|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 8:00:32 GMT
Hij duwde zichelf snel en ruw naar binnen. Opnieuw en opnieuw en het feit dat hij al opgewonde van haar raakte, was misschien vreemd. Maar maakte Niklaus vrij weinig uit. Hij was hun halfbroer, al moest hij eens weten hoe dat kwam. Want dan was het niet eens zo vreemd dat hij het met zijn zus deed. Zijn vader was zijn oom, al was dat iets waar hij nooit achter zou gaan komen. Althans, misschien als het ergens in een dagboek stond wat hij Las. Maar hun moeder had een affaire met haar broer, waardoor ze zwanger raakte en daar is Niklaus uit voortgekomen. Misshien dat daardoor wel alles op zijn plek viel, maar nu hij een onbekende vader had, kon je enkel denken dat het een moordenaar of een ander vreemd iets zou zijn geweest. Hij kreunde van genot, wilde niet dat dit gevoel ging stoppen en dat was een rede waarom Ireena sowieso niet dood mocht gaan. Omdat het flout was, leek hij er enkel geiler van te worden. Dat dit niet mocht, bij de gedahte kreunde hij, ze moesten dit geheim houden en ergens was dat ook spannend. Leuk te noemen zelfs. Hij haalde zijn lippen van die van haar en gaf haar een paar kusjes in haar hals. "Ik kan niet wachten als je weer beter bent." Zei hij zacht, hij wilde ruwer doen, al was dit nu ook geen probleem. Hij was toch ergens een beeje moe. Hij voelde hoe hij al naar zijn hoogtepunt toe ging en hij kreunde dan ook harder.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 19:07:46 GMT
Ze keek naar hem en genoot ieder moment van Niklaus. Ze voelde de kusjes in haar hals, en net op dat moment, begon de wond op haar hoofd te helen, met behoorlijke snelheid zelfs.. Ze glimlachte en had het zelf niet eens door, oke, de pijn in haar buik trok langzaam weg, maar dat was niet vreemd toch? ze kreunde rustig verder.'' Geen zorgen, ik ga niet zo snel dood..'' Sprak ze tegen hem, en genoot van zijn aanrakingen. Hij was wat wilder, en zachter wou ze het ook niet eens voelen, niet eens veranderen Ze voelde zich wel sterker worden en dat maakte haar ook overduidelijk ook wilder in alles, en wou ze eigenlijk de rollen even omkeren, wat ze ook deed. Wel niet met een ongelovelijke kracht, als ze nog moest ontwikkelen, en het verband kwam duidelijk wat los te zitten, in plaats dat het aan haar huid begon te plakken. Ze begon hem hard te berijden en bewoog op en neer terwijl ze hard begon te hijgen en haar hoofd gooide ze even een beetje achterover, en sloot haar ogen even. Ze kreunde even en begon steeds wilder te bewegen, ze snapte ook niet waar haar energie ineens vandaan kwam, maar erg vond ze het dus echt niet.
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 19:17:27 GMT
Ze ging niet zo snel dood, daar was hij blij om. Ze draaide de rollen om en hij liet het toe, had er geen problemen mee dat zij hem nu aan het bereiden was en kreunde dan ook van genot. Dit mocht lang duren, hij had zijn handen op haar heupen, hielp haar erbij. Zodat het sneller en dieper zou gaan. Zijn been was iets aan het genezen, maar omdat hij te druk bezig was met Ireena, had hij dat niet door. Zijn ademhaling was zwaarder en een grom kwam over zijn lippen. Haast dierlijk te noemen. Zelf had hij het haast niet in de gaten, had teveel lust op dit moment. Zover hij wist, was er niks aan de hand. Al zou hij het niet eens geloven als je hem zou vertellen wat echt het probleem zou zijn.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 19:29:39 GMT
Ireena merkte hoe hij haar begon te helpen en liet het rustig gebeuren, dit was fijn, heel erg fijn, l vond ze het vreemd, vreemd hoe dit gebeurde. HEt kind uiteraard, kreeg ook het nodige inmiddels in haar lichaampje, de vloek van haar of zijn pappie en mama, oftewel Ireena en Niklaus, en zou nu vlugger gaan groeien, Sneller zelfs dan een normaal kind. Ze kreunde en hield haar ogen dicht, en bleef rijden, bleef erop zitten en ging met zijn hulp zdieper en sneller dan zonet, toen ze het nog alleen deed. Ze leunde voorover en begon hem weer lustig te zoenen, terwijl ze bleef kreunen, en haar buik nu tegen zijn lichaam wreef, doordat die wat dikker was geworden. Niet veel overigens, de baarmoederwand had zichzelf nu dikker gemaakt doordat het niet langer een normaal mensenkind zou gaan dragen, maar iets heel anders, zeg maar gerust een vreemd wezen waar hun beide nog geen benul van zouden hebben. Ze duwde haar tong langzaam in zijn mond, en begon met de zijne te spelen, maar bleef snel en haast dierlijk te bewegen. Wilder en sterker dan normaal. Al wel niet de kracht die ze spoedig zou gaan krijgen...
