|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 21:10:32 GMT
Ze liet zich meetrekken en kwam hard tegen de muur terecht toen hij haar zo naar binnen gooide. Niet dat dat haar grootste zorg was. Ze kon nu enkel denken aan haar vreselijk pijnlijke rug. Het was gewoon niet menselijk. Ze liet hem zijn woorden zeggen, maar zei er niets op terug. Wat zou ze moeten zeggen, ze was een slaaf. Ze mocht amper praten tenzij er echt wat aan haar gevraagd werd. Ze wilde niet een avond zijn mannen vermaken, ze wilde niemand meer vermaken. Ze hoorde zijn bevel aan en deed dat dan ook, ze nam voorzichtig plaats op zijn bed. Zijn blik zag ze niet, ze durfde hem nog amper aan te kijken. Ze voelde hoe ze werd vastgenomen en hoe ze werd gezoend niet gretig voor een keer. Het voelde vreemd aan. Ze zoende zacht mee omdat ze niet nog meer zweepslagen wilde hebben. Ze luisterde naar wat hij haar vertelde, dat ze vanavond hier at en sliep bij hem. Ze wist niet waar dat goed voor was. Veel tijd had ze ook niet om er over na te denken omdat meteen de pijn weer haar hele gedachten weer overnam
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 23, 2013 21:15:59 GMT
Misha liep het dek op in een loopje alsof hij zojuist teveel vrouwen hormonen had geslikt waarbij hij zijn vinger met een veeg over de railing liet gaan. 'Iew jakkie bah' zei hij dan en niet veel op het feit deed dat Jessica werd mishandeld en waarom zou hij ook. Misha hoefde geen vrouwen dat is al een van de redenen en achja hij weet ook dat hij niet de makkelijkste is. Nee bij deze persoonlijkheid luisterde hij zelfs niet naar de kapitein. Pff maar nou werd hij ook nog genegeerd of ze hadden hem niet op gemerkt wat overigens zeer moeilijk is. Misha liep naar de keukens heen en jaagde de vrouw weg die daar bezig was met een van de andere bemannings leden. 'Hoe durf je jij vieze achterlijke baviaan' zei hij en vervolgens een 'meh meh meh meh' uit brengt op de reactie die hem gegeven werd. Toch lieten ze hem met rust en begon hij zelf zijn keuken ja zijn keuken schoon te maken.. Hij houd gewoon ontzettend van koken.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 21:20:51 GMT
Hij keek naar haar en zuchtte even voor een moment. " Wacht hier." Sprak hij en liep even weg en kwam daarna niet veel later weg met een emmer met water en trok haar rug open en begon de wonden schoon te maken." verdomme, wat heb ik jou ooit mis gedaan, Jessica? Antwoord mij. Volgens mij heb ik jou nog vrij goed behandelt voor een slaaf. De meeste krijgen direct slagen. Jij krijgt kansen." Sprak hij en keek haar aan." Vertel mij eerlijk, heb ik jou slecht behandelt?" Vroeg hij rustig en zuchtte even terwijl hij nog zachtjes verder ging met haar wonden schoon maken die ze op haar rug had zitten. " Volgens mij heb ik jou nooit echt pijn gedaan tot vandaag. Ik wou je nog vragen tot mijn bruid, mijn mede kapitein op dit schip.. Morgen was jou dag. Onze verloren, als jij ja zei. Verdomme." Sprak hij en zuchtte even voor een moment." Ik mag jou jessica. Jij bent anders dan de andere slaven. Ik wil die meid van jou vanbinnen leren kennen. Van buiten ken ik je al."
