|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 16:17:41 GMT
Janet Devlin. Ze glimlachte zoetjes om zijn woorden, het deed haar goed om dat te horen. Bij de voorzichtige kus op haar wang bloosde ze wat. Ze streek haar haren naar een kant toen hij haar wat los liet, zij had hem maar met een arm losgelaten. "Yeah, you can watch me fail on stage again," klonk ze zachtjes lachend en liet hem met veel tegenzin los. Ze haalde haar sleutels uit de zak van het vest dat ze van hem had gekregen. "See you at work then," klonk ze met een pruillipje, wat ergens perongeluk ging maar het maakte haar niet veel uit.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 16:24:27 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek haar aan en glimlachte weer kleintjes. "You won't fail, I promise." Zei hij zacht tegen haar en glimlachte weer klein. Hij liet haar nu ook helemaal los en keek haar weer even aan. "Yes, I'll see you there." Zei hij zachtjes en zag de pruillip. Hij glimlachte weer en ging met zijn duim langs haar lip. "Silly. But cute." Zei hij zachtjes en keek weer naar de lucht. Hij zuchtte. "Have a good night Janet." Zei hij nog nog zachtjes en duwde nog een kusje op haar wang en begon dan weer zachtjes te lopen richting zijn huis. Hij was zo verdomd blij dat ze het niet erg vond op hem. Dat ze nog normaal kon doen tegen hem. Hij glimlachte kleintjes inz ichzelf en stak zijn handen weer in zijn zakken. Ja, hij was blij nu..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 16:52:46 GMT
Janet Devlin Ze bloosde bij zijn woorden, keek naar hem toen hij met zijn duim lang haar lip ging en bloosde erger toen hij weer sprak. "You too," klonk ze zachtjes. Ze keek hem even na, was nog altijd aan het blozen en stond enigszins zwak op haar knieën. Maar ze glimlachte liefjes. Ze draaide zich dan naar de deur en opende hem voorzichtig, glipte naar binnen en sloot de deur waarna ze breed glimlachte en even diep in en uit ademde. Ze maakte zich daarna langzaam klaar voor bed.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 17:02:16 GMT
Gale Hawthorne
Hij vertrok rustig naar huis, negeerde Cynthia toen hij daar aan kwam en deed de deur van zijn kamer op slot. Hij zuchtte eventjes en glimlachte dan weer. Hijwas.. Gelukkig. Voor een keer in zijn leven was hij echt heel gelukkig bij iemand. Janet was gewoon anders en deed zelfs moeite, had tijd. Hij kleedde zich uit tot in zijn boxer. Zorgde dat de deur goed dicht was dat Cynthia niet binnen kon komen, en kroop dan onder de lakens. Het voelde nog steeds vreemd, maar hij was er heel gelukkig om.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 17:12:23 GMT
Janet Devlin De volgende ochtend, of eigenlijk later die ochtend werd ze wakker. Het was rond negen uur dus ze had nog genoeg tijd om zich klaar te maken. Ze nam ook alle tijd ervoor. Gezien ze zo normaal tegen hem had kunnen doen had ze meer zin in werk dan dat ze verwachtte. De hond liet ze uit, ze ververste alles en daarna ging ze richting werk. Het was nog vrij rustig, dus kon ze beginnen met een ijskoffie zoals altijd en wat babbelen. Ze praatte even goed met Kaitlynn maar zweeg over wat er gebeurd was. Haar vriendin vermoedde iets, maar zei er niks over gezien ze wist dat Janet niet lang stil kon blijven. Naarmate de tijd verstreek werd het drukker, zij begon zich langzamerhand klaar te maken voor het optreden. Ze kozen wat nummers, bespraken hoe en wat. Gezien ze altijd wel wisten hoe ze moesten spelen hoefden ze niet echt te oefenen. Wanneer ze het deden was het na het werk, wat ze vanavond waarschijnlijk ook gingen doen gezien de baas morgen nieuwe nummers wilde.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 18:14:45 GMT
Gale Hawthorne
Hij werd wakker, rond 12 uur in de middag pas. Hij had nog 4 uur voor hij moest werken. Hij zuchtte, bleef nog een tijdje in bed liggen en ging dan snel zijn hond verzorgen. Hij ging hem uitlaten en deed alles om hem te plezieren momenteel. Daarna, was het al bijna tijd. Hij kleedde zich dus goed aan, zijn nettere kleding om te gaan werken en deed zijn vest er weer over aan die hij gisteren aan had. Hij liep naar het café toe en keek even rond. Hij hing zijn vest rustig op aan de kapstok en deed zijn schort rustig aan. Hij begroette de mensen achter de bar, zijn collega's en liep dus ook achter de bar. Hij vulde meteen bij aan toen dat nodig was en keek rustig naar Janet op het podium. Hij glimlachte even haar richting uit en ging dan snel aan het werk toen de baas keek. Hij was alles van gisteren zo goed als vergeten, probeerde hij toch om alles van Cynthia te vergeten. Hij wilde alleen nog herinneren van in de nacht, van hun omhelzing de woorden die ze hadden uitgewisseld. Dat was alles wat telde momenteel
