|
Post by Jessica Malone on Jul 23, 2013 21:14:24 GMT
Ze keek hem aan in zijn ogen en zag na een tijdje die blik in zijn ogen terug die haar toch weer wat opwarmde vanbinnen. Hij vroeg haar iets en ze glimlachte. Ze gaf een knik en fluisterde zachtjes ja nog voor hij haar meteen begon te zoenen. Ze zoende hem liefdevol mee en streek zacht door zijn haren en over zijn nek en rug. Ze wilde hem graag momenteel, heel graag. Ze trok hem wat tegen zich aan en zoende hem nu zelfs lustig, bewees dat ze niet altijd dat lieve popje was. Dit was nu gewoon de honger naar seks die in haar opborrelde die haar zo maakte op dit moment. Dat had hij zelf gezocht door haar zo achter te laten. Ze klauwde zachtjes wat in zijn rug, dit ging haar nu al te traag.
|
|
|
Post by Abigale on Jul 23, 2013 21:32:06 GMT
Ze had nachtmerries, iets wat ze eigenlijk nooit veel had. Maar doordat haar lichaam er zo slecht aan toe was, sliep ze slecht. Af en toe mompelde ze wat in haar slaap. Half kreunend van de pijn, maar hoe graag ze ook wakker wilde worden, het leek niet te lukken. Ze zag zoveel bloed in haar dromen, al waren het beter nachtmerries te noemen. Een mes dat zich door haar vlees kerfde en met een schok werd ze dan toch wakker. Ging rechtop zitten, slaperige ogen en ze streek een hand door haar geklitte haren. Ze ging met haar gezicht naar de muur zitten en legde haar gezicht tegen het hout aan. Opnieuw sloot ze haar ogen, hopend dat ze opnieuw zou kunnen slapen.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 18, 2013 18:59:24 GMT
Frank voelde haar lustige zoen. Oke, ze konden nog even voordat ze de aanval gingen doen , met een uurtje. Hij gromde even en gooide haar nu op het bed, en kroop helemaal op haar. HIj wou ook wel, en dat liet hij dan ook wel merken, al bleef het in zijn achterhoofd steken, het gemis.. Het gemis van Abigale in deze kamer.. Hij wou haar zometeen.. Als hij klaar was ging hij naar de cellen.. Hij wou haar... Dat bleef in zijn hoofd steken, en daardoor ging het hem nu ook zeker te langzaam en trok hij haar kleding uit, deed zijn eigen broek los en uit, en dook direct in haar, en begon ruw en snel te bewegen, haast te beuken.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 18, 2013 19:27:40 GMT
Ze zoende hem lustig verder en merkte al snel dat meteen al het liefdevolle weer weg was wat haar weer pijn deed. Toch niet.. Het gaf haar valse hoop. Hij hield werkelijk niet van haar. Maar die blikken dan net, en.. en.. Haar ademhaling versnelde en ze wilde weer huilen, maar het verdriet zette zich om in haat. De klootzak dat het was. De liefste woordjes vertellen, die blikken tonen, zeggen dat ze zijn popje was, zijn liefje. Was ze niet goed genoeg? Was ze verdomme zo slecht dat het nu weer zo snel moest en dat hij straks toch weer op een ander kroop? Het ging hem duidelijk ook veel te traag, hij wilde er dus ook niet eens van genieten. Ze snoof en boorde haar nagels diep zijn rug in en zoende wilder en kwader, rotzak. Eerst nog eens lief vragen en dan weer met haast. Ze duwde hem van haar af met de kracht die ze had en duwde hem nu neer op het bed en keek hem furieus in de ogen. Ze begon hem hevig te bereiden en boorde haar nagels in zijn borst. Het maakte haar gewoon kwaad..
