|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 18:23:03 GMT
Hij keek even rond terwijl hij het schip over de baren liet gaan, en tevreden toe keek hoe zijn bemanning aan het werk waren. Ze zette koers in de richting van Tortuga op dit moment, een plek die Frank weer eens wou bezoeken, zeker om nieuwe mannen te bemachtigen, vooral doordat hun bemanning door het laatste gevecht aardig ingedund was, en hij zijn slaven het dek moest laten schrobben, in plaats van zijn bemanning. En die slaven.. Tsja die waren er in zijn ogen alleen maar voor om alle mannen het naar hun zin te maken, en verder niet. Hij had zelf ook wel weer eens zin in een pleziertje, en vaak deed hij dat met zijn eigen schat, jessica, want daar mochten de andere mannen niet aanzitten, dat waren de regels. En zo zou het tot het einde ter tijde ook werken zolang hij hier op het schip zou regeren. Binnenkort moest hij een hoer gaan kiezen om zijn kind te dragen. En natuurlijk ging diegene dood zodra het kind geen melk meer nodig had. Maar wie zou hij gek maken? Wie zou hij voor de gek houden?
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 19:08:03 GMT
Ze zat weer in de cellen beneden, zich met wat klitten bezighoudend die in haar haren zaten. Ze probeerde er het beste van te maken door zichzelf voor te houden dat het nog slechter kon en dat ze eigenlijk best veilig zat in een schip. Enkel de piraten op het schip maakte het gevaarlijk. Ze wis in ieder geval gelukkig dat enkel Frank haar gebruikte voor zijn pleziertjes en dat er geen tientallen mannen aan haar lichaam zaten. Ze rilde bij het idee eraan, verschrikkelijk zou ze dat vinden. Haar ogen gleden naar de andere vrouwen wie in de cellen naast haar zaten, de meeste waren boven op het dek waarschijnlijk. Of enkele mannen deden zich aan hen te goed. Misschien moesten ze onderhand al gaan koken. Ze wist nooit met zekerheid waar ze heen gingen als de piraten hen kwam halen. Zij werd enkel gehaald voor Frank, het dek te schrobben en heel af en toe moest ze helpen om het eten te bereiden. Haar ogen sloten een beetje. Ze had geen oog dicht kunnen doen deze nacht en was nu ook al 24 op 24 wakker gebleven wat haar nu veel energie kostte. Ze was mager, soms weigerde ze gewoon te eten en gaf het aan de andere vrouwen die het harder nodig hadden dan haar. Zwangere vrouwen bijvoorbeeld. Ze keek nog even om zich heen voor ze langzaam weer een beetje indommelde om misschien nog wat slaap te kunnen vatten. Als ze aan het werk moest kon ze moeilijk dan gaan slapen. Ze had geen zin om pijn te ervaren.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 19:15:42 GMT
Hij zuchtte terwijl hij nu over het dek liep en alle vrouwen stuk voor stuk liet stoppen, en op liet staan voor hem. Hij keek naar hen, en pakte hun kin deed, en pakte ze een voor een op de mond, gewoon om te testen. De vrouwen deden gewillig mee, ze moesten wel, wilden ze geen zweepslagen ontvangen. Na een stuk of tien te hebben gehad, stuurde hij ze weer aan het werk, en liep naar de cellen en bekeek de vrouwen daar. Ze waren stuk voor stuk mager.. maar wie van hen kon zijn kind dragen.. De mooiste uiteraard, en automatisch ging zijn blik naar Jessica nu, en hij glimlachte even en opende haar cel, en begon aan haar te zitten.'' Wil je mij een eer doen? dan ga ik die buik van je volpompen. je lief hebben? mmm?'' sprak hij en keek haar vrij gemeen aan met een blik in zijn ogen die ook totaal geen goed konden betekenen. Het goede in Frank was al jaren aan de kant geschoven eigenlijk, al zag je dat niet altijd. '' geef mij eens een lief kusje, kom maar.'' Sprak hij tegen haar, en grijnste enkel, afwachtend tot zij de lippen op de zijne zou drukken.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 19:24:22 GMT