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 19:45:59 GMT
Niklaus kreunde en toen hij haar lippen voelde, zoende hij haar terug. Wild en lustig, maar hij wilde haar niet meer bovenop hebben en dat liet hij dan ook makkelijk merken door de rollen om te draaien. Hij bleef hard bij haar naar binnen stoten. Heftiger en sterker, dit terwijl hij het niet eens zelf in de gaten had. Hij streelde met een hand langs haar heupen, met de andere masseerde hij haar borst. Het voelde op een vreemde manier anders, hij kon het niet plaatsen. Maar het voelde niet verkeerd, hij kon dit gevoel wel vaker aan, als het aan hem lag. Kreunde steeds harder, terwijl er steeds toch ergens wat gegrom doorheen klonk.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 19:53:13 GMT
Ze voelde zijn kracht, anders dan anders, waardoor ze even pijn voelde voor een moment, liet het niet merkne, maar de pijn hield ook snel op. Haar hoektanden begonnen sherper te worden, onmenselijk scherp, waardoor ze tijdens het zoenen waarschijnlijk straks de mist in ging, als het zo door ging. Ze kreunde weer van genot, legde haar handen op ijn rug en begon die langzaam te bekrassen. HEt dwverband om haar buikt begon los te laten en de lap, die lod bovenop lag, viel naar beneden, waardoor een deel van haar buik weer zichtbaar werd, geheeld, compleet normaal, terwijl er eerst flink wat bloed , en duidelijk sporen van een dikke wond van het schot. Ze hoorde het gegrom, maar ze had er geen problemen mee, maar voelde nu wel alles steeds langzamer dichterbij komen, waardoor ze even een keer gilde tussendoor, puur door een pijnscheut, die ze niet had verwacht. Haar hart. Het was gestopt met kloppen, toch leefde ze nog. Ja haar lichaam werd veel kouder, maar het zou enkele uren duren voor het helemaal op haar vampieren tempratuur kwam. Ze begon nu toch langzaam een behoorlijk echt, maar toch gevaarlijke Vampie-corvinus Strain Hybrid te worden...
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 20:06:08 GMT
Zijn lichaam voelde sterker, het zorgde ervoor dat hij enkel harder in haar ging. Hij zoende haar door, terwijl hij last begon te krijgen van zijn tandvlees. Maar hij negeerde het, het ging over het hier en nu en dat was het belangrijkste. Hij wilde nog klaarkomen, Niklaus ging niet weg zonder dat, het was te fijn om het nu nog af te kappen. Hij had zijn ogen gesloten, waardoor ireena niet zou kunnen zien dat ze geheel geel waren. Dat hij aan het veranderen was in iets gevaarlijks. Iets wat naar bloed verlangde en dat op een andere manier als dat hij nu deed. Zijn lichaam zou niet meer zonder kunnen, Hij kreunde harder, voelde hoe een hoogtepunt eraan kon komen, maar de pijn die af en toe door zijn lichaam kwam, leek niet geheel te willen verdwijnen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 20:11:55 GMT
Ze kreunde nog steeds, en genoot ook nog, maar haar lichaam voelde vreemd, het voelde raar, en daardoor kwamen er enkel wat vraagtekens in haar hoofd te hangen. Zij zou ook gaan verlangen naar het bloed van mensen, wat haar dankzij Niklaus een kick gaf, zou ze op moeten gaan leven, of ze het nou wou of niet. Ze gilde nog een keer, l was dit duidelijk een gilletje van genot, en kwam ze nu zelf wel langzaam klaar inmiddels. Haar blauwe ogen waren ook veranderd, nog steeds zo helderblauw, uiteraard, al zat er om haar zwarte iris duidelijk een witte rand, die je ook duidelijk zou kunnen zien. Ze kreunde weer en hijgde nu extreem hard, het kon haar niets meer schelen, het nam toch de pijn weg die ze voelde, al zou ze nu al, nu in deze minuten moeten zijn afgekoeld, en duidelijk voelbaar. Ze voelde het harde van hem bijna geen eens meer, gewenning, dacht ze zelfs, maar in feite was ze zelf nu ook sterker aan het worden, en met een uurtje zouden zij en Niklaus zeker matchen qua kracht...
