|
Post by Éowyn Margo on May 23, 2013 18:56:44 GMT
ze zuchtte. Waarom moest zij altijd mee met haar vader? ze haatte deze klusjes en zeker als zij niet mee mocht, al zocht zij liever het gevaar op dan dat ze thuis bleef. Soms zou ze willen dat ze een man was, en de zeeën kon bezeilen, en piraten kon bevechten. Haar droom. Maar ze wist dat die droom nooit uit zou komen. Nu ook, stond ze er weer netjes bij, in haar crèmekleurige jurk, en een korset die na haar idee veel te strak zat. Ze had echt een hekel aan die dingen. Maar het was de mode, en haar vader stond erop dat ze die dingen droeg. Vele mannen hadden om haar hand gevraagd sinds haar oude man dood was, maar zij had iedereen afgewezen, omdat ze zogenaamd nog verdriet had om haar oude man. Iets wat totaal niet waar was, ze was blij van de man af te zijn, en je kon haar niet blijer maken eigenlijk. Ze zuchtte even en snoof even de zeelucht op, die haar gewoon leek te roepen, en ze wou er ook maar al te graag heen. Ze zag hoe haar vader het schip traditioneel aansloeg, en hoe het schip te water ging, en hoe daarna het schip werd geladen, klaar voor vertrek. Al jaren dacht ze er over naar om zich voor te doen als een man en zo aan boord te komen, maar dat was tot nu toe nooit gelukt.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 23, 2013 21:43:31 GMT
Ze trokken aan haar korset, alsof het dan nog strakker kon zitten. Maar naar haar mening was dat punt al lang behaald. Maar ze bleef staan, het was haar plicht om netjes voor de dag te komen. Haar zusje was daar nog te klein voor, ze haatte het kreng. Katherine bekeek zichzelf in de spiegel, ja, ze was weer prachtig. Mannen vonden haar prachtig en daar haalde ze dan ook haar krachten vandaan. Toen ze klaar waren, knikte ze als bedankje en liep netjes naar buiten. Richting het water, ze zag er altijd netjes uit, maar dat wilde niet zeggen dat ze ook zo dacht. Ze hield van wilde mannen en van de zee. Geen zielige mannen die niks konden, al vond ze het geen probleem om te doen alsof. Haar weg door de straten liep zoals gewoonlijk, ze praatte met mensen en knikte beleefd. Nam een complimentje vrolijk aan. Dit was haar favoriete jurk en ook al hield ze wel eens van gezelligheid en wild, ze hield ervan om er zo uit te zien. Katherine bleef even staan en keek over het water uit. Soms leek het haar toch leuk om eens op een schip te zitten. Feest te vieren met de mannen en sommige leuke... Dan wel eens versieren. het kon haar vrij weinig schelen en aan maagdelijkheid deed ze al lang niet meer. 24.media.tumblr.com/tumblr_m8eg34EXjV1rtkvgdo1_500.jpg
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 23, 2013 21:59:32 GMT
Ze zuchtte en zag hoe de mannen nu hun vrouwen uitzwaaide en de zee op gingen. Ze zwaaide netjes zoals ze geleerd had, toen zij haar man uitzwaaide 3 jaar geleden. En gelukkig, ze was van hem af. Ze was nog altijd maagd, ze wou niet eens dat die kerel aan haar zat, hij had haar zelfs nooit mogen zoenen, alleen die zoen op de bruiloft , waar zij het dus absoluut niet mee eens was. Ze snoof even en liep nu bij haar vader weg. Het officiële was weer geweest, dus kon ze weer weg. En daar kon ze ook niet op wachten. Ze liep rustig door de haven, werd bekeken door meerdere mannen. Ze was ook niet lelijk, maar ze wist dat de meeste niet voor haar uiterlijk of innerlijk keken, maar om haar geld. Ze was tenslotte dochter van een gouverneur, of je het nou leuk vond of niet. Ze keek het schip nog even na, en liep naar het einde van de houten kade en sloot haar ogen even voor een moment, en genoot van de geluiden . De zeemeeuwen die kraasden , de wind die door haar haren ging, en de lucht van de zee en vis, die zij meer dan duidelijk rook. Ze wou dat zij degene was die de zee op.mocht. Maar de volledige navy zou haar zoeken. Zoeken over alle zeeën en stadjes, tot ze haar hadden gevonden, en haar vader zou ook alles doen om haar terug te krijgen. Want het was in zijn ogen veel te gevaarlijk voor vrouwen, op de zee, en zeker voor zijn dochter.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 23, 2013 22:07:27 GMT
