|
Post by Sara Gather on Apr 26, 2015 20:06:22 GMT
Jonathan
Hij keek weer naar Leah en glimlachte. "It will be like that for the next week though," zei hij zacht tegen haar en drukte een kus op haar wang. Jonathan keek naar hoe Lizzy met de honden speelde en al snel een lieveling had uitgekozen, degene die ook het meeste contact zocht met haar. "Well, I think she chose her new pet," zei Jonathan rustig en keek even naar Sara en Damon. Sara leunde wat tegen Damon aan toen hij achter haar ging zitten en haar in zijn omhelzing trok. Ze glimlachte kleintjes en legde haar hoofd rustig tegen zijn schouder aan en legde haar handen zacht op de zijne. "I hope you can deal with dogs, because you will have one," zei ze nu ook plagend tegen hem en keek onschuldig naar hem op.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 26, 2015 20:16:19 GMT
Leah Ze knikte kleintjes en grinnikte, waarna ze zich eens voorzichtig uitrekte en dan weer naar de honden keek die met Lizzy bezig waren. Uiteindelijk ging haar blik naar Damon die wit was getrokken. Honden zaten hem echt niet mee. Zijn blik gleed naar de hond die Lizzy's lieveling leek. Hij zuchtte zachtjes en grimaste wat. "As long as our little girl is happy," Klonk hij zachtjes en keek naar Sara, waarna hij zijn achterhoofd krabde. Dat werd nog wat, met zijn beren. Hij voelde zich al ongemakkelijk. Het was niet dat hij dieren niet mocht. Het was dat ze uiteindelijk toch op wolven leken en die, die mocht hij echt niet. Op Jonathan na.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 26, 2015 20:32:25 GMT
Jonathan
Sara keek naar Damon die wat bleekjes zag en trok een pruillipje. "Oh stop whinning you little drama queen. They won't hurt you," zei ze zacht tegen hem en drukte een kusje op zijn kin. Jonathan liet Lady en de andere pup nu ook weer los zodat die weer konden mee gaan spelen. Lizzy kwam nu ook vrolijk terug naar het groepje en kroop nu bij Leah op schoot, aangezien zij een handdoek had. de pup volgde haar rustig en kwispelde vrolijk. "You better tak care of her," zei hij zacht tegen Sara en glimlachte weer even.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 26, 2015 21:36:13 GMT
Leah Ze keek even naar Lizzy toen ze bij haar op schoot kroop en glimlachte, rustig pakte ze uit haar tas nog een handdoek, en sloeg die om haar heen waarna ze een kus op haar hoofd drukte. Damon keek even naar Sara en pruilde. "Okay.." Fluisterde hij zielig waarna hij naar Lizzy en Leah keek, even glimlachte, dan naar Jonathan keek en wilde knikte. "Hell yeah, I ain't taking care of a dog. I'll keep it to Lizzy and you and like every other humanlike individual that we know, hmmmkay," klonk hij zachtjes lachend en keek naar de hond die dichter bij hem kwam, hij verstarde licht en snoof zacht. "Noooo, gooooooo," klonk hij zachtjes, de hond kwispelde en blafte. Toen hij opeens op Sara en hem sprong, verdween hij en kwam tevoorschijn in een boom. "NOPE."
