|
Post by Frank Tupelo on Jul 22, 2013 22:20:02 GMT
Hij knikte nu ook en begon haar rustig los te maken van de kettingen toen hij ze los had gedraaid.'' Kniel voor mij en smeek. Smeek om je leven.'' Sprk hij en keek naar haar nu hij haar los had gemaakt, en keek haar aan.'' Smeken. '' sprak hij en kek haar nog woest aan. Dit was ook een beetje een test of ze nu naar hem zou luisteren. Hij gooide haar zometeen in de cel, hij had eigenlijk nu niet veel zin meer in haar, en ze waren bijna bij Port royal. maar hij had geen zin meer in de aanval eigenlijk, dus zou hij het schip zometeen even ankeren tot vanavond. In de avond was aanvallen toch beter. HIj keek naar haar, afwachtend of ze ging knielen en smeken.
|
|
|
Post by Abigale on Jul 22, 2013 22:33:35 GMT
De woorden zorgde voor woede, al was het eerste wat ze deed toen ze los was door haar knieën zakken en eigenlijk deed ze ongewild al wat hij wilde. Ze hoestte, moest kokhalzen, maar het lukte haar nog net om alles binnen te houden. Haar armen en benen voelde vreemd, pijnlijk en ze wilde nu vooral weg. "Ik smeek je om je lul bij te houden en me met rust te laten." Mompelde ze onhandig, het kon er niet overtuigend uitkomen doordat ze nog steeds moest hoesten en haar ademhaling nogal slecht ging en ergens was ze er blij mee. Hoe graag Abigale ook zijn bevelen op wilde volgen, het was iets wat haar niet leek te lukken. Hoe graag ze dat ook wilde.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 22, 2013 22:37:15 GMT
hij hoorde haar woorden en schopte haar nu in haar maag, hopend dat ze nu achteruit zou klappen.'' Wil je meer slet? wil je meer?'' sprak hij en wou haar al grijpen en keek naar de beul.'' De martelbank. maak voor haar maar de martelbank klaar, ik ga haar armen breken. Nu en voor altijd.'' Sprak hij en keek haar aan.'' Je hebt nog een kans, en dan verdraai ik die armen van jou in de bank, dan breek ik ze. Smeek voor je leven!'' sprak hij bevelend en aardig kwaad, woorden die boven op het dek waarschijnlijk wel te horen waren. Ja veel piraten durfden niets tegen Frnak zeker door de martelwerktuigen die frank bezat.
|
|
|
Post by Abigale on Jul 22, 2013 22:48:15 GMT
Ze voelde de trap in haar maag en zoals hij misschien al hoopte, klapte ze achterover en lag op haar rug. Hij vroeg of ze meer wilde en ze keek hem enkel met haar lichte ogen aan. Nog betraand en het was te zien dat ze pijn had. "Misschien wel." Mompelde ze en beet haar tanden op elkaar toen hij het had over de martelbank. Niet dat, verkracht worden kon ze aan, al was dat al pijnlijk, maar haar armen en benen deden al zoveel zeer. "Ik wil niet dood, ik smeek je om me in leven te laten. Ik zal doen wat u wil." Woorden die ze haatte om uit te spreken en omdat ze zich zo lam voelde, leeg en ze wilde graag ergens zijn waar ze veilig was.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 22, 2013 22:57:23 GMT
hij keek naar haar en lachte even.'' JE bent niet overtuigend.'' Sprak hij en greep haar van de grond af, en trok haar omhoog, en als ze niet wou lopen dat sleepte hij haar wel mee richting de bank, en hij keek even naar zijn beul die alle klemmen open zette, zodat hij haar er enkel en alleen nog maar in hoefde te leggen, en dat deed hij ook, of hij haar nou mee sleepte of dat ze mee liep. Hij klemde haar vast in alle klemmen, die strak om haar polsen zaten, haar nek, en zelfs de boven kant van haar hoofd, en haar buik, en drie om haar benen, dus ze lag zo goed als volledig vast eigenlijk.
|
|
|
Post by Abigale on Jul 22, 2013 23:10:05 GMT
Ze voelde hoe ze werd opgetild en ze wilde tegenstribbelen, maar het was iets wat haar niet lukte. Hij sleurde haar mee en ze voelde hoe de klemmen haar strak vast maakte. Ergens wist ze dat dit het einde zou zijn. Vroeg ze zich af waar nu al die slaven waren waar zij het voor had opgenomen. Maar natuurlijk waren deze er niet. Niemand kwam haar helpen en zij zou hier sterven. "Ik zal luisteren..." Zei ze angstig tegen hem. Ze snikte, beet angstig haar tanden op elkaar. "Ik wil je verwennen, laat me dat dan nog enkel doen." Fluisterde ze angstig. Ze wilde het niet, maar wat kon ze anders. Ze zou dood gaan, of ze zou... Weet zij veel wat ze zou moeten doen. Maar ze zou het doen...