Ze grijnsde, arme vrouwen... Hun mannen gingen vast leukere dingen doen als ze de kans kregen. "Katherine." Ze hoorde zijn stem en glimlachte. "Miles?" Met een speelse blik keek ze naar hem om en gaf hem een kus op zijn wang. "Hoe maakt u het?" Vroeg ze beleefd en knikte naar hem. De kus op zijn wang was al geen slimme zet, maar het was gebeurt. Het ging gewoon automatisch. "Nu ik u in deze prachtige jurk aanschouw? Beter als dat het met me kan gaan." Het was een nette man en te oud voor haar. Ze kon niet met hem gaan, het was belachelijk. Maar ze vond het leuk om te spelen. Ze prikte speels met haar vinger in zijn zij. "Dus, wat zijn uw plannen voor vandaag?" Vroeg ze rustig en keek uit over de zee. De man ging wat dichter bij haar staan en zonder erover na te denken, duwde ze hem aan de kant en hoorde ze niet veel later een plons. Ze zuchtte en ging 'geschrokken' aan de kant staan. "Miles!" Riep ze naar hem, al maakte het haar vrij weinig uit en hoopte ze ergens dat hij gewoon daar verdronk. Ze had niks aan hem en geld had ze al genoeg. Ze ging niet op haar hurken zitten, het was sowieso moeilijk met de jurk, maar om deze vies te maken voor een kerel? Alles behalve dat.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on May 23, 2013 22:33:41 GMT
Ze zuchtte en keek even achter zich toen ze een plons hoorde. Ze zag hoe een andere vrouw een oudere man in het water had geduwd en ze lachte even al moest ze dat onopvallend doen, ze kon het niet opvallend doen, daar was ze een te hoge dame voor. Erop af stappen zou ze niet doen, en dat mocht ze ook niet. Haar vader kwam weer bij haar en ze zuchtte even." Wat is er pap?" sprak ze en hij keek haar aan." lieverd, Harold is nu alweer 3 jaar dood, je moet eens gaan nadenken over een nieuwe man. Een waarbij jij je gelukkig gaat voelen." Sprak hij tegen zijn dochter en zij zuchtte." Papa, ik wil nog niet trouwen. Ik ben nog geen eens over Harold heen, dat kan ik toch.niet aan de kant zetten?" Sprak ze, en dat ze eigenlijk loog, was voor haar vader niet te horen zeker omdat ze zichzelf een beetje tegen het nep huilen aan hield, dat het extra echt leek en haar vader streek over haar wang." Sorry, mijn dochter, rustig nu maar. Je moet het nog verwerken, ik snap je. Ik verlang gewoon naar mijn klein kinderen. Ik ben natuurlijk ook al oud,meisje." Sprak hij rustig en knikte toen naar zijn dochter." Ik ga naar huis, ben je op tijd terug?" Ze knikte even en keek haar vader nog na.
|
|
James Norrington
landrot
That is, without doubt, the worst pirate I've ever seen.
Posts: 29
|
Post by James Norrington on May 25, 2013 8:12:09 GMT
De ceremonie was voorbij, en het nieuwe schip de zee op. Zijn schip was nog aan wal, maar het zou hem niet verbazen dat hij spoedig ook weer moest vertrekken. hij zou naar zijn kinderen gaan, die woonden in Missisippi en hij hoopte dat hij ze spoedig zou zien. Hij keek naar de dochter van de gouverneur, een mooie vrouw, maar hij wou even geen vrouw meer, bang diegene ook te verliezen terwijl hij op de zee was, samen met zijn mannen en de commandant. Hij zuchtte even voor een moment en keek de rest van de haven rond, en bekeek de vrouwen, die stuk voor stuk hun man nu achter lieten, kans dat hun man nooit meer terug kwam. Een vrouw viel hem op. Een vrouw met een groene jurk. Zou die haar man ook hebben moeten achter laten? Ze was prachtig om te zien, en ze leek niet eens getrouwd ergens, maar schijn kon vaak bedriegen. De meeste vrouwen vertrokken uit de haven nu, maar hij bleef, hij moest werken, en de haven een beetje in de gaten houden, terwijl de anderen allemaal eigenlijk plezier maakte, en hij niet. Maar hij vond het niet erg, al hoopte hij spoedig dit leven te kunnen verlaten, en zijn zoontje en dochter weder te kunnen zien. Zijn kleine kinderen.. Ze zouden vast hun vader missen, als ze hem nog zouden kennen.. Het oudere zoontje waarschijnlijk wel, maar zijn dochter was pas 3 maanden toen haar moeder overleed, en daardoor kon zijn hoop ook minder zijn dat zij hem wel zou herkennen als haar vader.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 25, 2013 8:28:33 GMT
De man lag nog steeds in het water en zwom richting de kant, dit zorgde ervoor dat de menigte daar naartoe ging. Een speelse grijns lag op haar lippen. Hoe fijn was het wel niet als mannen aan je voeten lagen en je ermee kon doen wat je wilde. Haar donkere haren hadden hun natuulijke krul en hingen op haar rug en werden soms meegenomen door de wind. Om haar lange vingers, was geen teken van een ring te zien en het enige sieraad dat ze aan had, was de ketting om haar nek. Ja, sommige hadden vast gezien dat zij hem erin had geduwd. Maar ze wist al een verhaal en hoe ze onschuldig moest kijken. Langzaam liep ze langs de kant en bekeek het water met haar bruine ogen. Haar vader en moeder wisten het niet, maar ze gaf zichzelf les in het verdedigen en vechten. Als ze de kans kreeg, kon ze zich misschien verweren. Al was ze zo slap, dat dat misschien niet zou helpen. Maar alles hielp een beetje, met een hand streek ze even haar haren naar abteren en zuchtte zacht, ooit was er wel iets toch. Als er iets was, waardoor ze sterker, onsterfelijk of mooier van kon worden, zou ze dat avontuur meteen aangaan.
