Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 31, 2013 17:56:33 GMT
Rhyme:
Ze keek hem met een kleine frons aan, wat wilde hij nu dat ze deed? Hij deed nooit wat fout, dan was hij de eerste.... Ze had haar armen over elkaar heen geslagen en wachtte rustig af totdat hij klaar was met zijn verhaal. Toen hij door de kier naar zichzelf keek, keek ze dan ook met hem mee. "Gaat het wel goed met hem?" Vroeg ze zacht. Maar hij begon het over de schaakpartij te hebben. Dat hij dat deed snapte hij ergens ook wel, maar wat hield dit alles in? Waarom ging Doc sowieso schaken op een moment als dit? "Wie speelt vals?" Vroeg ze verbaasd, dat er iemand mistte kon ze nog net zelf bedenken. "Een opdracht?" Zei glimlachte naar hem, maar fronste toen hij zei dat ze hier al waren en dat zei dat ze hem dat gaf. "Maar als je weet dat je dat hebt, hoe kun je me dan vergeten? Daarbij, wat is het?" Vroeg ze toen aan hem. Het was te merken dat ze nog steeds niet blij was dat hij haar zomaar vergat om haar daarna voor zeven jaar nog nachtmerries te laten hebben.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 31, 2013 19:10:06 GMT
10th Doctor
The Doctor zette de volgende set en wist als hij niet in de volgende aantal sets wat deed dan zou hij verliezen en dat zou niks goeds betekenen en al helemaal niet voor zichzelf waarom moest hij die deal maken, hij kan zijn brein niet compleet laten overnemen door de cyberman, dat kan niet. 'Ik moet zeggen dat je zeker een waardige tegenstander bent' zei hij 'yes you don't have to tell me that now shut it' vervolgde hij en de volgende sets worden gemaakt. Het spel word zo door gespeelt en ja hij weet nog steeds dat het er vreemd uitziet. 'Waky waky boys and girls' zei hij ineens.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 19:49:39 GMT
11th Doctor
Hij keek naar haar en voelde zijn hoofd een beetje dreunen.'' Nu geen gezeur, ga!'' sprak hij rustig en je zag iets op zijn hoofd langzaam aan verschijnen, al wel niet duidelijk.'' GA!'' riep hij nu en wees naar de deur van de Tardis, en keek even rond, terwijl de contouren van het ijzer op zijn gezicht langzaam zichtbaar werd, en hij voorover stond voor een moment en toen overeind kwam te staan. '' THEY'RE HEREEEEEEEEEE!'' riep hij luid door de tardis heen, alsof er momenteel niets aan de hand was. Oh ja, dat was het wel, wel degelijk. The doctor was the doctor momenteel niet echt meer, maar de enige echte Cyberplanner. Wat direct betekende dus dat zijn oude ik, the 10th doctor het schaakspel aan het verpesten was op dit moment.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 31, 2013 20:23:51 GMT
Rhyme:
Ze keek naar The doctor en daarna naar de kier. Oke, dit ging totaal mis, waarom ging dit zo mis? Ze pakte het gekke ding van hem over en schrok toen hij zei dat ze moest gaan en keek naar de deur. Ze moest dit aan hem geven? Dat had ze de vorige keer ook gedaan? Maar dan moesten ze hier nog een keer zijn! Ze slikte en toen hij schreeuwde maakte haar lichaam haast een sprongetje. Ze haastte zich richting de deur en keek om toen hij nog wat riep en trok langzaam de deur verder open om naar buiten te kijken. Ze zag zichzelf niet nog eens, dus dat was goed, toch? Dat was... Kwam kleine Rhyme dan ook niet naar buiten? Was het niet de kleine Rhyme die hem dit gaf. Maar ze mocht niet nadenken, ze moest gewoon gaan. Met dit in gedachte trok ze de deur verder open en liep naar buiten. Ze slikte toen ze weer naar Doc moest lopen, het voelde zo onwerkelijk. Dat ze hem gewoon zag zoals ze zich kon herinneren. Ze ging voor hem staan en stak haar hand uit met het apparaatje erin. "Doc, hier." Zei ze haperend, ze praatte met dezelfde? Maar toch een andere, waarom was dit zo verwarrend? "Ik moest dit van je vernieuwde jij geven." Zei ze toen maar snel als verklaring erbij.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 31, 2013 20:46:31 GMT
10th Doctor
Oh dit was niet goed hij was aan het verliezen.. Hij kon niet verliezen, er moest gewoon iets ontbreken maar wat wat ontbrak er, wat miste hij. Ergens zou de kleinste aanwijzing zeer aangenaam zijn. Hij schaakte verder en ja hij zag dit nu wel aankomen hij verloor. 'Guess who's losing his brain' zei de cyberplanner eerst en dan ineens luid en duidelijk 'THEY'RE HEEEEERE' roept en dan zijn blik op Rhyme werpt die hem iets in de handen drukt. 'I'm going to tell you a secret, wanna hear... He just lost the game' fluistert hij het laatste en haar weg tikt met zijn vinger 'toodle-oo' zei hij vervolgens. Hij maakt zich zelf los en breekt het apparaatje. 'Oh yes yes yes this feels fantastic' zei hij en een vaag dansje op de keuken tafel deed.