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 23, 2013 5:11:13 GMT
hij keek naar haar en hoorde de woorden terwijl hij nu toch even lachte en rustig naar haar keek.'' NU word je pas bang? nu breek je pas? beetje laat niet waar? en hoe weet ik dit keer dat je de waarheid spreekt.'' vroeg hij haar en liet zijn beul afstand houden en kwam dichterbij har terwijll hij rustig even zijn keel schraapte.'' JE hebt mij zonet laten izen dat als je los komt je mij weer een lul gaat noemen. Volgens mij leer jij het enkel als ik even een van die armen van je breek. Of wil je liever een been gebroken hebben? Ik laat jou nu kiezen, want ik geloof je nu niet, slet.''
|
|
|
Post by Abigale on Jul 23, 2013 7:10:34 GMT
"Ik noemde jou geen lul." Mompelde ze. Het was de waarheid, ze wilde enkel dat hij zijn lul bij hield. Dat waren twee andere dingen. Ze slikte angstig bij zijn woorden. "Er is op een manier achter te komen dat ik de waarheid spreek." Zei ze zacht. "Als ik het niet doe kun je me altijd weer terugzetten." Haar stem trillend en haar oven angstig. "Ik spreek de waarheid, ik wil niet sterven." Zei ze wat wanhopig. Het zag er namelijk niet naar uit dat hij haar geloofde. Als dat zo was, dan waren dit haar laatste woorden. Ze had geen idee wat ze anders kon zeggen. Ze wilde er gewoon uit en ze was op een punt gekomen dat ze werkelijk hem zou verwennen als het moest.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 23, 2013 13:45:18 GMT
Hij keek naar haar en maakte een paar los, eigenlijk alleen haar boven lichaam, en ging met zijn lul boven haar mond hangen.'' Bewijs eens?'' sprak hij en keek haar aan. Ze wist zelf waarschijnlijk wel wat de bedoeling was, en wat hij wou hebben, terwijl hij even naar een van zijn m,annen keek die eraan kwam, en hij zuchtte even en deed zijn broek even omhoog.'' Kapitein, ik had uw prijs gekregen, de schande van uw familie, maar de mannen willen haar ook, mag ze los?'' vroeg de man duidelijk opgegeild doordat hij zojuist iemand had ontmaagd en hij schudde zijn hoofd. Nee gooi haar weer in de cel. De andere mannen krijgen hun beurt wel.'' Sprak hij en de man knikte en boog even en liep daarna weg, waardoor hij weer in dezelfde houding ging zitten.'' Korte verstoring meisje... BEwijs jezelf.. ZOnder te bijten. Anders breek ik die lieve beentjes van jou alsnog.''
|
|
|
Post by Abigale on Jul 23, 2013 13:56:19 GMT
Ze werd losgemaakt en merkte dat het niet meer was als haar bovenlichaam. Ze slikte en keek de andere kant uit toen hij zijn geslachtsdeel voor haar hield. Ze hoorde zijn woorden. Ze was blij dat er iemand aan kwam, hopend dat het niet hoefde. Maar toen hij zijn broek weer omlaag deed, was het weer aan haar. Ze moest het bewijzen, al vele piraten hadden hun geslachtsdeel in haar mond geduwd en hij was geen uitzondering. Ze slikte, vertelde zichzelf dat ze moest indenken dat het iemand anders was. Het zal nooit leuk zijn, maar ze moest maar bedenken dat hij aardig was. Dat ze het deed voor haar plezier, voor zijn plezier. Ze sloot kort haar ogen, maar al snel opende ze en keek naar zijn veslachtsdeel. Ze sloot haar lippen eromheen en bewoog hem zo dieper naar binnen. Doordat vele piraten haar al hadden doorgeduwd, kon ze hem er behoorlijk ver in krijgen. Maar met haar handen deed ze niks, wilde ze niks doen als het niet hoefde. Dit was al vies genoeg, eerst haar verkrachten en nu dit. Ze bleef doorgaan totdat hij haar zou vertellen te stoppen. Niet nadenken, gewoon doen en hopen dat het snel over was.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 23, 2013 14:02:35 GMT
Hij keek nu naar haar en voelde wat ze deed en sloot even genietend zijn ogen. Oh ja, dit voelde perfect. Hij had haar, naar zijn gevoel en glimlachte even terwijl hij haar nog even liet doorgaan, en toen zelf even terug trok, en even naar beneden kroop.'' Ontspannen Abigale..'' sprak hij enkel en begon haar weer rustig te beffen, hopend dat ze nu daar wel het plezier in had, en maakte haar benen ondertussen los, zodat ze helemaal los lag nu.'' En nu wil ik jou vertrouwen in mij hebben.'' Sprak hij tussendoor en begon met zijn vingers en zijn lippen haar rustig te verwennen daar, hij wou gewoon haar even een plezier doen, iets wat veel mannen van hem eigenloijk niet deden, die deden het alleen maar om hun eigen plezier.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 23, 2013 14:07:52 GMT