|
|
James Norrington
landrot
That is, without doubt, the worst pirate I've ever seen.
Posts: 29
|
Post by James Norrington on May 25, 2013 8:44:28 GMT
Hij keek naar de man die naar de kant zwom en hij lachte even voor een moment. Nu kwam hij pas dichterbij en liep richting het meisje." Dat is niet zo netjes he? Mannen op die manier afpoederen ." Sprak hij met een grijns op zijn gezicht. Dat hij aan het werk was kon hem even niets schelen, hij zou in de haven blijven, en een praatje met iemand maken, kon geen kwaad toch? Hij keek naar het meisje en keek haar iets onderzoekend aan. Hij droeg nog steeds de ring van zijn vrouw, toen ze trouwden, maar die hield hij ook om tot het einde van zijn leven zou naderen, of iemand anders zijn hart zou veroveren, en hij met diegene zou gaan trouwen Maar hij had nog twee kinderen in een weeshuis zitten, die hij op moest halen, en degene waar hij ooit mee ging trouwen moest het maar willen. Maar ja, kans op liefde zag hij toch niet meer, dus dat zou toch toekomst hoop zijn, om.toch die warmte van een vrouw te voelen, waar hij ergens zo naar verlangde. Als hij van de zee kwam, terug naar port royal, dat er iemand op hem wachtte en zei dat ze hem zo had gemist. Maar hij was zeker niets vreemds van plan, ook al sprak hij deze vrouw nu aan. Hij zag wel wat er op zijn pad kwam, al duurde het nog een aantal jaren Want hij zou zijn eigen kinderen ook niet achter laten.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 25, 2013 16:36:48 GMT
Katherine glimlachte bij zijn woorden, knikte naar hem als groet rn dat ze het ermee eens was. "U heeft volkomen gelijk. Het was ook niet zodanig mijn bedoeling geweest." Haar stem was rustig en beleefd, zo had ze het natuurlijk ook geleerd en wist dat je zo met mensen om moest gaan om hun vertrouwen te winnen. Dat was ook iets wat je altijd moest doen en misschien kreeg je er nog wel iets voor terug. "Toch, lijkt het me voor een heer van 40, niet gepast om zich direct op een dame te storten." Zei ze hem dit keer wat serieuzer. Ze was pas 22, maar ze wist al dat ze niet met dit saaie leventje door wilde gaan. Ze boog even door haar knieën en knikte. "Ik ben Katherine." Met een glimlach keek ze naar hem. Het leek een oprechte glimlach, maar ondertussen verwachtte ze dat dit vast weer zo'n saaie man ging worden. Ze streek met haar handen even haar jurk wat beter en was ergens wel benieuwd naar zijn naam. Hoe meer mensen ze kende, hoe beter.
|
|
James Norrington
landrot
That is, without doubt, the worst pirate I've ever seen.