Ze hoorde de voetstappen op het bovendek en zuchtte zachtjes. Ze probeerde haar ogen weer te sluiten, maar toen hoorde ze al hoe de cel werd opengemaakt en Frank's handen die weer aan haar kwamen. Ze keek hem aan en haalde langzaam adem. Ze wilde geen kind dragen van hem. Was hij helemaal gek geworden. Hij zou haar ook niet liefhebben, dat wist ze ook al. Nadat het kind gewoon opgevoed kon worden werd zij vermoord en de zee in gegooid. Dat liet ze niet zomaar gebeuren. En moest ze dan toch zwanger raken zorgde ze wel dat het kind stierf in haar buik. Die blik in Frank's ogen was ook niet fijn om te zien, ze kende zijn blikken onderhand wel. Op zijn laatste woorden moest ze wel gehoorzamen. Ze boog wat voorover en drukte haar lippen zacht op de zijne. Ze wilde niet dat ze straf kreeg voor ongehoorzaamheid. Na een korte tijd stopte ze de kus weer en keek hem dan weer aan in de ogen. Hij had gevraagd om een kusje, en dat had hij gekregen nu. Daar zou het vast niet bij blijven, daar bleef het nooit bij.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 19:33:37 GMT
Hij lachte even rustig naar haar, en wachtte haar kus af, waar hij gretig op in ging.'' Jij bent ook een lekker ding.. '' sprak hij rustig en streek over haar gehele lichaam heen.'' maar niet geschikt om mijn kind te dragen..'' Sprak hij direct en lachte even voor een moment.'' vanavond ga je wat plezier maken met de mannen. Ze hebben behoefte aan jou zachte lippen.'' Sprak hij en liet haar los, en deed haar cel weer op slot, en haalde een blonde griet uit een andere cel, die gehoorzaam met hem mee liep. De vrouw was nog naakt, maar die zou zijn kind gaan dragen. Hij keek naar Jessica en glimlachte even naar haar.'' Morgen avond mag je samen met haar mij weer vermaken. De mannen komen vanavond anders een vrouw te kort.'' Sprak hij en deed haar cel deur nog snel open.'' en nu naar boven, het dek moet schoon, en het eten moet klaargemaakt worden.'' Sprak hij vals tegen haar.'' en oh ja, doe je kleren uit.''
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 19:42:57 GMT
Ze merkte wel hoe gretig hij er op in ging, dat was ze nu ook al weer gewend van hem. Ze hoorde zijn woorden en was opgelucht toen hij zelf zei dat ze niet geschikt was om zijn kind te dragen. De meesten zouden beledigd zijn, maar zij was enkel blij dat ze niet met een zwangere buik nog moest koken en mannen vermaken. Ze vond het echter niet fijn dat er nu wel andere mannen aan haar mochten zitten, dan bleef ze lekker in haar cel zitten straks. Ze stond op toen de cel weer werd open gemaakt en luisterde naar zijn woorden. Dat naar boven gaan vond ze niet erg, dat ze moest schrobben en koken ook niet, maar haar kleren uitdoen kon hij wel vergeten. Dat wilde ze niet en daar zou ze wel moeilijk over blijven doen, hoe bang ze ook voor hem en zijn handelingen was. Ze wilde nog een beetje zelf respect houden.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 19:50:40 GMT
hij keek naar het meisje, en trok haar nu een beetje mee naar boven, en richting zijn kajuit, en ging even terug naar zijn mannen.'' Jongens, Jessica is voor jullie vanavond. Laat haar eens werken. En sloop haar kleren.'' sprak hij en lachte even voor een moment, en verdween zelf nu in zijn kajuit, waar je het meisje even hoorde gillen, omdat ze ruw werd behandeld door Frank. JA Frank was geen schatje, echt niet meer. Hij zoende haar gretig en duwde haar naar het bed. Ze moest zwanger van hem worden, op welke manier dan ook. Zij moest zijn kind dragen, melk geven, en na een jaar, dan ging zij dood, en dumpte hij haar in de zee. En het kind? dat zou opgevoed worden als kapitein, een rasechte piraat om dit schip te leiden. Hij lachte even en verkrachtte het meisje gewoon, het kon hem werkelijk niet schelen. Hij gleed in haar, en beukte gewoon, harder dan de andere mannen zouden doen. Ze gilde binnensmonds, iets wat buiten de kajuit meer dan goed te horen was als het goed was,
