leven. Daarbij had het al heel wat wonden opgelopen en kon hij het beter afmaken. In een snelle beweging van zijn armen was het gebeurd en werd het water er omheen rood van normaal bloed, menselijk bloed. Hij zwom de tunnel nu rustig weer uit en merkte hoe de geur niet langer werd verspreid. Hij hoopte alleen nooit meer zo'n wezen tegen te hoeven komen. Het bloed kwam toch al veel eerder tot boven het water dan hij, maar hij zat ook nog op zo'n 25 meter terwijl het bloed het al had bereikt tot boven. Sara opende haar ogen toch weer toen ze wakker schrok van een lichte nachtmerrie en keek wat verdwaasd om zich heen, maar kwam al snel tot rust toen ze Damon en Lizzy zag. Ze slaakte een zucht en leunde voorzichtig wat meer op Damon nu ze toch weer wakker was, hoe diep ze ook had liggen te slapen, ze was er meteen weer uitgeschopt door de dromen die ze ervoer.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 23, 2014 2:58:18 GMT
Leah Lichte schok schoot door haar heen bij het zien van het bloed dat naar boven kwam drijven, ze verwachtte niet dat het Jonathan was, maar ze vroeg zich wel af wat het dan was, haar ogen sloten zich voor een moment terwijl ze een hap adem nam en dan weer naar het meer keek, ze zag Jonathan bij het oppervlak komen waardoor ze glimlachte en even opgelucht adem haalde. Wat wonden, maar hij mankeerde niks serieus, had door haar oren geklonken aangezien Jessica haar erop wees. Ze haalde haar vriendin erbij stond die klaar stond om alle wonden te helen. Damon keek neer op Sara die uit haar nachtmerrie leek te ontwaken, hij hield haar dicht bij zich en drukte zachtjes een kus op haar hoofd, liet haar tegen zich aanleunen aangezien hij daar sowieso geen problemen mee had en haar liever dicht bij zich had zodat hij wist dat ze veilig was. Ze zou altijd veilig zijn in zijn armen, daar zou hij altijd voor zorgen. Hij zou ervoor zorgen dat zijn familie en vrienden nooit echt in gevaar kwamen, zeker niet zijn dochtertje en vriendin, die zouden geen kras mogen oplopen of de hel zou losbarsten, letterlijk, hij zou alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat degene die het veroorzaakt lang zou lijden en mocht het ooit iemand vanuit de onderwereld zijn die het veroorzaakte zou hij ervoor zorgen dat diegene niet meer zou leven. Nee, niemand mocht hen pijn doen, zijn vrienden niet, zijn familie niet. Voor een demon was hij zeer beschermend en eigenlijk kon je het hem niet kwalijk nemen, hij was jaren lang bevriend geweest met mensen en andere demonen, dan verander je.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2014 3:37:29 GMT
Jonathan
Hij zwom rustig verder tot hij weer met zijn hoofd boven water kwam en liep zo weer het stuk land op toen het meer niet meer zo diep was. Hij keek naar Leah en grijnsde eventjes. "Doet me denken aan de eerste keer dat ik je daarmee beet had." Sprak hij, doelend op het nepbloed dat hij omhoog had doen drijven en hij onder water bleef. Hij ging rustig bij haar staan en glimlachte. Hij had hier en daar wat lichte schrammen van door die stenen gangen te moeten zwemmen, en een wond dat over zijn schouderblad liep van ergens scherp tegen te komen. Hij keek dan weer even naar Damon en Sara en liet zijn blik dan toch ook weer naar Leah glijden. Hij gaf een kusje op haar lippen en keek even naar het meer waar het bloed nog steeds wat omhoog dreef. "Ik weet niet wat het was, maar het was vreselijk lelijk," murmelde hij. Sara glimlachte bij het kusje op haar hoofd en gaf hem er zacht aan terug op zijn lippen. "I'm glad to have you, and Lizzy. Although she wasn't planned, I'm really happy with her," fluisterde ze zacht tegen zijn borst aan. "I love you," fluisterde Sara hem nu weer toe en streek over zijn borst voor even en dan met haar vingers over de wang van Lizzy die vredig sliep.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 23, 2014 3:45:28 GMT
Leah Ze keek even naar Alice die Jona's wonden heelde waarna ze zich op Stefan, Louis en Jessica focuste om weer in het gesprek verzeild te raken, Leah nam het kusje in ontvangst en grinnikte zachtjes om zijn woorden. "Het was geen leuk gezicht," klonk ze op zijn grap maar grinnikte nog. Haar blik ging dan langs hem heen zodat ze naar het meer kon kijken, naar het bloed dat naar boven dreef maar algauw werd gereinigd door Louis. "Hmm.. I don't even want to know, atleast it's gone now," klonk ze en keek hem weer aan, ze glimlachte half en drukte een kus op zijn wang. Damon moest grijnzen om wat Sara zei en drukte een kus op haar lippen. "I'm glad to have you both as well, my love. I see the both of you as a blessing, which sounds too religious towards God, but you know my intentions," klonk hij zachtjes, hij keek naar haar en naar wat ze deed, naar Lizzy die nog altijd vredig sliep. "I am nothing but a servant of our Lord, but for fuck's sake I have been blessed with a healthy, gorgeous daughter and a even more stunning girlfriend."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 23, 2014 4:00:28 GMT
