|
Post by Misha Krushnic on Jun 4, 2013 16:01:30 GMT
Misha draaide zich om wanneer hij het geschreeuw van Frank hoorde en de bemanning die meteen daardoor in stilte leek te vallen. 'Nou dit is wat ik bedoel, jij mag gewoon alles doen, schreeuwen, je zweep tevoorschijn halen, dingen die wij nooit tegen jou zouden mogen doen, dat is taboe' zei Misha. Misha draaide zich weer om en voor hij het goed en wel besefte voelde hij de striemende pijn van de eerste zweepslag. Misha liet een schreeuw horen waarbij tranen even heel kort in zijn ogen springen. Bij de volgende slagen kreunde Misha echter alleen maar, hij was hier absoluut niet onbekend mee en het waren ook absoluut geen fijne herinneringen. Wanneer zijn blouse kapot scheurt door slagen zijn de littekens van voorgaande zweepslagen duidelijk op zijn rug te zien, zweepslagen die door zijn papa lief werd uitgevoerd tijdens de vele mishandelingen die hij op Misha uitvoerde. 'I will make you pay for this' bracht hij uit met zijn tanden op elkaar geklemt vanwege de pijn.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 9, 2013 12:31:05 GMT
Hij sloeg nog een aantal keren op de rug van Misha en keek nog even kwaad naar hem.''m De volgende keer iets meer respect tonen, anders doe ik het nog een keer. En dit is een leer voor jullie allemaal, heb respect tegen over mij. Jullie weten dat jullie haast allemaal vrienden voor mij zijn, en ik iedereen hier gelijk wil behandelen. Helaas dat dit moest geneuren.'' Sprak hij enkel en liep terug naar de kajuit, en enkele van de piraten probeerde zich over misha te ontfermen op dit moment, maar Frank was op dit moment gewoon kwaad, heel erg kwaad, en daarom zei hij ook geen woord tegen Jessica, en gin op zijn stoel geluidloos zitten eten.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 9, 2013 12:53:59 GMT
Misha voelde het bloed langs zijn rug lopen en hij was nog altijd pissed off op Frank en hij moest dan ook helemaal niks hebben van de andere piraten die zich over hem probeerden te ontfermen. 'Rot op en laat me met rust! Of ik dood jullie allen!' schreeuwde hij hun kant op. De andere piraten schrokken ergens wel van Misha maar er waren er ook wat die zeiden dat hij het verdiende. Ondanks de pijn in zijn rug viel hij een van die piraten aan en sloeg hij waar hij hem raken kon en inplaats dat de anderen Misha zijn slachtoffer probeerden te helpen begonnen ze te joelen. Het joelen viel echter in stilte wanneer Misha hem zonder pardon vermoord en hem vervolgens over boord gooide. Misha liep naar zijn hangmat en ging erin zitten, op zijn rug liggen deed sowieso nog teveel pijn en zijn rug zat nog onder het bloed.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 9, 2013 13:06:04 GMT
Jessica bleef zitten op het bed en streek zacht door haar haren heen om de knopen weg te krijgen. Ze wachtte rustig tot Frank terug zou komen en toen er iemand door de deur stapte keek ze op, Frank. Al leek hij niet in een te beste bui. Ze slikte even en durfde niet goed naar hem toe te gaan, bang dat ze toch nog een klap ging krijgen omdat ze hem met rust moest laten. Ze deed de deur van de kajuit als eerste maar dicht en liep nu voorzichtig naar Frank toe. "Frank?" Fluisterde ze met lichte twijfel en streek voorzichtig met haar hand door zijn haar heen. "Gaat het wel?" Vroeg ze voorzichtig aan hem en keek naar zijn gezicht.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 9, 2013 13:13:12 GMT
hij keek even op en wou ionderdaad Jessica net een dreun verkopen toen ze bij hem kwam, tot hij zag dat zij het was.'' Jij bent het.'' Sprak hij rustig en trok haar zonder enig gedoe op zijn schoot.'' Het gaat wel met me, wel als ik zo'n mooie meid als jou hier in mijn armen heb.'' Sprak hij en zijn lippen deed hij vrijwel direct op de hare en begon haar uitgebreid te zoenen, en toch iets woede in de achtergrond waarschijnlijk nog, maar dit was dan ook pure afleiding eigenlijk voor de man, al deed hij het wel rustig, en niet hebberig, zodat zij ook nog een beetje kon genieten van de zoen, en de woede zakte nu ook al af door de afleding. Hij kon gewoon nooit lang boos blijven op zijn mannen, dat zat simpelweg niet in zijn aard.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 9, 2013 13:28:22 GMT