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 18:46:27 GMT
Janet Devlin Ze glimlachte even naar Gale en stemde haar gitaar. Vandaag had ze best een goed humeur, ze was verlegen zoals altijd maar het ging allemaal wel. Zenuwachtig als altijd begon ze te spelen. Mensen klapten mee doordat een van de andere mensen gebaarden dat ze mee moesten doen, ze glimlachte en speelde haar gitaar. "Coffee cup. Watching the hands of the clock. Holding me, locked up. Waiting for the sun to rise. Red light. Caught between day and night. Can someone help me with this fight? Against the Monday morning blues. I'm tired of walking in these shoes," zong ze glimlachend en keek ondertussen wat naar haar gitaar. Het nummer was wat vrolijker, wat meer up beat dan met wat ze eerder had gespeeld en dat mocht wel. Ze werd er zelf wat vrolijker door en vergat weer dat ze op het podium stond. Zodra het liedje was afgelopen kwam ze weer terug in de realiteit, maar ze dacht aan wat Gale had gezegd en haalde eens diep adem. Het kwam wel goed. Ze pakte de standaard even vast, haar vrije hand had de gitaar wat vast. Ze sprak even het publiek toe, bedankte ze alvast voor alles en deed het normale riedeltje. Ze keek even naar de mensen die bij haar op het podium stonden en kondigde verlegen weer een nummer aan. "I’m so tired of playing hide and seek with love. I won’t close my eyes and count again to 10," klonk ze dan weer.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 18:58:15 GMT
Gale Hawthorne
Hij zag de glimlach terug en voelde zich er meteen weer goed door. Hij ging goed aan het werk en luisterde naar wat ze zong, dat deed hij de laatste tijd heel erg vaak om alles te horen van haar stem. Hij zou deze week ook weer moeten zingen, dat ging lastig worden omdat hij weinig had om over te zingen momenteel. Hij zag dus wel wat te doen. Hij luisterde aandachtig naar haar, en kon eigenlijk niet meer wachten haar terig te krijgen hier achter de bar. Er speelde gewoon wat tussen hen in wat hem naar haar toe bleef trekken en hij werd er gek van. Hij vond haar... leuk.. Hij wist niet hoe leuk, maar leuk. Hij zuchtte even, al glimlachte hij meteen weer kleintjes en gelukkig.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 19:08:59 GMT
Janet Devlin Ze haatte de keuze van de nummers, het was een door elkaar gekozen riedeltje. Ze ging van 'Working for the man' naar 'Hide and seek,' die nummers pasten niet bij elkaar. Maar ze deed maar wat haar werd opgedragen. Het ging erbij haar om dat de nummers elkaar aanvulden, het moest in hetzelfde straatje vallen. Zoals een nummer een verhaal vertelde moest de playlist dat ook doen en hier deed dat het niet. Ze wist wel wat emoties erin te leggen, maar het was niet hoe het bij Gale was geweest. Ze zong een nieuw nummer. Ze moest weer 'Breakeven' zingen, het nummer vond ze geweldig en ze wist precies hoe alles voelde. Ze had het ook vaker gezongen hier, wat haar weer teleurstelde. Ze zong met emoties. Niet veel, niet genoeg. Dus keek ze uiteindelijk naar Gale en kreeg de neiging om een brutale vraag te stellen. Wat zou hij ervan vinden om mee te spelen? Een klein nummer, hetzelfde nummer wat ze eerder hadden gedaan. Het moest de luchtige sfeer breken. Want zo ging voor haar de lol er ook aan af en dat zagen mensen straks. Het was wat dubbelop, gezien ze het echt niet zou durven te vragen. De spanning keerde terug toen ze de baas zag staan. Ze zong door, maar het ging stroef. Hij zou het absoluut niet goedkeuren. Hij zou pissig worden, het was een aardige vent maar het moest allemaal volgens zijn regels. Ze eindigde het nummer zachtjes en voelde hoe haar handen trilden.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 19:26:20 GMT
Gale Hawthorne
Hij merkte ook wel dat er niets bij elkaar hoorde en dat vond hij vreselijk om aan te horen. Haar stem was goed, de nummers niet. Hij irriteerde zich er een beetje aan.. Hij luisterde naar alles en zuchtte even. hij keek naar haar houding en was al blij dat ze geen spanning had, tot we naar de baas keek na haar laatste nummer, dan leek alles terug te komen. Hij snoof even en wreef door zijn haren. Dit kwam niet goed. Mensen die hier vaker kwamen zouden ook wel iets hebben van dat het te eentonig is in muziek smaak. Haar stem was geweldig. Hij zuchtte zachtjes en keek weer naar Janet. Hij zou het niet erg vinden samen met haar te zingen, en als de baas kwaad werd, dan nam hij het op zich en moest hij niet kwaad worden op Janet. Hij stak zijn hand even op om Janet's aandacht te trekken en als ze keek deed hij met zijn handen het gebaar dat ze rustig moest doen, dat ze niet moest stressen.