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 19:59:05 GMT
Ze slaakte een zucht en liep ook rustig het dek nu op en begon meteen te schrobben. Ze wilde niet dat er andere mannen aan haar lichaam zaten. Dan voelde ze zich slechter dan ze zich nu al voelde. Ze hoorde het gegil van het meisje dat hij in zijn kajuit had. Daar had ze dus ook niet graag willen liggen, dan was dit misschien toch wat beter. Ze begon goed en hard te schrobben en negeerde de mannen even. Ze wilde niet dat ze werd aangeraakt, ook al zou dat wel gebeuren nu de woorden van Frank goed tot hen doordrong. Zij zag er misschien nog iets beschaafder en iets beter uit dan de rest van de vrouwen die hier zaten, maar ze wilde er even slecht uitzien als de rest. Het lukte haar echter nooit. Ze hoestte zachtjes en ging dan snel weer verder aan het werk.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 20:09:51 GMT
Hij nam de vrouw flink, en daarna liet hij haar rustig ontspannen, aangezien hij zelf ook wat meer begon te genieten. De vrouw kreunde, van genot ook, maa ook omdat zij al snel op haar hoogtepunt aan het komen was, en Frank nog lang niet. Hij lachte even, en toen hij na een kwartier klaar was, pakte hij haar beet, en sloot haar op in een kamertje in zijn kajuit, waar hij brood neergooide, wat ze kon eten, en liep terug het dek op.Hij zag Jessica en keek haar aan.'' jessica, dat vod uit!'' schreeuwde hij tegen haar. Hij pakte al de zweep wan als ze niet zou luisteren zou hij haar niet anders behandelen als de rest, en kreeg ze gewoon vijf Zweepslagen zoals de anderen ook altijd kregen. Hij snoof even en liep nu langzaam dichterbij.'' Doe het uit, nu, anders zorg ik ervoor dat je het uit trekt, of je het nou leuk vind of niet.''
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 20:16:41 GMT
Ze schrobde goed verder en hoorde hoe het geluid in de kajuit minderde. Het was daar dus zo goed als afgelopen, zo dacht ze althans. Ze hoorde hoe haar naam werd geschreeuwd en keek even richting Frank. Haar ogen volgden zijn bewegingen en angst schoot meteen in haar ogen toen hij de zweep pakte. Wat had ze ooit fout gedaan om zo behandeld te worden. Ze was altijd lief en aardig, hielp altijd, luisterde goed meestal. Ze wilde haar kleren niet uit trekken, dus schudde ze voorzichtig haar hoofd. Ze wilde niet dat iedereen haar lichaam kon zien, dat was haar al te vaak gebeurd bij haar vader en dat wilde ze niet nogmaals meemaken. Ze wachtte al op de pijn die hij haar zou bezorgen, ze zou er niet zonder kleerscheuren van af komen natuurlijk.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 20:29:40 GMT
hij liep vrij woedend in haar richting. Jessica, luisteren verdomme.'' Sprak hij en greep haar gewoon bij haar haren nu, kon hem het wat schelen, of hij haar pijn deed of niet. Ze kreeg nog een kant, maar hij klapte de zweep al uit, en de mannen stopten en keken naar hun kapitein, en sommige grijnste een beetje.'' Luisteren. Je bent verdomme een slaaf, en geen vrouw die lekker zelf mag weten wat ze doet.'' sprak ze en keek haar aan.'' OF wil je soms dood? dat kan ik je ook geven hoor!'' sprak hij duidelijk woedend en enkele mannen begionnen te lachen, te lachen naar haar. Zij vonden het heerlijk als de kapitein zo bij zijn slaven deed, vrouwen en soms ook kinderen. Ze waren nu onderweg naar Missisipi, tenminste, dat had hij eigenlijk net besloten. Vermaak voor de mannen. Daar hield hij van. en kinderen... ook die konden prima werken.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 20:37:10 GMT