Posts: 29
|
Post by James Norrington on May 25, 2013 21:01:38 GMT
Hij luisterde naar haar en lachte even." Zou je ook van mij kunnen zeggen. Ik ben ook bijna 30, en ik stort mij ook op.iemand die eigenlijk een stuk jonger is. Al heb ik.er uiteraard geen verkeerde bedoelingen mee, Ik zoek gewoon even iemand voor een praatje, en jij leek mij wel het avontuurlijke persoon die daar wel geschikt voor was." Sprak hij rustig en glimlachte naar haar terwijl hij naar haar naam luisterde." Aangenaam Katherine. Ik ben James Norrington." Sprak hij rustig en keek naar haar voor een moment en verbaasde zich eigenlijk een beetje dat ze een kleine buiging bij het zeggen van haar naam deed, ze was dus zeker van goede kom af. Ja hij ook, eigenlijk doordat zijn vader de oude commandant was, en vrij bekend was in het dorp, maar nu de man 7 jaar inmiddels al weg was, was iedereen hem een beetje vergeten, en had niemand het echt meer over de familie Norrington, ondanks dat hij binnenkort promotie zou maken. Iets waar de man heel trots op was. Hij keek vrij serieus, maar de man liet niet zo snel zijn andere kant zien eigenlijk, op het glimlachen na dan, dat deed hij gewoon.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 26, 2013 10:55:25 GMT
"Met iemand praten, is wat anders als u zich op iemand storten met andere bedoelingen. Dat is wat wat de andere man van plan was en had hem per ongelijk wat te hard geduwd." Zei ze met een glimlach en keek even weg om zich op de zee te richten en toen ze zijn woorden hoorde over dat ze avontuurlijk was, kon ze een kleine grijns niet onderdrukken. "U denkt werkelijk dat ik avontuurlijk ben? Zelf heb ik nooit op een schip gezeten en ben ik al 22 jaar hier in de stad. Avontuurlijk is niet echt het correcte woord, als u het mij vraagt natuurlijk." Zei ze kalm en haar woorden bleven dat dan ook. Ze jaagde zichzelf niet op en bleef beleefd, ze had het geleerd en ze wist dan ook hoe het moest. Haar bruine ogen onderzochten hem voor een moment. Saaie man, een erg saaie man moest dit zijn en het was dan ook belangrijk dat ze in deze rol bleef. Ze kon niet even speels zijn en met hem mee gaan naar zijn huis. Dat leek haar nu niet bepaald handig namelijk. Sommige jonkies kon ze dat nog wel mee flikken. Gezellig mee naar huis gaan en even 'spelen' maar niet bij hem. Met haar vingers draaide ze haar ketting even rond en keek toen rustig naar hem. "Al lijkt een avontuur me natuurlijk wel leuk." Gaf ze hem eerlijk toe. Maar er moest wat achter zitten, ze ging niet voor geld of iets dergelijks naar een eiland toe. Ze had gehoord over vloeken en dergelijke, als er zoiets echt was, dan pas zou ze meegaan.
|
|
James Norrington
landrot
That is, without doubt, the worst pirate I've ever seen.
Posts: 29
|
Post by James Norrington on May 26, 2013 12:31:18 GMT
Hij keek haar aan en glimlachte even voor een moment naar haar." Kijk daar heb je een punt, maar avontuurlijk hoeft niet altijd iemand te zijn die af vaart iedere maand weer. Net zo goed dat wij binnen kort af varen naar mississippi ." sprak hij en bij die zin leek hij te gaan stralen in zijn ogen." Dan zal ik mijn twee kinderen weer weder zien." Sprak hij meer tegen zichzelf dan naar haar bedoelend . Hij keek haar toen weer aan." Vertel eens, wat doet een vrouw zoals jou hier in de haven? Zojuist je man of een vriend af gezwaaid op zijn reis?" Vroeg hij even nieuwsgierig aan haar, probeerde zijn serieuze kant een beetje te verdrukken, aangezien hij haar niet wou vervelen, en als hij serieus bleef zou dat zeker gebeuren waarschijnlijk. Maar de man had genoeg pijn in zijn leven gehad, waardoor zijn iets wat maffe kant heel erg was weggezakt.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 26, 2013 12:54:56 GMT
"Er is niet veel avontuurlijks te beleven op het land." Zei ze rustig en toen hij het had over zijn kinderen, hield ze de glimlach op haar gezicht. Maar ze walgde van binnen. Een walging voor kinderen had ze zeker, vooral omdat ze een hekel had aan haar jongere zusje Rhyme. Veel mensen wisten ook niet dat het kind een zusje van haar was. Ze leken totaal niet op elkaar en katherine praatte ook nooit over het meisje. "U zal vast blij zijn ze weer te zien." Ze keek om toen de man vroeg of ze haar vriend had uitgezwaaid of man en Katherine schudde haar hoofd. Dit zorgde ervoor dat haar krullen sierlijk mee bewogen. "Noch man, noch vriend." Zei ze hem rustig en dacht even na. "Mannen zijn erg verleidelijke wezens, maar kunnen een hart ook veel pijn veroorzaken. Ik wacht dan ook geduldig, totdat ik de ware man zal vinden." Zei ze met een glimlach en het klonk ook alsof ze er echt naar verlangde, maar het tegendeel was echter waar. Katherine speelde graag en was niet van plan om een vaste relatie aan te gaan. Ze kon ook wel eens op vrouwen vallen en heeft ook wel wat gedaan met vrouwen, maar mannen hadden toch haar eerste voorkeur en vrouwen waren vaak meer speeltjes voor eenmalig. Terwijl ze bij mannen soms iets langer bleef om zich onder hun huid te werken en weg te gaan op het 'beste' moment. "Maar dat is niet zo gemakkelijk." Zei ze hem. "En U? Wat trekt U naar mij toe?" vroeg ze hem vriendelijk, natuurlijk snapte ze dat hij hier werkte, dus was de vraag anders gesteld. Wat zorgde ervoor dat hij naar haar toe kwam, want er waren ook andere mensen waar hij naartoe kon gaan.