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 21:28:48 GMT
Ze bleef zitten met een blik op haar gezicht die pure pijn en angst uitstraalde. Toen hij terug was met een emmer water hoorde ze weer wat hij te vertellen had. "Neen." Fluisterde ze zacht en angstig toen hij haar vroeg te antwoorden op zijn vraag of hij haar ooit slecht behandeld had. Ja, hij had haar in de cel laten zitten. Ze moest moeite doen geen pijnkreten uit te slaan toen hij de wonden verzorgde op haar rug en klemde haar tanden op elkaar. Dat van dat hij haar wou vragen tot bruid kreeg ze maar vaag mee. Dat zou hij niet doen. Hij kreeg daardoor een slechte naam als hij met een slaaf zou trouwen. Moest hij haar dan toch gevraagd willen hebben had hij haar nooit opgegeven om deze avond de mannen lekker te vermaken. Daar zat dan toch een luchtje aan. Ze sloot haar ogen langzaam een beetje en voelde nog steeds de brandende pijn in haar rug ook al werden de wonden nu schoon gemaakt. Ze hield haar ogen nu gesloten om de pijn wat te proberen vergeten, maar dat ging moeilijk. Waarom vertelde hij haar dit allemaal, het was niet logisch, het klopte niet.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 21:47:30 GMT
Hij zuchtte en stopte met de wonden schoonmaken en.ging zo zitten zodat hij haar beter aan kon kijken." Waarom zo bang? Zou ik je wonden schoonmaken en je vervolgens nog meer pijn doen? Denk.je dat ik daarvan geniet?" Sprak hij en keek haar aan en hoorde dat er op de deur geklopt werd en hij stond op.voor een.moment antwoorden zijn man en.ging toen weer terug. Nee, vanavond kwam ze niet meer. Hij zuchtte even en keek haar aan en streek zacht langs haar gezicht." Keek eens naar me, meisje." sprak hij duidelijk anders, rustiger dan hij normaal deed en keek haar even aan voor een moment." Morgen ga je een dag meedraaien met mij. De mannen zullen naar jou moeten luisteren. Daar in de kast hangen diverse jurken. Kies er een uit die je mooi vind." Sprak hij rustig en opende de deur. De vrouw die hij zo straks had verkracht zat te janken in het kamertje dat aan zijn kajuit grenste en hij zuchtte even. Hij moest haar houden. Zij droeg als het goed was nu een kind van hem.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 23, 2013 21:54:43 GMT
Ze voelde hoe hij ophield, haar wonden zouden nu vast proper zijn als hij stopte. Ze opende ietwat angstig haar ogen weer en hoorde zijn zachte rustige stem nu tot haar spreken. Dit was een grote verandering. Ze hoorde ook dat er op de deur geklopt werd en tot haar opluchting liet hij haar niet meer voor de jongens gaan deze avond. Ze was moe, dat was het enige wat ze nu ook wilde en dat was slapen. Ze voelde hoe zijn hand langs haar gezicht gleed en keek hem voorzichtig in de ogen toen hij dat van haar vroeg. Morgen een dag meedraaien? Wat zou ze dan moeten doen. Ze kon niet eens commando's of wat dan ook uitdelen. Ze hoorde het over de jurken waar ze niet veel enthousiaster over was. Waarom deed hij opeens zo? Ze slikte en haalde nu zacht een jurk uit de kast, een blauwe. Ze trok die voorzichtig aan en ging dan weer wankel op het bed zitten. Ze hoorde de vrouw van daarstraks en wilde haar helpen, maar ze kon weinig doen nu Frank hier was.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 23, 2013 22:19:26 GMT