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 26, 2015 21:40:37 GMT
Jonathan
Hij keek naar Damon die er echt niet van hoefde te weten en vond het eigenlijk best grappig. "Sorry to say this Damon, but bears are much more agressive then wolves and dogs are," zei hij met een zacht lachje en leunde op zijn armen wat achterover. Lizzy vond haar vader maar grappig met hoe hij deed naar haar nieuwe hond. "Mama, waarom doet papa zo raar?" Vroeg ze dan ook zachtjes. "Papa is bang van honden," klonk Sara er als reactie op en aaide de hond rustig door haar vacht toen die op haar was gesprongen. "Get your ass back down here, my back is cold!" klonk Sara zielig naar Damon en pruilde lichtjes.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 26, 2015 22:02:25 GMT
Leah Leah lachte zachtjes om het gebeuren, maar hield zich voor de rest stil. Echter keek ze wel op naar Damon en trok een wenkbrauw op. Damon keek op hen neer en pruilde om Sara's woorden maar keek dan naar Jonathan. "I am a friendly bear, man!" Lachte hij en sprong uit de boom waarna hij langzaam naar Sara toe liep, toen de hond opkeek verstarde hij even, maar liep dan voorzichtig weer verder en ging weer achter Sara zitten.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 26, 2015 22:06:23 GMT
Jonathan
Hij keek weer naar Damon toen hij er een opmerking op gaf en schudde zijn hoofd. "So you're saying that I'm an evil wolf? Well that's very kind of you," klonk hij met een lachje en trok Leah lichtjes tegen zich aan. Hij keek ook weer even naar Lizzy. Aan de ene kant wilde hij ook wel zo'n klein wonder, maar aan de andere kant moest hij denken aan luiers verschonen, leren lopen, kwaad op worden, disciplineren.. waarom konden kinderen niet pas geboren worden als ze 4 jaar waren ofzo? Sara leunde nu weer tegen Damon aan en nam zijn hand zacht vast. "Just give the dog a chance," zei ze zacht tegen hem en drukte een kusje op zijn hand.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 26, 2015 22:43:38 GMT
Leah Ze ging rustig wat beter tegen hem aanzitten, maar hield Lizzy wat tegen zich aangetrokken aangezien ze wat slaperig leek, ze glimlachte klein om het meisje en bedekte haar wat beter met de handdoek zodat ze geen blote schouders had en het koud kreeg. Haar blik ging dan naar Damon die zijn blik naar de hond had gekeerd en nadacht over Sara's woorden. "I'm only gonna try my hardest because of Lizzy," klonk hij mompelend en legde zijn kin op haar schouder, waarna hij naar Jonathan keek. "We both know I'm the care bear and you're the big bad wolf with the smallest golden heart," klonk hij knipogend en grinnikte.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 27, 2015 8:53:22 GMT
Jonathan
Hij keek naar Leah en Lizzy en glimlachte weer kleintjes. Ze zou wel goed zijn met kinderen.. Sara knikte kleintjes toen Damon zei dat hij zijn best ging doen voor Lizzy. "Good," zei hij zach en drukte een kusje op zijn wang. Jonathan keek weer even naar Damon en rolde met zijn ogen. "Tch, yeah right," hij keek even naar het bos en spande kort zijn spieren op toen er een engel in de buurt kwam, maar die verdween ook meteen weer waardoor hij ontspande en weer naar de spelende honden keek.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 27, 2015 10:21:07 GMT
Leah Ze grinnikte zachtjes om de twee, Jonathan en Damon leken altijd wel wat commentaar op elkaar te hebben. Ergens verbaasde het haar nog steeds, haar beste vriend was een demon en ze had het nooit gemerkt. Wellicht had hij nog meer geheimen waar ze niks over wist. Hij had in ieder geval een groot levensverhaal waar ze best nieuwsgierig naar was. Maar zo was ze dat naar hen alle, het was nog altijd even wennen. Vooral wanneer er een engel in de buurt kwam. Ze keek even naar Jonathan, maar hij ontspande weer. Dat bedoelde ze, zo kwam ze eigenlijk weer terug in de realiteit dat ze niet met mensen bevriend of verliefd was, maar met demonen. Wezens die haar eigenlijk niks aan moesten gaan. Maar ze zat met een van de meest schattige kinderen op schoot en had een van de meest geweldige jongens aan haar zijde. Ze streek voorzichtig door Lizzy's haren en keek even naar Damon toen hij weer een opmerking plaatste. "We both know it's true, My Lord," Klonk de jongen plagend en greens even. Leah rolde met haar ogen, maar lachte zacht en keek naar Jonathan op. "Maybe not the smallest heart but it sure as hell only is to be seen with a few persons."