|
|
James Norrington
landrot
That is, without doubt, the worst pirate I've ever seen.
Posts: 29
|
Post by James Norrington on May 26, 2013 13:15:07 GMT
James knikte toen ze zei dat hij vast blij zou zijn ze weer te zien.'' Inderdaad. Ik heb ze niet meer gezien sinds de piraten mijn vrouw hebben meegenomen als slaaf. Ik hoop haar te vinden op een dag, maar doordat ik een vinger heb gevonden van haar,is de hoop in mijn ogen zeer klein, en denk ik dat ze overleden is.'' sprak hij en hij keek even op naar de hemel voor een moment, en hoopte dat zijn vrouw nu wel een goed leven had, daar boven dan. Ze gaf antwoord op zijn vraag en hij knikte, terwijl hij luisterde.'' natuurlijk is dat wederzijds, maar dat begrijpt u dan zeker sowieso wel.'' Sprak hij en de neiging weer serieus te worden was groot, dit onderwerp jaagde hem veel pijn aan, en dat wou hij niet laten merken. Zijn kinderen en zijn vrouw waren zeer gevoelig, sinds hij haar en zijn kinderen kwijt was eigenlijk. Hij zou dit ook zijn laatste toch maken, en dan stopte hij om bij de twee te blijven, zodat ze in ieder geval hun vader weer hadden. Die gedachte deed hem toch weer even een glimlach op zijn nu iets wat trieste gelaatsuitdrukking brengen. Hij knikte op haar woorden en dacht even na over haar vraag. Zoals ik al eerder zei, u leek mij het avontuurlijke type. Een beetje degene oom een keer naar de kroeg te gaan, en een keer gevechtstraining mee te doen, of wat dan ook.'' Sprak hij rustig en bekeek haar even goed. Ze zag er prachtig uit, en niet van een bepaald lage rang, als hij dat zo bekeek.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 26, 2013 13:48:23 GMT
"Het spijt me dat te horen." Zei ze en keek hem medelevend aan en legde een hand op zijn schouder. "U moet nooit hoop verliezen, het is nooit zeker wat er gebeurt is." Zei ze met een glimlach en liet ook haar hand weer van zijn schouder gaan. Ze was niet van plan om de man lang aan te raken, het was enkel dat ze hem op zijn gemak wilde stellen bij haar en een eerste aanraking was ook altijd nodig. Wanneer hij dat toe zou staan, was het al een goede stap dat hij haar zou vertrouwen. Ze moest een goede indruk bij hem achterlaten en het was dan ook wat ze nu aan het doen waren. Toen luisterde ze naar wat hij over haar vertelde. Het zorgde ervoor dat ze haar hoofd even schuin hield. Hij vond haar het avontuurlijk type? "Dat heb ik nog nooit van een ander gehoord." Ze glimlachte naar hem. Maar toen hij het had over gevechtstraining, keek ze hem vragend aan. Ze oefende nooit buiten het vechten uit. Dat deed ze op haar kamer, wist hij ervan? Had ze haar raam niet goed verduisterd? Ze zuchtte. "Ik ben niet zo'n vechter, maar het lijkt me natuurlijk interessant om het te leren. Ook is een kroeg niet de geschikte plek voor mij, al ben ik er natuurlijk wel eens geweest." Zei ze tegen hem. Niet alles wat ze sprak was eerlijk, maar in de kroeg was ze dan ook echt niet vaak te zien. "Misschien dat ik niet weet waar ik het avontuur moet vinden, is dat waarom ik niet avontuurlijk ben." Zei ze met een lachje.
|
|