Hij zuchtte even en stond nu op en een aantal slaven kwamen nu binnen met het eten voor hun. " Zet het maar daar neer." Sprak hij rustig en keek toen naar Jessica." Kom je eten?" Vroeg hij rustig en ging al aan de tafel zitten en een meisje dat een stukje kip wou pakken kreeg van frank inderdaad direct op de donder." Blijf daarvan af!" Sprak hij tegen haar en gaf haar een dreun in haar maag en een.klap in haar gezicht." Jij krijgt straks pas als ik en mijn meisje hebben gegeten, en de bemanning! Begrepen?" De vrouw knikte zwijgzaam en liep met de anderen mee en Frank keek naar Jessica nu en ging zitten." Ga zitten meisje, en eet wat." Sprak hij en twee glazen werden geschonken met water, en een.kleiner glas met rum, en de laatste vertrok ook uit de kamer.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 24, 2013 5:18:53 GMT
Ze keek even op toen er een aantal van de vrouwen nu binnenkwam. Enkele van haar vriendinnen dus.. Ze vond het best oneerlijk, maar ze moest haar mond erover houden, het was niet goed om er zelfs maar over na te denken. Ze kroop voorzichtig bij hem aan tafel en keek even naar het eten. Haar maag was klein door het eten wat ze meestal had geweigerd in de cellen, dus om dit allemaal te zien moest ze haast overgeven. Het grootste deel van wat hier lag had ze nog nooit gegeten of ook maar gezien. Ze had het grootste deel van haar leven op fruit, brood en water geleefd. Ze twijfelde dus heel erg of ze wat zou nemen. Ze had honger, maar ze was gewoon wat angstig dus hield ze zich stil.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 24, 2013 5:38:48 GMT
Hij haalde even een bruine pluk uit zijn gezicht en keek haar aan." Pak wat je wilt en waar je zin in hebt." Sprak hij weer rustig tegen haar en brak zelf de poot van de kip af, die eerder het meisje had willen pakken. Buiten was gegil te horen van hetzelfde meisje, die werd overduidelijk met de zweep geslagen. De bestraffing van hem, die nog het meest simpel was. Hij had echt veel zwaardere bestraffingen , en mensen die al langer op dit schip zaten, wisten dat maar al te goed. De oudste slaaf op dit schip was zijn tong kwijt dankzij hem. Omdat ze teveel praatte en teveel op kwam voor de anderen en zelfs hun straf over nam. Ze had het nog het zwaarst te pakken gehad. Ze had het te hoog in haar bol, toen ze zijn 'lievelingetje' Was. Die titel kreeg iemand niet snel, enkel de mooiste meiden van het schip waren degene die dat ontdekte. Hij snoof even en keek naar haar." Jessica, vertel eens wat over jezelf." Vroeg hij kalm, totaal niet verwachtend dat ze ook zou antwoorden, want daar rekende hij ook niet op.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 24, 2013 5:51:54 GMT
Ze bleef stil zitten en keek naar het eten dat op de tafel stond. Ze hoorde kort daarna een gil wat haar deed schrikken. Hoevaak zij wel nachtmerries heeft gehad door al dat gegil en geschreeuw. Ze slikte en nam twijfelend een broodje vast en at het met kleine hapjes op. De meesten zouden schrokken om alles op te krijgen. Zij niet. Hij vroeg haar wat over zich te vertellen, maar ze had niets te vertellen. Ze at het broodje stil verder op. "Ik heb niets." Fluisterde ze dan toch even. Ze had niets om te vertellen, maar ze heeft ook niks wat van haar was. Haar eigen lichaam voelde zelfs niet meer aan dat het van haar was
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 24, 2013 6:23:06 GMT
Hij keek naar haar terwijl hij de poot met veel smaak op zat te eten momenteel en keek naar haar." Praat eens op een normale toon. Ben ik de boeman geworden?" vroeg hij even serieus aan haar en streek even een hand door zijn eigen haar heen." Ik doe je niets meer, althans nu niet. Maar als ik een bange schijterd naast mijn zijde moet hebben, dan neem ik nog het liefst die prut die net mijn eten af probeerde te stelen, en die nu haar tong zal gaan verliezen." Sprak hij en hoorde buiten inderdaad het geschreeuw, dus haar tong was ze kwijt. De bruutste straf die je van Frank kon krijgen. En juist die slaven werden daarna ook nog het meest gewild. Hij snoof even, had er duidelijk geen problemen mee, al waren het gewoon martel praktijken waar hij aan deed. Hij keek even naar haar weer en glimlachte." Je bent echt vreselijk mooi, Jessica. Echt, ik had nooit verwacht mijn lieve kanten aan iemand te kunnen laten zien, maar aan jou, ja, dat kan." Sprak hij en glimlachte breed naar haar, en zijn gezicht helderde helemaal op.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 24, 2013 6:30:56 GMT
