|
Post by Niklaus on Jun 14, 2013 9:50:57 GMT
"Je zet jezelf voor schut." Zei hij simpelweg over wat ze deed. Roepen en boos kijken en dom doen. Toen de vrouw zei dat hij het kind onder controle moest houden, zuchtte hij enkel, maar was niet van plan om er werkelijk wat aan te doen. Maar toen de vrouw terug kwam, liep hij toch op hen af. "Ik zal haar zelf bestraffen." Zei hij rustig en haar meesleurde een steeg in en haar hard met de rug tegen de muur duwde. "Ongecontroleerde woede, dom, dom, dom." Hij keek haar dan ook boos aan. "Hou jezelf koest." Hij pakte nu het mesje weer en hield het tegen hals aan. "Voor de buitenwereld moet je normaal lijken. Rustig, beleefd en als ze allemaal in die act geloven... Kun je bloed zien zoveel je wilt. Achter de schermen." Siste hij en toch het mesje wat drukte en ze misschien wat bloedde. "Daar heb je je bloed." Zei hij en weg liep van haar en na wat navragen wist waar zijn zus woonde.
|
|
|
Post by Evy on Jun 14, 2013 10:07:33 GMT
ze keek naar hem en voelde hoe ze meegesleurd werd en snoof enkel bij wat hij deed. De adrenaline schoot zo door het lijf van het jonge meisje dat ze niet eens voelde hoe ze bloedde en hem enkel aan keek, en toen hij haar los liet keek ze hem aan voor een moment." Kun jr het me leren?" Sprak ze nu, duidelijk dat ze momenteel een doel had gevonden, een doel waar ze zeker door de woede die momenteel door de buitenwereld enorm wakkerde , leek ze helder, leek ze haar zelf, leek ze even de ene kant van Evy die je misschien liever niet zag. Ze liep hem gewoon achteraan en voelde nu pas het bloed in haar nek, beetje laat natuurlijk." Ik weet waar zus woont." Sprak se omdat ze het ook zeker wist waar Ireena toonde, niet ver hier van daan ook. Ze snoof een aantal keer nog en de duivel leek even los te zijn in het meisje en door haar donkere blik, haar warrige haar, waar er enkele plukken voor haar gezicht hingen, leek ze net een duivelskind eigenlijk, geschapen door de duivel. Ze was ook bleek, maar dat terzijde, dat kwam meer doordat ze eigenlijk weinig in de zon kwam rn de hele dag op haar kamer zat.
|
|
|
Post by Niklaus on Jun 14, 2013 11:12:38 GMT
"Ik ga een dolle stier niks leren." Zei hij en haar aankeek toen ze hem zei dat ze wist waar Ireena woonde. Hij glimlachte enkel naar haar. "Krijg je woede onder controle, verander het om in wraak. Want uut boosheid dingen doen is niet leuk. Je weet achteraf niet meer precies wat je hebt gedaan." Zonder dat hij in de gaten had dat hij haar het wel degelijk aan het leren was, keek hij om zich heen. Hij pakte het mesje dan toch weer en overhandigde dit aan haar. "Ireena zal boeten." Grijnsde hij dan ook enkel. Niemand schoot klaus zomaar in zijn been.
|
|
|
Post by Evy on Jun 14, 2013 11:40:35 GMT
ze keek naar hem en glimlachte even terwijl ze het mesje weer aanpakte, en het in haar zak stopte. Ze had even geknikt op zijn woorden, en ze zou nu eigenlijk iets wat gehoorzaam gaan luisteren naar Niklaus, zijn prikkels gaven haar positieve energie, hij leek haar te begrijpen op haar idee. Ze begon rustig te lopen, richting de huizen waar Ireena woonde, en ging langs het steegjke waar de man nog steeds op de grond lag, al zat zijn vrouw er nu bij, die zat te huilen omdat haar man zojuist overleden was. Ze keek er enkel na voor een momtent, een klein stukje genietend, maar liep toch door, omdat Niklaus vast niet wou gaan staan wqchten en stopte even later.'' Dat huisje woont ze.'' Sprak ze rustig en wees naar het huis.
|
|
|
Post by Niklaus on Jun 14, 2013 11:53:32 GMT
Hij keek minachtend naar de man. Ook al was hij dood, het was iets wat hij gewoon deed en de vrouw liet hem dan ook koud. Langzaam volgde hij Evy, blij dat ie niet meer als een dolle overal op in ging hameren. Toen ze stopte voor eeen huis, grijnsde hij. "Ben je er klaar voor?" Maar zonder op haar antwoord te wachten, klopte hij al op de deur. Eens zien wat zij aan kon richten namelijk.
|
|