|
|
|
Post by Matt smith on May 31, 2013 21:31:04 GMT
11th doctor
Hij liep de tardis uit en keek even om zicht heen voor een moment en een gemene grijns lag op zijn gezicht terwijl hij toch door liep en even omdraaide , met zijn handen omhoog. " Oh boy, i did it Again." Sprak hij lachend voor een moment en keek even naar zijn jongere zelf, en deed hem eigenlijk na, maar op zijn eigen manier, en nog steeds met de Fez op zijn hoofd, wat misschien een beetje vreemd stond eigenlijk. Maar het kwam puur doordat de geschiedenis verandert was. Hij sloot de Tardis, dus nu zou rhyme er niet in kunnen komen, zonder hulp van hem, of zijn andere zelf.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 1, 2013 16:28:02 GMT
Rhyme:
Ze schudde haar hoofd verward toen hij haar met zijn vinger wegtikte, hij heeft verloren? Hij was zeker Doc niet, niet zoals ze deze kende. Ze raapte het kapotte apparaatje op. "Nee.." Fluisterde ze zachtjes en keek naar hem. Wat was er gebeurt? Door een potje schaken kon dit toch niet gebeuren.... Blijkbaar wel, er kon wel meer niet. Ze slikte. "Dit ben je niet Doc, je had beloofd me veilig te houden en te beschermen, dit is dat niet!" Zei ze hem boos. Hoe moest zij nu weten hoe ze dit recht moest zetten? ze deed een aantal passen achteruit. "Hoe kun je jezelf door een stom schaakspel laten overnemen?" Ze fronste, wist eigenlijk al dat de vragen van haar er niet toe zouden doen, of alles wat ze zei eigenlijk. Hij zou er vast niet zijn. Ze keek naar The doctor. "We moeten iets doen! Doc, er is iets mis met hem!" Riep ze en een paar passen naar hem deed. Ze stond nu in het midden van de twee, hopend dat een van hen haar zou kunnen helpen.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 1, 2013 16:44:21 GMT
10th Doctor
The Doctor sprong van de keukentafel af en keek ergens wat vermakelijk toe hoe Rhyme de puzzelstukjes in elkaar probeerde te passen. 'That is correctomundo..Wat was dat ik dacht dat ik dat woord nooit meer zou gebruiken, maar dan ben ik ook niet echt The Doctor of Doc zoals je hem noemt' zei hij en een lichte frons op zijn gezicht verschijnt door haar laatste woorden. 'Baha, really genius' zei hij en om haar heen liep om bij zichzelf te gaan staan 'oh this is really dreamy...Want kijk we zijn met zijn tweetjes' zei hij en zichzelf lichtjes in de wang knijpt alsof hij daadwerkelijk echt koetsjie koetsjie tegen zichzelf wou zeggen.
|
|
|
Post by Matt smith on Jun 1, 2013 16:55:33 GMT
11th doctor
Hij keek naar rhyme, vrij vermakelijk en toen naar zijn jongere zelf." Je meent het." Sprak hij tamelijk droog en keek naar hem." Jij bent ook niet echt slim." Sprak hij rustig en keek even om zich heen en bevestigde de opmerking van zijn jongere zelf." Oh yes, this is really dreamy..." Sprak hij enkel met een grijns en bekeek zijn omgeving terwijl zijn ogen Naar de naderende cyberman gingen. " This is going to be so much fun..." Mompelde hij meer voor zichzelf dan tegen de anderen bedoelt, en op zijn gezicht lag een kleine grijns." toodle-oo!"