|
|
|
Post by Abigale on Aug 18, 2013 20:40:09 GMT
Ze opende haar ogen, duwde zich wankel overeind. Wat wilde ze gaan doen? In ieder geval weg, de pijn was ondraaglijk. Haar rug deed immens pijn, haar wang waar ze een M in gekerfd hadden. Een verdwaalde traan prikte langs de wond, terwijl ze een hand tegen de muur aan zette. Enkel omdat ze hem had geholpen, ze sloeg haar ogen neer. Terwijl ze even angstig op keek toen ze voetstappen hoorde. Ruw werd ze een cel in getrokken. "En blijf daar!" Schreeuwde hij haar hard en Abigale lag op de grond. Snikte een enkele keer van de pijn, maar bleef liggen. Zo was het nog even makkelijk. Er was geen stukje lichaam wat niet pijn deed. Waarom was iemand zo harteloos om dat te doen? Haar te martelen, verkrachten en daarna haar gek maken door haar te vragen als tweede... Wat was het eigenlijk? Ze zuchtte, snikte nog een aantal keer. Ze kon dit niet meer aan, hoopte ergens dat ze iets had om zichzelf mee om te brengen.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 19, 2013 5:22:30 GMT
Hij snoof, wat ze deed, vond hij een keer eigenlijk niet erg.. waarom wist hij ook niet, was hij gek aan het worden? hij slikte en trok haar handen van de plek waar ze ze had, en hield ze stevig vast. het bloed wat vrij kwam, had hij geen boodschap aan. Erg bloedde het niet, maar hij had al zijn bloed nodig voor het gevecht van straks wat meestal een van de zwaarste was. Hij gromde enkel maar genoot wel, en dat zag je in zijn ogen. Hij kreunde, nou ja gromde een keer en keek naar haar, terwijl hij snoof. Hij vond dat ze de leiding wel even mocht nemen zoals ze dat nu deed,hij had zometeen een gevecht te leiden. Een zwaar gevecht, waarbij hij hoopte die verrader te vinden. Die verrader van een misha. En als hij het deed, dan kreeg misha regelrecht een kogel door de kop. Dat de toekomst andere paden voor hem hadden ingezien inmiddels, wist hij niet. Hij was tenslotte geen ziener, hij was niet helderziend.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 19, 2013 6:36:51 GMT
Hij liet haar leiden, dat was nou een geweldig. Ze bleef hevig rijden op hem en trok haar handen los uit de zijne om ze nu enkel op zijn borst te zetten zonder haar nagels in zijn vel te duwen. Ze kwam wat voorover en plaatste haar armen onder zijn hoofd daarbij waarna ze hem wild begon te zoenen en nog steeds hard bewoog. Het bleef een rotzak, maar ze was verliefd op die rotzak.. Ze zoene hem af en toe in zijn hals en likte de kleine beetjes bloed op die er waren vrij gekomen en kreunde zelf nu ook even zachtjes en ging nog sneller als net. Ze zat nu toch vol energie, hij had haar te lang laten wachten. Ze genoot er zelf ook van, gewoon om toch even een klein momentje te hebben.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 19, 2013 8:19:52 GMT
Ergens vroe ze zich af of hij er werkelijk blij van was geworden. Haar pijn, haar leed. Ze ging zitten, iets wat ook al te lang duurde in haar ogen. Met haar ogen staarde ze naar de tralies. Ergens voelde het veilig. Alsof niks haar zou kunnen deren. Maar ze wist dat het nie waar was, dat iedere piraat binnen kon komen, dat Frank weer terug zou kunnen komen. ze zuchtte, hoe was haar familie? Werd ze nog gemist? Vast niet, ergens was dat ook onmogelijk. (nu post ik wanneer ze echt wat kan. Neuk lekker verder )
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 23, 2013 10:33:14 GMT
Hij liet haar rustig leiden, en zoende net zo wild mee als zij dat bij hem deed. Hij genoot ook, al wist hij dat de pret niet lang meer kon gaan duren, uit hun ooghoek, door het raam was Port royal te zien, hij moest echt het dek op zometeen.. Hij keek naar haar en begon haar te helepn, laten weten dat ze zometeen er waren. Ze moesten sneller gaan, want hij moest ook aan het werk... Hij moest het leiden, voor de marine hun schip al had gekelderd.. En dat wou hij niet. Hij wou meer vrouwen, misschien dat hij haar dan weer kon dumpen. Want hij werd gek van de gevoelens voor haar en Abigale, hij wou haar ook nog zien, voor de aanval. Vppprdat alles verder ging.. Hij kreeg de neiging haar de vrijheid te gaan geven, haar los te laten. Net zoals zijn vader 1 iemand sparen, een iemand de vrijheid geven. Maar was Abigale echt degene die dat verdiende?
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 23, 2013 10:53:13 GMT
Ze zoende hevig verder met hem en keek vanuit haar ooghoek even. Ze waren er verdomme al bijna. Ze voelde hoe hij haar begon te helpen en merkte dat ze het tempo wat moesten opvoeren waardoor ze sneller begon te bewegen en te hijgen. "Hou je gedachte nog even bij me." Sprak ze bij zijn oor, zachtjes, hijgend. Ze zag en merkte gewoon aan hem dat hij niet eens of toch weinig aan haar dacht op dit moment. Dat wilde ze wel hebben. Ze wilde graag zijn aandacht nu en hier. Ze slikte, ze deed haar best hem te plezieren, een goed moment te geven voor hij weer aan het werk moest, en ze bleef proberen. Ze barstte erdoor weer bijna in tranen uit maar hield zich stil, liet enkele kreunn van genot horen. het zweet droop wat van haar lichaam af, maar ze wilde doorgaan. Tot ze er beide genoeg van hadden. Haar ene hand masseerde hem wat van onder dat hij haar dat tenminste nog kon geven