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 20:03:09 GMT
Janet Devlin Ze keek naar Gale en knikte kalm, maar het hielp haar niet echt. Bijtend op haar lip keek ze even naar de band, die wachtten op hun clue. Ze keek daarom weer naar Gale, nam diep adem en wenkte hem hierheen. Haar blik ging naar hun werkgever, die een wenkbrauw optrok en wat pissig keek. Wat was eigenlijk zacht uitgedrukt, waardoor ze begon te trillen en op haar lip beet, harder dan ze al deed. De mensen wachtten geduldig, ze wisten meestal wel dat Janet niet een van de meest zelfzekere mensen was en soms haar tijd even nodig had.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 20:07:30 GMT
Gale Hawthorne
Hij bleef naar haar kijken, bediende af en toe nog iemand en keek naar haar toe ze hem wenkte. Hij trok een wenkbrauw op en liep dan rustig naar haar toe, de baas even negerend en liep bij haar het podium op. "Wat is er?" Vroeg hij zacht aan haar en keek haar rustig aan. Waarom wenkte ze hem? "Waarom wenkte je me?" Vroeg hij zacht en draaide de microfoon rustig van hun gezicht weg zodat niemand anders het hoorde. Ze beet op haar lip en hij liet zijn duim er over glijden. "Niet doen, dat is nergens voor nodig.." Fluisterde hij en keek haar weer aan. "Oké?" Vroeg hij zachtjes en wachtte dan op antwoord
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 20:14:44 GMT
Janet Devlin Ze keek op toen hij naar haar toe was gekomen. "Hij is kwaad," mompelde ze fronsend en keek hem dan aan. Toen zijn duim weer over haar lip ging stopte ze met het bijten erop, aangezien hij dat wilde. Het werd haast een gewoonte, dus het koste haar ergens wel wat moeite om het niet weer te doen. "Uhm.. Like.. I kinda like wanted to ask you if you'd like wanted to sing Just give me a reason or some song with me," fluisterde ze zachtjes, speelde nerveus met de mouwen van zijn vest. Ze had het koud gekregen dus had ze hem weer aangetrokken toen ze het podium op moest. Het gaf haar weer het beschermende gevoel. Kaitlynn bleef toekijken, trok haar wenkbrauw op maar liet het zitten. Haar vriendin deed maar. Nerveus op zijn antwoord wachtte de blondine. "It's okay if you don't want to, this isn't your job.. But like.. I am sick and tired of these playlists.." Murmelde ze zachtjes verder.
|
|
|
Post by Sara Gather on Jul 30, 2013 20:28:19 GMT
Gale Hawthorne
Hij keek haar aan toen ze begon te spreken en glimlachte kort. "Vroeg je me daarom tot hier?" Vroeg hij met een klein lachje en schudde zijn hoofd dan even. Toen ze verder praatte knikte hij even en glimlachte weer. "I'm fine with that." Zei hij zachtjes en keek even naar zijn vest die ze aan had, maar hij vond het niet erg. Hij vond het zelfs fijn dat ze hem droeg. Hij keek haar rustig aan. "Ik wil met alle plezier zingen hoor met je." Zei hij zacht tegen haar. Of de baas het nu leuk vond of niet. Hij wilde zingen..
|
|
|
Post by Mary-Anne Rogers on Jul 30, 2013 20:43:34 GMT
Janet Delvin Ze bleef naar de grond kijken tot hij antwoord gaf. Kleintjes, lief glimlachend keek ze op. "Dank je," fluisterde ze zachtjes en voelde een lading van haar schouders vallen. Ze keek naar een van de bandleden en vroeg of ze misschien een extra microfoon hadden, hij stond rustig op en haalde er eentje. "Uhm.. Ik kon er ook een halen," murmelde ze zachtjes tegen de jongen maar hij haalde glimlachend zijn schouders op en ging terug naar z'n plek. Ze keek op naar Gale. "Zeg jij maar hoe en wat," mompelde ze verlegen, al was ze hem erg dankbaar.
|
|