Ze kneep haar ogen angstig dicht toen het leek of hij haar echt een dreun zou verkopen en wachtte op de pijn, maar voelde niets. Ze hoorde enkel zijn stem en hoe ze dan op zijn schoot werd getrokken. Ze opende haar ogen nu weer en luisterde naar de woorden die hij nu weer sprak. Ze had geen tijd om wat terug te zeggen en merkte hoe ze weer gezoend werd. Ze wilde hem eigenlijk wegduwen, maar deed het toch niet. Ze zoende maar zacht met hem mee en streek met haar vingers over zijn wang. Ze voelde de woede wel die hij erin verwerkte. Ze was nog steeds vreselijk bang voor Frank. Ze zoende nog steeds zachtjes mee, soms haar ogen open en soms gesloten, ze genoot er niet echt van. Ze voelde zich nog steeds gedwongen hem te zoenen momenteel, niet voor haar plezier, maar gewoon omdat hij het nodig had.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 9, 2013 13:57:36 GMT
Hij zoende haar rustig door nog en haalde zijn lippen nu van de hare af. HEt liefste zou ik je nu volledig hebben meisje.'' Sprak hij eerlijk en keek haar aan.'' maar ik weet dat het dan enkel voor mijn afleiding zou zijn n nergens anders voor. Niet om de liefde die ik voor je voel.'' Sprak hij rustig en streek zacht door haar haren heen. Je bent mooier als je schoon bent.'' Sprak hij rustig en lie t haar een beetje los, zodat ze op kon staan als ze dat wou, ze had tenslotte niet echt een gevangenschap meer zoals de andere vrouwen hier op het schip, zij was gewoon geen slaaf. Zo zag hij haar niet langer, niet in deze prachtige jurk die ze aan had, en haar uiterlijk dat nu ze schoon was gewoon veel mooier was.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 9, 2013 14:29:54 GMT
Ze zoende hem nog steeds verder en keek hem aan toen hij de zoen stopte. Ze luisterde naar zijn woorden en glimlachte even zwakjes. Ze had ook geen zin momenteel haar lichaam aan hem te geven. Ze deed echt haar best van hem te houden, maar het lukte haar gewoon niet, niet na wat hij allemaal had gedaan met haar. Ze glimlachte weer hel even toen hij zei dat ze mooier was nu ze schoon was en voelde hoe ze een beetje los werd gelaten. Ze wou meteen opstaan en in een hoek kruipen, maar ze bleef bij hem zitten. Ze bleef op zijn schoot zitten en leunde nu heel voorzichtig wat tegen hem aan. Ze sloot haar ogen en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. Ze sloot haar ogen en greep voorzichtig zijn kleding wat vast in haar hand.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 9, 2013 16:22:08 GMT
Misha zat nog altijd in zijn hangmat maar bewoog zich dit keer nog niet. 'Ik kan er na kijken..' zei een slaaf hem die daar met een grote emmer vol was stond, Misha liet haar alleen niet uitspreken. 'Gefeliciteerd! Rot op!'snauwt hij haar af. Misha had niemand nodig en hij verzorgde zich zelf wel dankje feestelijk. Misha staat dan weer op en laat voor zich zelf een bad vol lopen die hij hoort te delen met de andere piraten. Misha jaagde iedereen weg tot hij alleen was en in bad kon gaan. Nee hij was niet preuts, maar zeg zelf niet het beste moment om in zijn buurt te zijn of wel. Hij laat zich in het water glijden terwijl hij het onder water uitschreeuwt van de pijn maar ook van woede. Hij komt dan weer boven en veegt het water uit zijn ogen.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 9, 2013 17:32:05 GMT
Hij keek naar haar en zuchtte even.'' Jessica, ga even wat wandelen over het dek ofzo, ik wil eventjes alleen zijn.'' Sprak hij tegen haar en gaf haar nog een zacht kusje op haar voorhoofd.'' Vind je dat erg?'' vroeg hij ook nog even er achter aan en keek even naar haar, terwijl hij kort door haar haren streek voor een moment en haar toen helemaal los liet.'' JE bent mijn meisje, en dat weet de bemanning, dus wees niet bang. Komt er iemand aan jou, dan mag je terug bijten. Je mag slaan, en neem desnoods een zwaard mee als je het dek op gaat als je dat prettig vind.''
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 9, 2013 20:34:11 GMT
Ze keek hem aan toen hij wat zei en ze wilde gaan knikken al bedacht ze zich. Hij zou haar gene pijn meer doen had hij gezegd. Ze slikte even. "Ik wil niet gaan." Zei ze zachtjes tegen hem en hield hem zelf nu goed vast. Ze durfde nu zeker niet buiten te komen met zoveel mannen dat er juist op hetdek waren, en slaan kon ze niet, laat staan van zich afbijten. Dan bleef ze liever dicht bij Frank plakken. Ze kroop helemaal tegen hem aan als een klein kind en haalde diep adem. "Ik wil je niet alleen laten."
