|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 6:49:07 GMT
Ze zuchtte even voor een moment en keek haar even aan terwijl ze even zuchtte en kort om zich heen keek, terwijl ze naar hem keek en kort nadat." Mijn vader wil dat ik een nette opvolger van hem word, ik denk niet dat hij ooit mij kan laten gaan, ook al wil ik nog zo graag." Sprak ze eerlijk en slaakte even een zucht." Maar als je het echt wilt, zal ik vereerd zijn, en zul jij mijn vader moeten vertellen hoe ik functioneer. Ik heb toch niemand die op mij wacht. Geen man, niets." Sprak ze en keek hem aan." Ik hield altijd van een man, maat die leefde op straat, en dat wou mijn vader niet. Dus zocht hij een ander voor mij en dwong me met hem te trouwen. Die man heeft maar een kus gehad, en dat was die op de bruiloft. Ik hield niet eens van hem. En nu zal mijn vader het zo weer flikken , als ik iemand vind die laag van rang is. Helaas. Ik mag dat niet eens zelf beslissen, dus waarom dit wel. Terwijl dit leven mij zoveel meer aanspreekt."
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 6:54:00 GMT
Hij keek je rustig aan terwijl hij naar je luisterde. Even ging hij wat verzitten en streek even door zijn haar terwijl jij rustig verder vertelde. " Soms snap ik zulke mensen niet, al waren mijn ouders ook zo "S prak die " mijn zusje mocht ook nooit wat. "Sprak die en keek je aan " Ik zal als we terug aan land zijn eens met je vader praten "Sprak die rustig terwijl hij het laatste stukje wat op zijn bord lag in zijn mond stak en en er rustig op kauwde en het door slikte " Nog steeds ben ik van mening dat je liefde niet kan afdwingen en vind ik het no gsteeds achtelijk dat vrouwen worden uitgehuwelijkt "sprak die " ik vind het onrespectvol " Sprak die er achterna
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 7:01:32 GMT
Ze luisterde op haar beurt weer naar hem en knikte even." Vind je het gek dat ik blij ben dat hij dood is inmiddels?" Sprak ze over de man waaraan ze uitgehuwelijkt was. " De man waar ik werkelijk van hield is inmiddels nu ook al een jaar overleden, doordat ik hem geen eten meer bracht, en drinken. Daardoor is hij gestorven." Sprak ze en zuchtte even en probeerde de tranen te verbijten , en dat lukte ook, maar dat kwam meer omdat hij hier zat, anders kon ze wel janken. Het stukje vis wat er nog op haar bord lag, liet ze staan, ze had totaal geen honger meer, door het gesprek ook een beetje, maar ze voelde zich ook aangetrokken tot hem, en waarom? ze had gezworen nooit een man van de zee te nemen. Nooit. " Maar ik vind het fijn als jij eens met mijn vader wil praten. Maar alsjeblieft, wat je ook doet; ga alsjeblieft niet te ver. Het zou zonde zijn als jij je baan verliest door mij."