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 1, 2013 17:19:05 GMT
Rhyme:
"Fijn, natuurlijk." Zei ze en zuchtte. "Jullie zijn nu alle twee natuurlijk zo irritant. Dankjewel." Zei ze met een zucht. Hoe kon ze nu iemand vinden die dit stomme apparaatje kon maken? Ze had niet echt het idee dat er iemand op aarde rond liep die haar kon helpen. Ze keek naar Doc, die zichzelf blijkbaar heel grappig vond en zonder dat ze er zelf ook maar over nadacht, haar hand hard op zijn wang liet landen. Ze had hem al eens geslagen, dus een tweede keer zou niet echt veel uitmaken. Vooral omdat hij ook niet bepaald zichzelf was. Toen hij naar zijn andere zelf toe liep, schudde ze haar hoofd en beet op haar lip. Vooral toen er een eng geval aan kwam, zou ze het op een lopen moeten zetten! Zonder er ook maar over na te denken, draaide ze zich om en begon ze te rennen, maar waar moest ze naartoe! Wat moest ze doen? Vele vragen gingen door haar hoofd heen, maar ze ging het in ieder geval niet meer aan die twee vragen. Toen bedacht ze zich kleine Rhyme! Nee, nee, nee, dit ging zo ontzettend fout. Maar ze waren vast niet van plan om in de Tardis te gaan toch? Ze had geen tijd om over al die dingen na te denken! Ze bleef rennen totdat ze de straat uit was en ging om de hoek tegen een huis aan staan, nu iets bedenken om te doen. Het was niet de bedoeling dat ze hen ging doden, dan kon ze vast niet meer terug, ze had geen idee hoe ze zo'n machine moest besturen. Maar kon ze hen eigenlijk wel terugkrijgen? Het moest bij Doc liggen, als zij hem normaal kreeg, dan kwam The doctor ook vanzelf terug toch?
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 17, 2013 16:58:16 GMT
10th Doctor
'Oh gossie ben jij toch is even slim, maar nou om echt te zijn of we daadwerkelijk zo irritant zijn, dat valt zeker toch mee' zei hij met een klein cynisch grijnsje. De klap die hij daarop op zijn smoel kreeg zag hij niet aankomen, maar prettig vond hij het zeker niet al kwam er even een korte. 'Allons-y' uit zijn mond waarbij het leek alsof de blik van Doc er heel even tussendoor sloeg, maar dat sloeg al heel snel om na zijn allons-y. 'Waag dat nog eens te doen, en ik kan je ook beloven dat het een langzame dood word' zei hij vermakelijk 'watch out for the cyberplanner and his children' lachte hij en toekeek hoe ze weg rende. 'You can run but you can't hide. .. So come out come out wherever you are' zei hij.
|
|
|
Post by Katrina on Jun 18, 2013 7:45:03 GMT
11th Doctor
Hij lachte vermakelijk terwijl hij zijn oude zelf even het woord liet doen op dit moment. Het was duidelijk dat wat ze nu deed nog geen invloed had op hen twee, aangezien hij niet normaal werd nog, en haar acties zouden dat uit blijken, al moest het in de toekomst nog gebeuren uiteraard. Een handeling, een handeling was er überhaupt nodig om hem in ieder geval weer normaal te krijgen, een handeling die tot de oplossing zou zorgen, en hem weer normaal zou krijgen. Het ijzer verdween wel langzaam bij hem, duidelijk dat ze ergens in de toekomst iets deed, dat zijn oude zelf normaal zou maken en hem ook.. Maar hoe, dat werd op dit moment nog niet duidelijk.
|
|
|
Post by Abigale on Jun 18, 2013 8:01:03 GMT
Rhyme:
Ze slikte, moest een oplossing verzinnen. Hoe kwam het dat hij zo werd? Juist, doordat hij ging schaken! Dat was het, ze moest gewoon hem uitdagen. Was het eigenlijk wel zo simpel? De woorden die hij sprak, deden haar ergens pijn. Ze kon zich enkel herinneren dat hij aardig was en dat dit niet gebeurde. Dus wat moest ze doen? Met stevige passen liep ze terug naar de twee. Al was ze zo onzeker, ze liet het niet zien. Want dat mocht ze niet van zichzelf. "Hey Doc!" Riep ze en de afstand tussen hen verkleinde. "Je houd van schaken?" Vroeg ze rustig. "Wil je niet meer mensen onder je? Ik wil wel schaken voor mijn lichaam." Zei ze rustig. Ze kon niet schaken, ze wist maar net hoe de stukjes gezet mochten worden. Maar ze wilde het wel proberen, misschien dat ze tijd kon rekken door zichzelf voor de leeuwen te gooien.
lil Rhyme:
Het duurde lang voor een klein meisje en ze liep dan ook naar de deur en klopte erop. Ze kreeg hem namelijk niet open. "Doc!" Riep ze hard, hopend dat hij haar zou horen. Misschien liet hij haar vrij, het was een mogelijkheid, toch? Ze vond het niet erg om hier te zitten, maar het was zo groot en ze kende het niet. Het was fijn als ze eruit mocht. "DOC!" Riep ze nog eens hard en sloeg met haar vuist tegen de deur aan. Waar was hij?
|
|