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 23, 2013 11:02:58 GMT
Zijn aandacht gign even terug naar haar, en liet haar haar best ook wel doen, terwijl hij voelde hoe hij klaar begon te komen, in haar, waardoor hij even keihard gromde en daarna toch een kreun uit stootte, en haar even helemaal los liet en even rustig bleef liggen afwachtend van wat ze nog zou doen. Hij ontspande momenteel helemaal, en dat was niet echt goed voor de aanval, waar hij nu gewoon veel te ontspannen voor was waarschijnlijk. Hij moest zijn krahct laten zien, anders ging het niet goed zometeen tijdens de aanval, die er nu daadwerkelijk aan begon te komen.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 23, 2013 11:17:03 GMT
Ze hijgde zachtjes en voelde hoe hij nu klaar kwam in haar, hoorde de grom en de kreun. Ze glimlachte kleintjes en wachtte tot hij helemaal klaar was voor ze hem uit haar liet glijden en kusjes naar beneden begon te geven en dan hem begon te pijpen, zo snel, hard en diep mogelijk waarna ze toch moest stoppen. Hij moest gaan. Ze moest afscheid nemen van hem, niet wetend of hij terug zou komen, en als hij terug zou komen, niet wetend wat er met haar ging gebeuren. Ze slikte kleintjes nog wat van zijn spul door dat wat laat was gekomen en begon hem dan weer even te zoenen waarna ze van hem af ging. "Dit is denk ik vaarwel voor nu." Zei ze zachtjes tegen hem en streek over zijn wang. "Het was fijn Frank, dank je." Zei ze weer zacht en gaf hem nog een kusje op de wang voor ze hem helemaal los liet dat hij kon vertrekken. Al wilde ze niet dat hij ging.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 23, 2013 11:26:59 GMT
Hij keek naar haar en voelde dat ze nog verder ging, en merkte gewoon dat hij zich steeds meer ontspande, en die verliefde blik haar even later weer aan keek, en hij pakte haar nog even helemaal beet, en gaf haar een knuffel.'' Ik houd van je..'' Sprak hij nu en gaf haar nog een sensuele kus erachter aan, voor hij echt op stond en zijn kleding aan deed. Hij snoof even voor een moment en deed zijn kleding aan. Zijn zwarte pak, alsof hij wist dat zijn einde eraan begon te komen. Maar hij vond het niet eens erg nu te sterven eigenlijk. Waarom wist hij ook niet precies. Hij sloot zijn ogen keek nog naar haar, al liep hij nu met nog een kort een verliefde blik op haar, de kajuit uit, war zijn blik weer hard werd. Hij keek naar zijn mannen.'" maak de kanonnen klaar, klaar om te vuren. We gaan aanvallen.'' sprak hij nu en liep zelf nog even naar beneden, de kerkers in, en liep naar abigale, en keek haar even aan.'' abigale, wil je naar huis?'' vroeg hij haar nu, en keek haar aan.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 23, 2013 11:44:56 GMT
Ze keek hem aan en zag die verliefde blik weer. Dit wilde ze zien, die had ze nog één keer willen zien. Ze knuffelde hem nog even terug, hield hem goed vast en hoorde zijn woorden waardoor haar hart harder begon te kloppen en sneller. Ze voelde zijn kus nog even waar ze liefdevol op in ging en streek nog even langs zijn gezicht en schouder. "Ik hou ook van jou." Zei ze nog zacht tegen hem bij zijn oor en liet hem dan los. Ze keek naar de kleding die hij aan deed en slikte even. Ergens voelde ze ook langzaam aan dat hij niet meer terug zou komen na de aanval. Ze keek naar hem tot hij de kajuit uit ging en glimlachte even naar hem toen hij haar nog even in de ogen keek met die verliefde blik en dan de kajuit uitliep. Ze glimlachte een beetje in het niets en stond langzaam op. Ze trok een blauwe jurk aan en kroop dan weer op zijn zijde van het bed, puur door zijn geur dat er in zat. "Ik wens je succes Frank." Zei ze nog zachtjes tegen zichzelf en sloot haar ogen een beetje.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 23, 2013 11:48:21 GMT
Ze hoorde voetstappen, maar haar starende blik was nog niet verdwenen. Pas toen ze haar naam hoorde keek ze op, wat hij verder zei kwam vaag tot haar door. Het was te zien dat het meisje teveel had doorstaan en dat het haar moeite kostte om zelfs nu nog recht te zitten. Haar lichaam trilde, niet zozeer van de kou, maar omdat het zichzelf wilde genezen en daar was veel voor nodig. De woorden kwamen nu pas binnen, wil je naar huis? Ze keek naar hem, verbaasd, maar ook boos. "Hoeveel mindfucks wil je me nog geven? Of gewone fucks trouwens." Haar stem trilde, van boosheid, maar ook van verdriet. Ze had hem nooit iets gedaan, zijn bemanning wel inderdaad. Ze had er een vermoord en kwam in de problemen omdat ze gewoon niet verkracht wilde worden. Ze stond trillend op, wilde niet zwak over komen en dat hij op haar neer keek. Ze was sterk en dat was te merken aan hoe ze deed. Abigale kon enkel niet goed meer nadenken, vroeg zich af waarom dit alles gebeurde. Waarom zou ze aardig tegen hem doen, terwijl hij haar zoveel pijn had gegeven? "Ik heb geen huis, jij hebt me hier naartoe gehaald toen ik twee was. Waar zou ik naartoe moeten?" Ergens was de wanhoop toch te horen in haar stem te horen. Ook al probeerde ze zich sterk te houden. Ze was er te moe voor, te beschadigd. Het was Frank gelukt om Abigale zwak te krijgen, iets wat de meeste piraten niet gelukt was.
|
|