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 27, 2015 12:16:34 GMT
Jonathan
Hij keek naar iedereen weer even en rekte zich nog even uitgebreid uit omdat alle slaap nog niet uit zijn lichaam was. Hij keek naar Leah die weer veel door haar gedachten liet gaan. "Oh Leah, we're not aruing that many times," zei hij zacht tegen haar en prikte haar zachtjes in haar arm. Hij keek weer naar Damon en grijnsde lichtjes. "You want to figtto bet?" vroeg hij nu ook kalmpjes en keek weer naar Leah. "Oters should just keep away from my family, that's all tat I ask.." murmelde hij en plofte weer neer in het gras.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 27, 2015 21:24:58 GMT
Leah "You don't argue a lot? Oh please, Sara, please back me up," Lachte ze zachtjes en keek dan naar Sara met een klein pruil lipje. Haar blik ging dan naar Damon die er wat over na zat te denken, of eerder zijn blik bang op de hond had gericht waardoor alles aan hem voorbij. Ging. Hij rolde zijn lip in, legde zijn hoofd weer op Sara's schouder.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 27, 2015 21:43:08 GMT
Jonathan
"Oh please," murmelde hij en Sara haalde haar schouders lichtjes op. "They're worse then an old married couple," klonk ze met een lachje en jonathan keek haar verontwaardigd aan. "Oh wel excuse me," klonk hij beledigd en Sara moest zachtjes lachen. Ze keek even naar Damon toen hij zijn hoofd weer op haar schouder legde en gafhem een kusje op zijn slaap. "She won't hurt you Damon, relax." zei ze zachtjes tegen hem en streek rustig door zijn haar heen. Jonathan sloot zijn ogen voor een paar tellen waarna hij weer opkeek bij weer een geur op te vangen van engelen. Wat moesten ze zo dichtbij hun? Hij fronste lichtjes en keek de richting uit waar de geur vandaan kwam, ze kwamen alsmaar dichter..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Apr 27, 2015 22:38:14 GMT
Leah Ze hief een arm lichtjes toen Sara haar hielp, greens even en sloeg haar arm dan weer zachtjes om Lizzy heen, waarna ze naar Damon keek die weer zielig pruilde om Sara's woorden, echter schoot haar blik naar Jonathan toen hij weer gespannen leek. Ze had geleerd om de geringste geluiden en veranderingen in zijn houding op te merken, dus ze wist gelijk weer waar het over ging. Haar blik schoot naar Damon die ook gelijk opkeek, waarna ze om zich heen keek en haar blik vernauwde om ook zo snel mogelijk iets te vinden. Damon snoof, maar ademde dan diep in, hij wilde de geuren goed in zich opnemen en vernauwde zijn blik. "I swear, if they won't leave us alone for one fucking time, I'm going to skin them, burn them alive and then make my way to that fucking God of theirs to fuck things up real bad," histe hij uiterst zacht. Lizzy was toch nog aan het slapen, dus kon het nog net. "If they come any closer, they're mine," klonk hij naar Jonathan toe.
|
|
|
Post by Sara Gather on Apr 28, 2015 4:07:26 GMT
Jonathan
Hij hield zijn blik op de afkomst van de geur en luisterde ook nog naar alle omgevings geluiden. Sara bleef tegen Damon leunen en greep zijn handen zach vast en vlocht zijn vingers door de zijne. Jonathan keek even naar Damon bij wat hij allemaal zei en stootte een lachje uit. "I'd love to see that one. But okay, you can have them. If you can't handle them I'll jump in," zei hij rustig, en de engelen kwamen ook gewoon dichter. Waren ze verkouden misschien, de meeste engelen bleven weg van hem, hij werd zelfs aangevallen door zijn eigen soort.. Zijn ogen gleden naar Lizzy en hij haalde diep adem. "I'm curious why they come here though," murmelde hij zacht en keek even een andere kant op waar hij kort een andere aanwezigheid voelde, maar die dan weer weg was. Wat was dat? Het rook niet menselijk, ook geen demon of engel.. Misschien was het een dier? Maar dan had hij dat wel gemerkt..
|
|