Jonathan
Hij liet rustig de wonden helen en bedankte Alice er ook voor, en bedankte ook Stefan om het meer weer te reinigen. "Poor you, I scared the hell out of you that time," hij grijnsde en sloeg haar in zijn armen zodat ze weer nat werd en knuffelde haar rustig. "It is gone indeed, the smell has vanished, zo I'm glad with that. You must be happy that you're not able to smell those things." Murmelde hij en ontving haar kus op zijn wang rustig. Hij trok haar dan ook weer gewoon mee naar het groepje aan de plek waar damon nog zat met sara en lizzy. Sara keek weer naar hem op en glimlachte liefjes naar hem. "I get your point Damon, you don't have to be all that serious in your words." Ze lachte zachtjes, ook op zijn laatste woorden waarbij ze hem zacht zoende toen hij was uitgepraat en zich oprecht gelukkig voelde met hem en hun dochtertje, ook al was ze dus echt helaam niet gepland. De eerste keer was ook meteen raak geweest, en sindsdien is ze ook gewoon haar pil blijven nemen zodat zo'n foutje niet meer zou gebeuren, maar nu ze Lizzy al 2,5 jaar in hun midden hadden, had Sara het niet anders gewild. Ze hield de zoen een beetje vol, aangezien ze werkelijk blij was met zijn woorden en ze hem er zo voor wilde bedanken.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 23, 2014 19:58:58 GMT
Leah "You surely did," klonk ze kalm en glimlachte hem toe, sloeg haar armen om hem heen. Ze zou straks toch we opdrogen. "Theeeeen I shall be happy," klonk ze terwijl ze rustig met hem mee liep naar de rest. Haar blik ging naar Damon die nog redelijk comfortabel leek te zitten met de twee bij zich. Zijn blik gleed naar Sara toe, bij haar woorden haalde hij zijn schouders op. "You deserve to feel and hear it in every way possible," klonk hij en wilde nog verder praten maar werd stil gehouden toen ze hem zachtjes zoende, hij sloot zijn ogen en grijnsde voor een moment, zoende rustig mee en had de arm die om haar heen was geslagen verwijderd zodat hij zijn hand op haar wang kon leggen en was iets rechter op gaan zitten, wel voorzichtig en stilletjes zodat hij Lizzy niet wakker zou maken. Na een tijdje verbrak hij de zoen toch langzaam en drukte een kus op haar wang. "You're amazing, just so you know."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 24, 2014 9:17:22 GMT
Jonathan
Hij glimlchte wat onschuldig en streek door haar blonde haren heen. Hij ging weer rustig zitten uiteindelijk en trok Leah terug op schoot zoals ze daarstraks zaten en keek weer even naar de lucht en nam nog even de geuren in hem op. De engelen waren weg, en de jonge demonen waren het ook afgetrapt, dus hij rook alleen nog maar de dieren die in het bos ronddwaalden. Een opgeluchte zucht kwam er van zijn lippen waarna hij weer rustig even iedereen rondkeek en zijn ogen dan even liet rusten op Leah. Sara had zich nog stil gehouden tijdens de zoen en had zijn shirt met twee handen zachtjes vastgenomen om hem dichtbij te houden, wat heel goed lukte aangezien ze niet veel dichterbij kon zitten.. Ze liet hem rustig de zoen stoppen en opende haar ogen dan weer en glimlachte meteen weer naar hem bij de kus op haar wang en legde haar hoofd op zijn schouder. "You too Damon," fluisterde ze zacht in zijn oor en drukte een kusje in zijn nek. Jonathan nam even een broodje en begon het rustig op te eten, hij had nog niets gegeten, dus het was beter dan niets.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 24, 2014 16:30:54 GMT
Leah Ze was weer tegen hem aangekropen en had haar ogen gesloten, genietend van de rust terwijl ze een babbeltje maken met een van haar vrienden, zachtjes, zodat ze de rust niet tussen hun in verstoorde en zodat ze nog kon genieten van de geluiden van het bos en de plek bij het meer waar ze zaten. Ze leunde niet teveel tegen Jonathan aan zodat hij bewegingsvrijheid had, maar zat er nog altijd ontspannen bij. Damon grijnsde klein om haar woorden en sloot zijn ogen even, hij zuchtte zachtjes en drukte een kus op haar hoofd als reactie, het was allemaal weer rustig en fijn, geen rare geuren, geen gedoe. Alles leek tot nu toe kalm te zijn en hij vond dat fijn, andere leken het ook niet erg te vinden. Wellicht zou vandaag dan toch rustig blijven, in plaats van alle spanning die er net even geheerst had.