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 7:08:58 GMT
Hij luisterde naar de woorden die je sprak en schudde zijn hoofd " nee dat is best begrijpelijk "Sprak die rustig en schoof zijn bord wat weg en keek rustig naar je "ik vind het rot voor je wat je allemaal mee gemaakt heb "Sprak die en keek naar je. je ogen spraken boekdelen dat je moest huilen . Hij zou je wel even alleen laten dan kon je huilen. " als ik mijn baan daarbij verlies dan is dat maar zo als jij daarbij op het schip kan komen kan ik er mee leven "sprak die met eenglimlach en stond op en schoof een schone zakdoek je kant uit " ik ben nog even naar de mannen "sprak die, zo had jij wat tijd voor jezelf
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 7:16:35 GMT
niet niets, Rafe." Sprak ze en keek hem aan. De aanpak op Port Royal was iets wat zij zich ook meer dan goed had kunnen herrineren , en er hingen geen prettige en leuke gedachtes aan eigenlijk. Helaas niet. Ze had er zelf ook een litteken van over gehouden op haar buik, omdat haar vader haar niet liet vechten, en ze had geen zwaard in haar handen. Ze kon toen niets. Dat die smeerlappen haar bijna hadden meegenomen als slaaf, dat vertelde ze niet, was ook niet nodig toch? Hij zei dat hij nog even bij de mannen ging kijken en ze knikte." Tot Straks Rafe." Sprak ze en stond zelf op en liep naar haar kamertje en deed de deur dicht, waarna ze toch even in tranen weer uit barstte. Geen heimwee, nee, het waren gewoon alle gebeurtenissen in haar leven die nu omhoog kwamen en die ze allemaal opgekropt had.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 7:23:04 GMT
" Tot straks Éowyn "Sprak die glimlagend terwijl hij rustig bij de tafel weg liep het trappetje terug op naar de bergruimte waar eigelijk de laagste ranken sliepen. Rustig liep hij de trap af naar de mannen die nog aan het eten waren. Rustig sprak hij wat met ze. Over wie je was en hoe je aangesproken widle worden. Maar ook dat als ze je alstig vielen ze mot het hem hadden. na een tijdje liep hij weer weg bij de mannen. Hij keek even naar de lucht. Dat zag er niet best uit. Hij hoopte op een niet een al te grote storm. Hij liep rustig jou kamer aangezien hij je niet op het deck zag en hoorde je snikken en klopte op de deur " Éowyn ? "Sprak die
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 8:36:00 GMT
Ze keek naar de deur toen ze een geluid hoorde en probeerde zo snel mogelijk eerst de tranen uit haar gezicht te werken." Wat is ee Rafe." Sprak ze dan ook iets later en ze slikte even de brok weg waarna een laatste verdwaalde traan over haar gezicht liep, en ze nu op stond om Rafe normaal te kunnen ontvangen. Ze zuchtte even en voelde even een korte steek door haar borstkas vliegen en keek naar de deur, afwachtend van Rafe tot hij binnen kwam.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 9:29:39 GMT
Hij opende de deur toen je sprak maar aan je gezicht was echt te zien dat je gehuild had. Hij liep naar je toe en streek zacht met zijn vinger de traan die nog over je wang liep weg. Je was echt een prachtige vrouw, en een prachtige vrouw horde gelukkig te zijn en niet te huilen. Rustig sloot hij de deur achter zich en merkte nu eigelijk pas dat zijn pet nog in zijn kajuit hing. Nou dat was dan maar even zo. Hij keek je aan " gaat het een beetje ? "Vroeg die rustig aan je
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 11:39:56 GMT
ze slikte en keek hem weer even aan en toen knikte.´´ja het gaat wel.´´ loog ze vlug, al was het niet te merken dat ze loog. Ze slaakte een zucht voor een moment, zodat het laatste brokje uit haar keel ging, en ze nu weer even serieus kon zijn tegenover hem, precies zoals ze zich moest gedragen. Dat was netjes en beleefd, zeker tegenover mensen in zijn rang. Ze mocht geen huilebalk zijn, helemaal niet als ze hier wou blijven. Dan moest ze sterk zijn. De aanraking op haar wang vond ze hjeel erg fijn, en de kriebels vlogen door haar buik heen. Maar die wou ze negeren.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 11:44:26 GMT