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 11, 2013 8:10:28 GMT
hij zuchtte en keek naar haar." Lieverd, weg!" Sprak hij nu toch iets strenger, hij wou gewoon even alleen zijn, even tot rust komen." Anders ga ik even mijn kajuit uit, ik moet gewoon even alleen zijn." Sprak hij en maakte haar van zichzelf los en snoof even voor een moment en zette haar op de grond neer." Tot straks." Sprak hij enkel en liep de kajuit uit, en direct naar het bovendek en leunde even over de reling heen terwijl hij snoof. De bemanning liet hem met rust, die zagen meer dan goed dat Frank een beetje een pestbui had op het moment, en hij gewoon even alleen tijd nodig had om tot zichzelf te komen." vaart koers richting Port Royal." Sprak hij nu tegen zijn stuursman." We gaan iets aanvallen, puur omdat ik daar zin in heb en nieuwe slaven aan boord wil."
|
|
|
Post by Abigale on Jun 11, 2013 8:12:37 GMT
Abigale was bezig met de het slaapvertrek en zag dat er een piraat al boos binnen kwam. Toen een andere slaaf vroeg hoe het ging, werd deze weggestuurd en met een kleine zucht ging zijzelf gewoon door met haar werkzaamheden. Het was maar dat ze bezig was, want als ze haar niks zagen doen, was ze bang dat ze iets zouden doen bij haar. Maar ze was geen meisje dat zich altijd snel liet pakken en dat vonden sommige ook leuk. Ze zorgde er dan voor dat ze bij meer drukte was en als het moest, klom ze zelfs naar boven. Een keer heeft ze zo een piraat om het leven gebracht, ze duwde hem gewoon naar beneden. De zweepslagen waren dan ook meer dan heftig geweest voor haar. Het slaapvertrek was een plek die ze liever niet deed, vooral niet nu al de piraten terug kwamen en zij liep dan ook richting de badkamer. Iedereen ging daar weg en zij kon die dus schoon gaan maken. Maar ze zag degene die boos was al zitten. Zonder meer aandacht aan hem te besteden, begon ze gewoon schoon te maken. Ze wilde geen zwakte laten zien door meteen weg te gaan. Ze was hier gewoon om schoon te maken en dat was handig, want hij was alleen en die deden haar vaak niks, aangezien ze toch wel rake klappen uit kon delen. Daar was ze al meerdere malen, bijna van het schip gegooit en ergens kende de meeste haar dan ook wel.
|
|
|
Post by Ashley Tupelo on Jun 11, 2013 8:18:02 GMT
ze zat in de hoek van de cel, in elkaar gedoken en angstig. Ze slikte even het laatste stukje brood door van het brood dat ze gisteren had gekregen en keek enkel naar de andere dames die hier beneden in de cellen zaten. Veel contact had ze er niet mee, ze waren angstig, en wisten dat zij de zus van Frank was, waardoor ze regelmatig angstig weg doken en daarna in elkaar kropen als ze maar keek. Ze kon niet goed lopen, ze kon het wel, maar doordat ze al haar hele leven in deze cel zat, kon ze niet veel bewegen, en kende ze ook weinig, zeer weinig. Ze zei bijna nooit wat, knikte en schudde meer dan dat ze eigenlijk zei. Ze was een schande, en dat spookte dan ook regelmatig door haar hoofd heen hoe leuk het ook was, wat het overigens niet was natuurlijk, zij dacht dat het iets goeds was. De dame was ook nog steeds maagd, en was verdomde smerig, groen bijna over haar hele lichaam.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jun 11, 2013 8:52:55 GMT
Ze hoorde zijn strengere toon waardoor haar vastberadenheid meteen weer wegspoelde en hem meteen los liet. Ze moest nog steeds luisteren, zijn bevelen opvolgen. Ze knikte dan maar enkel en liet zich lichtjes trillende op het bed zakken zodat hij de kajuit uit kon. Ze kroop tot een bolletje op het bed en staarde naar een wand van de kajuit. Ze wilde hem niet tegen spreken.. Ze sloot haar ogen langzaam en probeerde weer te kalmeren en te ontspannen, ze was veel te snel bang. Ze had niets anders gekend dan slavernij, dus dit leek veel te onwerkelijk voor haar. Ook maar de kleinste stemverheffing maakte haar bang en onzeker.
|
|