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 20:24:40 GMT
Niklaus gromde tussen het kreunen door en dat werd enkel erger. Het was een verlangen, hij kon niks anders dan op dit moment kreunen. Alles in zijn lichaam voelde raar, alsof zijn armen te lang waren voor zijn benen. iets wat totaal niet zo was, maar hij voelde het enkel. Zijn armen begonnen eerder sterker te worden als zijn benen en toen hij haar van genot hoorde gillen, grijnsde hij enkel en opende zijn ogen een stukje. Hij voelde hoe hij steeds dichter bij het klaarkomen kwam en met een luide grom kwam hij dan ook in haar klaar. Het maakte verder niet erg uit, hij was al vaak genoeg in haar klaargekomen. Hij legde zijn voorhoofd even op die van haar en hij was zelf kouder, maar duidelijk nog niet zo koud als Ireena. iets wat hij ook niet ging worden omdat hij half weerwolf was. Even bleef hij zo liggen, terwijl hij zichzelf uit haar liet glijden. Een kreun, maar dit keer niet van genot, maar omdat hij last had van zijn tandvlees, last had van de lust naar bloed. Hij had natuurlijk nog geen bloed op, iets wat hij wel wilde.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 20:38:11 GMT
Ze kreunde nog even en hijgde terwijl ze haar ogen opende voor een moment, maar ze weer sloot toen Niklaus met zijn hoofd op de hare leunde. Ze voelde zijn tempratuur niet echt kouder worden, maar dat kwam meer doordat ze zelf zo koud aan het worden was. Dan voelde NIklaus gewoon warmer. Haar spieren werden sterker, haar wonden volledig genezen, en ze voelde zich geweldig, al maakte ze zich wel gek, en was haar reuk ook sterker. De man, die nog steeds dood net buiten de kamer lag, zijn bloed ok ze maar al te goed, en waarom kreeg ze de neiging erop af te vliegen. Haar handen groeiden weer iets, en waren nu zichtbaar, net buiten haar mond. Ze had er eigenlijk niet veel last van ergens, vreemd genoeg. Tenminste niet zo last als Niklaus er momenteel van had, en ze dacht ook dat zijn kreun meer van andere dingen was. Van genot eerder.'' We moeten morgen nnog naar Elijah..'' Sprak ze nu ineens vanuit het niets, waarom wist ze ook niet.'' Ik ga zo even wandelen..'' Sprak ze nu, al wou ze in feite die man aanvliegen die buiten lag..
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 20:47:55 GMT
Zijn ogen waren helder geel, terwijl zijn hoektanden scherper waren geworden. Maar niet enkel zijn hoektanden, de twee die erachter zaten waren ook scherp geworden. Weer een kreun, terwijl zwarte aders onder zijn ogen verschenen. Bloed, hij hoorde mensen lopen, hoorde hun hart kloppen, rook bloed. Alles hoorde hij, behalve een hartklopping van degene die het dichts bij hem was. Hij duwde zichzelf achteruit, iets te hard, want hij stond meteen achter het bed. Het was eerder een soort sprong geworden. Hij voelde aan zijn tanden, terwijl hij naar de badkamer liep, bekeek zichzelf en fronste. het was een grap... Hij keek de kamer uit om naar Ireena te kijken. "Dit is zeker een slechte droom?" Vroeg hij haar een beetje nonchalant. Hij wilde niet toegeven dat het ergens behoorlijk vreemd was wat het nu gebeurde. Hij draaide zijn nek, die toch wat ongemakkelijk kraakte op dit moment. "Ik heb honger." Zei hij toen, al was het meer de lust in bloed die hij bedoelde. Al had hij nog niet echt in de gaten dat het meteen om het bloed ging.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 21:10:40 GMT
Ze keek naar zijn ogen, vond het toch wat vreemd eerder en kwam zelf ook overeind. vluchtig eigenlijk zoals altijd, alsof er niets met haar veranderd was, maar toch de scherpe hoektanden die zich nu weer in haar mond leken terug te trekken, waren raar. Ze liep zelf ook naar de spiegel, keek naar zihzelf, maar kon zelf niets ontdekken aan haar eigenlijk, tot dat nu de doeken van haar buik afdonderden, op de grond, en slikte even.'' Wacht eens even.. Dit moet wel een hele slechte droom zijn...'' sprak ze en draaide zich om, haar buik duidelijk dikker, en de wond volledig weg.'' Geen schrammetje, niets..'' Sprak e enkel en zuchtte even voor een moment, en hoorde dat hij honger had.'' Ik ook.'' Gaf ze ook toe aan hem terwijl ze richting het bed liep en haar leren zacsuit aan trok, maar die paste niet echt meer, door haar buik.'' oh geweldig..'' Sprak ze direct pissed off, duidelijk wat humeurig momenteel.'' Moet ik zeker een van die belachelijke jurken dragen?'' Mompelde ze meer in haar zelf. Nou ja... Ze pakte een mes en sneed er een stuk vanaf, zodat haar buik bloot kwam te liggen. Ze had er toch nog een aantal liggen.'' Kom, laten we even wat gaan eten en dan gaan slapen. Ze deed de deur open en zag de man liggen op de grond waardoor de witte cirkel rondom haar iris groeide, en enkel een blauwe rand achterliet, en haar tanden groeiden weer iets..