Ze kroop wat recht toen hij haar haren vastgreep en slikte even. Ze verbeet de tranen van angst en pijn. Ze zei niets meer, maar ze deed ook niets. Ze keek enkel naar zijn gezicht, haar ogen waterig en angstig. Ze wist dat het bij hem niets uithaalde, maar het deed echt pijn. Dit was zelfs nog erger dan wat haar vader haar had aangedaan. Toen hij vroeg of ze dood wou, wou ze maar al te graag ja zeggen. Ze wilde rust hebben, haar moeder terug zien in het hiernamaals. Ze kreeg er enkel geen woord uit om het te zeggen. Ze wist ook niet eens hoe het zou voelen ergens heen te gaan op eigen wil. Ze wilde het graag eens voelen, hoe het was om te kunnen gaan en staan waar ze wilde, niemand die haar iets verplichtte. Daar zou ze nog lang op kunnen wachten. Ze slikte moeizaam. Haar keel voelde droog aan. Ze had dan ook geweigerd te drinken vandaag, zodat de andere vrouwen meer hadden. Ze hoorde het gelach en ze voelde een diepe schaamte in zich opkomen. Ze lachten haar uit, ze wisten wat er zou komen nu ze niet gehoorzaamde, en dat maakte haar nog banger dan ze al was.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 20:46:19 GMT
Hij zuchtte en nam afstand en keek haar nu aan." Niet luisteren, kreng?" Sprak hij en gaf haar nu een flinke slag met de zweep in de richting van haar rug." Ik heb jou verdomme nog het beste behandeld van allemaal, en wat krijg ik terug, ondankbaar kreng? Helemaal.niets!" Sprak hij en gaf haar nog een klap met de zweep." Trek die kleren uit! of je slaapt vannacht bij de vissen ." Sprak hij woedend tegen haar, al was achter die bruutheid toch kort de andere Frank te zien, zijn goede kant. Hij had haar echt nooit verkeerd aangedaan, al een van de weinige slaven. Hij wou haar ooit aan het begin van dit half jaar nog als zijn vrouw dragen, maar genoot van het opdrachten geven aan haar, en dat was nu eigenlijk ook.zo gebleven. Hij mocht nu ook geen zwakte tonen, zijn mannen keken." Meekomen, slaaf, meekomen, nu!" Sprak hij en keek haar aan.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 20:53:41 GMT
Ze wachtte op de pijn, en die kwam na zijn woorden. Ze schreeuwde het even uit toen de zweep haar rug raakte en ze kneep haar ogen stevig dicht. Het brandde, het brandde vreselijk. De tweede klap was erger en het leek wel alsof hij haar zo door haar vlees sneed, en er begon nu ook een straaltje bloed van haar rug af te lopen. Ze gaf nog een schreeuw en beet op de binnenkant van haar wang om niet in tranen uit te barsten. Ze stond trillend op haar benen toen hij haar beval om mee te komen en rilde nu over haar hele lichaam heen. Ze beet nog steeds stevig op haar wang tot ze een ijzer smaak proefde, haar bloed. Ze wachtte tot ze werd meegesleurd, waarheen wist ze niet. En ze wist ook niet waarom hij haar nu perse nodig had.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 21:01:43 GMT
Hij keek naar haar en pakte haar beet bij haar arm." Meekomen!" Sprak hij en sleepte haar mee naar zijn kajuit en gooide haar naar binnen, liep zelf naar binnen en deed de deur goed dicht." Wat was dat?" Vroeg hij kwaad." Ik heb jou verdomme.nooit slecht behandeld." Sprak hij tegen haar met duidelijk een woedende blik.in zijn ogen." Ik vraag je verdomme een avond mijn mannen te vermaken, en geef je de kans tot een beter leven." Sprak hij en kwam dichterbij. Hij zuchtte even en liep naar haar toe." Ga op mijn bed zitten." Sprak hij nog steeds woest, maar een toch iets medelijdende blik stond nu naar haar toe. Hij zuchtte even en pakte haar nu beet en drukte zijn lippen op de hare, maar zijn zoen was nu anders dan anders, liefdevoller , zachter . Hij wou gewoon haar lippen hebben, en haar lichaam. Hij liet haar lippen los en keek nu naar haar." Vanavond eet en slaap jij hier. En je spreekt mij niet tegen. Vannacht slaap jij aan mijn zijde."
|
|