Hij stak zijn hand terug in zijn broekzak en leunde tegen de wand aan van de kamer terwijl hij naar je keek " Je hoeft je niet groot te houden Éowyn "Sprak die " Er mankeerd niks aan mijn ogen, ik zie donders goed dat het niet goed met je gaat en dat er iets met je is "Sprak die en stond weer recht en stapte bij de muur weg dichter naar je toe. " ik weet alleen niet wat je zo dwars zit "Sprak die en kwam dichter naar je toe. Elke stap die hij dichter naar jou zette gaf hem een steeds rarder gevoel. Maar ondanks dat was het een fijn gevoel. Dit had hij alleen nog maar bij zijn vrouw gevoeld. Nee hij wilde niet verliefd meer zijn en dit had helemaal geen kans dat was duidelijk. maar waarom gaf hij er dan nu aan toe. Dat snapte hij helemaal niet. Hij gaf toe terwijl hij wist dat het niet goed ging komen en dat het nooit wederzijds zou zijn. Want hij was een man van de zee en dat wilde zij niet
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 12:01:07 GMT
ze keek naar hem en slikte even.'' mijn hele leven is gewoon een ramp. Ik mocht nooit iets zelf beslissen,altijd moest het via mijn vader gaan. Vriendinnen mocht ik nooit mee spelen, en werd ik verliefd op een man.. Ik mocht hem echt... Ik hield van hem. Iedere dag ging ik naar hem toe, en gaf ik hem eten.. Ik kon alles bij hem kwijt, en ik hield van hem. Zelfs toen ik met die eikel getrouwd was, ging ik nog naar hem toe, tot een wachter mij betrapte en ze zeiden dat hij het alleen maar om het voedsel deed, en niet om mij als persoon.. Maar ik wou echt alles voor hem opgeven. Maar nu is hij ook gestorven. Niet alleen aan honger, ook omdat mijn vader hem toen hij zwak was voor het peloton heeft gezet.'' Sprak ze en praatte ook niet verder, aangezien de tranen begonnen te lopen.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 12:06:18 GMT
Het zou misschien niet zijn beste actie ooit zijn maar hoe ze nu was brak hem ook. Hij zette nog een stap dichter naar haar toe en sloeg voorzichtig en troostend zijn armen om haar heen. Hij zette nog een kleine stam dichter naar haar toe zodat hij zachtjes tegen haar aan kwam te staan " ik vind het allemaal zo erg voor je meis "sprak die tegen haar. Hij zou haar los laten als hij zou merken dat ze dit niet fijn vond.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 12:16:27 GMT
Ze slikte maar wat hij deed vond ze overduidelijk niet erg, en kroop zelfs een beetje tegen hem aan, vrij automatisch. Ze slikte even en een traan kwam nog uit haar ogen naar beneden dwarrelen. Dit gevoel miste ze dus zo erg. En bij hem voelde ze zich nu op haar manier veilig ook al kende ze hem niet zo lang.'' ik wil je graag beter leren kennen, Rafe.'' Sprak ze dus ook maar, en slikte even, terwijl ze haar hoofd optilde en hem aan keek, met haar bruine ogen in de zijne, terwijl ze eigenlijk nu al de niging kreeg haar lippen op de zijne te duwen. Ze voelde zich gewoon ontzettend prettig bij hem.
|
|
|
Post by Rafe McCawley on May 28, 2013 12:31:37 GMT
Hij voelde hoe je hem niet weg drukte maar juist tegen hem aan kroop. Een glimlach vormde rond zijn mond toen je tegen hem aan gekropen stond. Zachtjes streek hij over je rug en hield je rustig tegen hem aan. Hij hoorde de woorden die je sprak. Waarom zou je dat willen. Nog niet zo lang geleden had je geroepen dat je niks van hem wilde weten en nu wilde je plots hem beter leren kennen. Oke hij had ook geroepen dat je niet zijn type was. Hij zag hoe je je hoofd op tilde. Hij keek je recht aan. Je had prachtige bruinen ogen. Zijn ogen dwalde af naar je prachtig gevoormde lippen. Even slikte hij en drukte toen zachtjes zijn lippen op de jouwe
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 28, 2013 12:39:20 GMT
Ze keek naar hem, en glimlachte nu toch naar hem, doordat ze zich gewoon prettig voelde, en haar vader kon niet zeuren als dit wat werd, het was tenslotte een man van stand. Ze zakte helemaal weg in een soort van dromenland, terwijl ze in zijn bruine ogen keek, en wat daarna gebeurde, zou ze ook niet anders hebben gewild, en ging iets beter staan, en sloeg haar armen om zijn nek heen, en zoende hem rustig terug, terwijl er een overweldigend gevoel door haar lichaam heen ging. ze ademde nu rustig door haar neus heen, terwijl ze hem bleef zoenen. Het voelde gewoon geweldig, echt overweldigend. Ze haalde nu rutisg haar lippen van de zijne af, en keek hem even aan, met een brede glimlach op haar gezicht. Ze voelde zich duidelijk prettig.
|
|