|
|
|
Post by Niklaus on Aug 30, 2013 21:18:33 GMT
"Dat ding hoort dood te zijn..." Hij wees naar haar buik, knipperde even verbaasd met zijn ogen. Hoorde hij nu een hartje kloppen? Dat was onmogelijk. Langzaam keek hij haar weer aan, voelde hoe zijn lichaam sterk werd. "Oke, ik heb het niet vaak, maar wil naar bed, dit is me te vaag." Mompelde hij en keek naar haar, ze had niks meer en hij merkte nu dat zijn eigen been niet meer pijn deed. Toen ze zei dat ze konden eten en daarna weer konden slapen, knikte hij dan ook. "Briljant idee." Zei hij en toen ze de deur open deed, keek hij weg van het lijk, zijn tanden werden enkel scherper. Hij gromde dan ook zacht. "Er zijn wat problemen met wat ik wil eten." Zei hij dan ook grommend, kon het er niet makkelijk uit krijgen.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Aug 30, 2013 21:27:09 GMT
Ze knikte even.'' hoorde. Schijnbaar niet. Dit is gewoon een droom. OOk al was dat kind niet oud, die knal kan het niet overkeefd hebben.'' Sprak ze enkel en snoof even, maar het snuiven liet haar trek krijgen in de man, en ze keek naar hem, haar ogen waren duidelijk anders dan normaal op dit moment.'' Er is bij mij geloof ik ook een probleem.. En waar ik momenteel zin in heb.. Dt heb ik alleen in legendes gelezen. OF ik wil ineens kannibaal worden..'' Sprak ze en keek naar een bediende die hun richting in keek, en even naar Selene keek overduidelijk. Ze boog even, maar dat buigen duurde niet lang, met een behoorlijke snelheid vloog Selene op haar af, en pakte haar bij de heupen en drukte haar tegen de muur aan, waar een flinke deuk in kwam, en de vrouw naar haar keek, en even bang trilde.'' Alsjeblieft... Sprak de vrouw, en ze keek naar haar voor een momnet,maar instinctief haaalde ze de vrouw naar beneden en pakte haar beet in de nek. Ze had er zelf geen eens erg in eigenlijk.. Het gebeurde gewoon. Haar tanden staken gemakkelijk door de huid heen, en ze begon te zuigen, terwijl de vrouw een klein gilletje liet, maar al snel stil viel...
|
|
|
Post by Niklaus on Sept 1, 2013 18:56:03 GMT
De vrouw gilde en de zwarte aders onder de ogen van Niklaus werden enkel groter. Het bloed wat door haar lichaam vloeide, hij hoorde voetstappen en voordat hij het zelf al in de gaten had, stond hij achter de vrouw en had zijn tanden in haar hals zitten. Hij zoog het bloed uit haar hals op en toen hij genoeg had, keek hij op. Slikte het laatste bloed, het smaakte geweldig. Anders als normaal, want hij had het natuurlijk wel eens geproefd. Maar het smaakte heerlijk. Drank! Hij had drank nodig. In enkele tellen was hij in de kamer met een fles in zijn hand. Hij werd haast misselijk van wat er gebeurde. Zijn lichaam moest wennen aan wat hij was. Hij dronk een slok en zuchtte dan ook. "Wat is dit?" Siste hij dan ook en liep naar buiten, tilde de vrouw weer op en keek in haar hals en keek daarna in een spiegel. "De Blackwood vloek?" Vroeg hij toen met een grijns, meer tegen zichzelf dan aan Ireena.
|
|