Ze was op het bed blijven liggen, had haar benen tegen haar borst aangedrukt en wachtte gewoon tot Frank terugkwam. Ze had alle geluiden gehoord beneden en ze vond het niet fijn. Ergens diep vanbinnen hield ze misschien van hem, ondanks dat hij een piraat was en geen hart toonde. Het maakte haar verdrietig en jaloers dat hij naar een andere vrouw ging voor een langer pleziertje dan hij met haar heeft gehad. Zodra hij de kajuit weer in zou komen zou hij toch wel moe zijn en liet hij Jessica toch links liggen omdat hij zijn pleziertjes nu wel heeft gehad. Dan nog bleef ze naakt op zijn bed liggen, misschien was er nog een klein kansje dat hij er toch nog zin in had met haar. Ze wreef zichzelf een beetje over haar lichaam heen, proberend dat nare gevoel te stoppen dat door haar lichaam drong, het gevoel van onrust en van verlangen. Ze wilde meer hebben nu, het was veel te snel gestopt. Ze begon het net fijn te vinden.. Ze zuchtte zachtjes, wachtte nog steeds. Veel kon ze niet doen
|
|
|
Post by Abigale on Jul 23, 2013 14:28:45 GMT
Hij trok terug en ergens was ze opgelucht, totdat ze zag wat hij ging doen, waarom wilde hij dat zo graag doen. Ze wilde het niet, maar ze had geen keus. Ze zal voor deze keer luisteren en doen wat ze moest doen. Ze zei niks tegen hem, moest zichzelf er toe zetten om te bedenken dat het iemand anders was. Al had ze geen idee wie. Ze hield van niemand en wilde nie- nee, sat wilde ze niet. Ook al zeiden de meeste van wel, misschien wilde ze hem toch? Nee! Ze schudde haar hoofd, voor wat ze in haar hoofd had, maar ook toen ze de lippen van hem voelde. Dacht niet aan zijn naam, het was iemand anders. Het duurde even voordat ze echt opmerkte wat hij deed en dat was vooral toen ze zijn vingers voelde. Het was niet onprettig en hoe hard ze het ook tegen wilde werken. Een zachte kreun kwam toch over haar lippen, maar niet bij de gedachte dat het Frank was, ze moest zich daaroverheen zetten. Waardoor ze het ergens misschien toch prettig vond. Een tweede kreun volgde er toch na en omdat Abigale los was, zette ze een voet tegen zijn borst aan om hem op zijn rug te duwen. Misschien wat hardhandig. Maar het was zeker niet zo dat ze hem echt weg wilde schoppen. Als hij meewerkte, zou ze op hem gaan zitten en hem zoenen. Maar dan moest hij meewerken en niet denken dat ze het meteen slecht bedoelde. Ze zal laten voelen waarom de piraten haar wilde.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jul 23, 2013 15:00:41 GMT
hij snoof even en ging nog even door, tot hij omver geschopt werd, en direct kwam hij overeind.'' Bespaar dit voor een ander.'' Sprak hij en keek naar haar terwijl hij zichzelf weer aan kleedde.'' Ga naar boven, en verwen mijn mannen, zoals je horot te doen.'' Sprak hij nu tegen haar, en als ze nu niet luisterde, dat zou hij haar echt een been breken, en misschien wel meer.'' laat mij nu niets meer horen van mijn mannen. Dan ben je werkelijk van mij, en breek ik je benen en armen, zoidat je niets meer kan'' Waarschuwde hij haar en liep weer naar het dek, om even naar zijn mannen te knikken.'' Mededeling voor iedereen. De slaaf is weer van jullie. Doet ze een stap verkeerd, melden jullie dat direct, ook al slaap ik.'' Sprak hij tegen zijn mannen.'' Dan breekt ze beide armen en benen. KIjken of ze dat wat leert.'' Sprak hij en liep nu door naar het bovendek. Hij wou haar eerst nog even in de gaten houden nu, voor hij weer de kajuit in dook. Hij moest zeggen dat jhij zin in Abigale had gekregen, in plaats van Jessica, maar hij wist dat zij gewoon van zijn mannen was.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Jul 23, 2013 15:39:35 GMT
Ze bleef nog steeds op het bed liggen en had nog steeds een naar gevoel onder in haar buik. Zo meteen kwam hij haar vertellen dat hij een andere had gekozen om zijn kind te dragen, dat had ze ook wel gezien bij die andere vrouw voor Jessica. Ze slikte even en legde haar hand zachtjes op de plek van haar hart, die ging als een gek te keer. Haar ademhaling haperde, ze had mentale pijn. Ze hoorde de stem van Frank het dek vullen waardoor ze opkeek en naar de deur van de kajuit keek, een beetje hoopvol. Er kwam niemand door de deur. zijn voetstappen en stem vaagden weg tot het bovendek. Ze zuchtte wat verdrietig en ging maar weer liggen, het had geen zin om te hopen. Ze vond het al belachelijk dat ze zo naar zijn lichaam verlangde op dit moment...
|
|