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 24, 2014 17:07:27 GMT
Jonathan
Hij keek naar haar en glimlachte weer even toen ze een gesprek aanging met een vriend van haar. Hij leunde wat naar achteren en sloot zijn ogen langzaam om alles weer tot hem door te laten dringen, langzaam maar zeker. Hij snoof haar geur zachtjes een beetje op en legde zijn hoofd zacht tegen de hare. Hij at ondertussen ook het broodje rustig op, zonder een enkele kruimel te laten vallen. Toen hij die op had legde hij zijn gezicht in haar nek en gaf haar daar zachte kusjes, verborgen voor de rest aangezien haar haar er voor hing, en beet haar dan zacht en speels op dezelfde plek, hij verveelde zich namelijk een beetje, maar hij had Leah wel om zich mee te vermaken momenteel, niet op de hevige manier, maar gewoon, om haar reacties. Sara bleef weer bij hem zitten, haar hoofd op zijn schouder en haar ogen op Lizzy gericht, op het zwart harige meisje met blauwe ogen. Ze was verschrikkelijk blij dat ze de kleine meid had met Damon. Ze had waarschijnlijk geen ander gewild, al was ze een andere man tegen gekomen voor Damon, ze zou nooit zo'n mooie meid op de wereld hebben gezet. Met haar vingertoppen streek ze door het haar van de kleine meid, die daardoor wat dichter tegen zowel Damon als Sara kroop en glimlachte vertederd. "Je hebt wel je best gedaan toen je haar maakte," fluisterde ze met een klein lachje tegen Damon en keek liefjes naar hem op, vergat haar zorgen voor even, die kwamen later wel weer.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Aug 24, 2014 17:45:40 GMT
Leah Ze was rustig in gesprek met haar vriend, streek over Jonathan's arm heen en grinnikte zachtjes toen hij de kusjes begon te plaatsen. Ze had haar ogen voor een moment gesloten gehouden om te genieten, maar keek dan weer naar haar vriend, tot er zacht in haar nek werd gebeten en haar longen voor een moment stopten met zich vullen met lucht en haar hart een slag miste. Ze duwde Jonathan wat met haar elleboog en grinnikte zachtjes waarna ze snel het gesprek weer voortzette. Damon keek ondertussen naar zijn dochtertje en vriendin, lachte zachtjes om Sara's woorden, keek naar haar en knipoogde. "It's very honoured," klonk hij zachtjes lachend en drukte een kus op haar wang. "I just had the luck to have such a gorgeous lady to be her mum."
|
|
|
Post by Sara Gather on Aug 24, 2014 17:56:46 GMT
Joanthan
Hij hield zijn tanden zacht tegen haar nek tot ze hem duwde met har elleboog en grijnsde lichtelijk. "Wat nou?" Fluisterde hij stilletjes tegen haar en sloeg zijn arm wat beter om haar heen. Haar reactie op zijn beet was wel grappig, hoe ze stopte met ademen en haar hartslag oftewel omhoog of omlaag schoot. Hij vond het fantastisch. Zijn lippen gingen weer zacht verder in haar nek en porde haar uiteindelijk in haar buik waarna hij zich terugtrok en weer achterover leunde. Hij vond mensen geweldig, en dan bedoelde hij Leah ook vooral. Ze was een vreemd geval in een manier, maar aan de andere kant was ze speciaal. Hij liet haar nu ook maar haar gesprek verder gaan met een vriend van der en keek even naar Damon en Sara naast hen, die zich ook helemaal dicht bij elkaar hadden gezet. Jonathan was blij dat zijn zus nu gelukkig was, ook al was hij vroeger niet zo blij met Damon, aangezien die het jaloerse hondje kwam uithangen omdat Jonathan Leah van hem had gepikt. Maar hij leek oprecht gelukkig te zijn met Sara, en dat maakte hem zelf ook gelukkig en liet hem vergeten wat allemaal was gebeurd.. Sara lachte nu ook zachtjes en ontving de kus op haar wang nu weer even van hem. "That's sweet of you," ze glimlachte en legde nu haar vingers rustig in zijn haren en speelde er zachtjes een beetje mee in maten van het mogelijke. Ze begon zelf ook al vrij snel een gesprek met iemand aangezien er een vraag werd gesteld over hun kleine meid.
|
|