Ze keek hem even aan en slikte even. Ze wilde niet eens aan zijn zijde staan. "Ik heb niets te vertellen." Klonk ze iets luider en wat harmonieus. Ze had nooit haar stem veel gebruikt. Dus dit was ook de eerste keer dat hij haar stem goed hoorde. Ze nam een aardappeltje en at dan het broodje weer op. Ze kreeg meer honger, maar het leek of ze al vol zat. Ze nam nog een klein stukje kip en wat water en dat was meer als genoeg voor haar. Ze hoorde zijn compliment en zuchtte zacht. "Dankje" zei ze zacht tegen hem en keek hem weer aan. Haar helder blauwe ogen waren dof geworden door het weinige eten en drinken. Ze keek weer even naar het eten en dan al snel weer naar Frank. Hij moest maar dingen vragen of zo, veel antwoord zou ze nooit kunnen geven.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 24, 2013 6:42:40 GMT
Hij keek naar haar en merkte dat ze alleen ja en amen nam van hem en hij zuchtte even." Heb ik je tong eruit gesneden ofzo? Je mag nu praten Jessica." Sprak hij rustig en stak even een hand naar haar uit en legde die op haar schouder." Je bent echt geweldig, en je hoeft nu niet meer ja en amen te nemen. Nu begint voor jou het betere leven. En als een van mijn mannen aan je komt, mag je van je af gaan bijten, want je bent mijn meisje, en spoedig mijn vrouw ." Sprak hij rustig en kwam rustig dichterbij haar zitten, en sloeg rustig een arm om haar heen, terwijl hij naar haar glimlachte en een kleine kus op haar wang drukte." Zometeen ga jij even lekker badderen zodat je weer helemaal schoon bent." Sprak hij rustig en gaf haar nog een zacht klein kusje op haar lippen." Ik houd van jou, en niemand anders meer." Sprak hij en haalde een hand door haar haren heen." Je zal weer helemaal gaan stralen, en aan mijn zijde staan, voor altijd.
|
|
|
Post by Jessica Malone on May 24, 2013 8:25:04 GMT
Ze keek naar zijn ogen en zuchtte even. Ze kon niets vertellen. Ze voelde zijn hand op haar schouder en hoe hij nu zo lief en zorgzaam sprak. Ze leunde automatisch wat tegen hem aan bij zijn arm en ontving de kusjes wel. Ze mocht dus van zich af bijten naar anderen toe. Mooi. Ze glimlachte heel voorzichtig en keek naar hem. "Dank je." Zei ze nu weer zacht en streek over zijn wang. Ze zag wel of hij de waarheid sprak. Anders had ze pech.. zijn vrouw worden.. hoe kwam je er op. Ze kroop helemaal tegen hem aan. En een bad nemen zou ze ook graag doen natuurlijk. Als hij dan mee zou willen. Maar dat hoefde heus niet.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 24, 2013 10:57:37 GMT
Misha was nog altijd in de keuken bezig tot er een of andere nietsnut denkt zomaar met het voedsel er vandoor te gaan. 'Waar denk jij in vredesnaam met dat eten naar toe te gaan' riep hij en hem dan heel simpel word vertelt dat de kapitein en de bemanning moeten eten. 'Och gossie, nee werkelijk...Maar het is nog niet perfect, nou schotel je ze een mislukte maaltijd voor. Ik weet eigenlijk niet of je het wel een maaltijd mag noemen, maar daarentegen veel maakt jullie dat vast niet uit. Wsnt jullie zullen vast niet het verschil kennen tussen een krekel en een stuk kip' bracht hij sarcastisch uit en de doek die hij in zijn hand had verontwaardigd op de grond gooit.
|
|