|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 10:36:13 GMT
Midden in een haast verlaten staat in 2078 staat een gekken tehuis. Alle mensen zijn hier opgenomen die niet normaal leken te zijn, door de atoom bommen die de wereld hadden geteisterd. Sommige waren gemuteerd, andere hadden vreemde trekjes gekregen. Het tehuis ligt vlakbij een dorpje, dat enkel eigenlijk bewoond word door de mensen die hier werken. Afgezonderd van de rest van de wereld, leven zij hier nu, om hun dagen te slijten, en eventueel de clienten die hier verblijven te genezen. Maar bij vele leek het al geen eens meer mogelijk.
De bazen van dit complex, Matt en Myles Smith, zijn beide ook niet bepaald normaal meer, en willen toch hun doel op hele andere dingen zetten... Want wij zijn anders dan de meeste, maar is dat nu raar? nee toch?wat kan je zijn?In deze RPG ben je eigenlijk heel vrij wat je kan zijn. Toch hier enkele voorbeelden: Medewerker:Je werkt hier, in de hoop de mensen te helpen, en eventueel beter te maken. Het grond van de hogere bazen weet jij niet, zelf niet dat hun ook anders zijn dan dat jullie zijn. In feite ben jij dus niet speciaal, je bent een normaal mens. Client:Je woont hier, en slijt je dagen met trainingen, en soms pijnlijke experimenten. Jij bent anders, Je hebt drang naar bloed, drang naar mensenvlees, of je bent heel klein, nog kleiner dan een lilliputter. Overleef jij het? meedoen?Lijstje invullen: Naam: leeftijd: Geslacht: Mutatie/ras: Karakter: Geschiedenis: Foto/uiterlijk: extra:
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 10:42:04 GMT
Naam: Yara Pearce leeftijd: 12 Geslacht: meisje Mutatie/ras: HAlf lycan/half vampire Karakter:Yara is iets wat verlegen, en vertrouwd mensen niet zo snel. Ze blijft namelijk het liefste uit de buurt van alles wat leeft, en alles wat haar eigenlijk maar wil helpen, al is de bedoeling nog zo goed. Ken je haar beter, zul je onder de schulp van dit dit toch iets van schuwe meisje een glimlach ontdekken, en kun je haar openen, tot echt weer een kind. Onbezorgd, en vrolijk. Geschiedenis:Yara is Geboren in New York, in een gezin waar zowel de moeder als de vader al geraakt waren door de gassen. haar vader Lycan, Haar moeder vampier. Toen Yara 1 jaar was, zijn haar ouders op de straat ontmaskert, en neergeschoten, en bleef zij alleen achter. Omdat zij geen gevaar dreigde nog, hebben ze haar in een weeshuis gedumpt, en op haar 9de leeftijd, begon ze toch sporen te laten zien, beet ze kinderen, en zoog ze mensen leeg, zonder dat ze het wou, en het meisje kroop in een soort van schulp. Omdat ze haar niet konden handelen, is ze op haar 10de verjaardag hier heen gestuurd. Foto/uiterlijk: terrordaves.files.wordpress.com/2012/01/underworld-awakening-23.jpgextra: Licht autist. Naam: Matt smith leeftijd: 31 Geslacht: mannelijk Mutatie/ras: Timelord Karakter: Matt is een en al gein, als je hem leert kennen. Hij houd van de vreemdste dingen. Fezzes. Bowties, Stetsons, stapelbedden.. Tsja die zijn in zijn ogen cool. Hij staat al snel voor iedereen klaar, en wil iedereen graag helpen, hoe benauwd de situatie ook is, het maakt hem niets uit. Hij is behoorlijk behulpzaam, al wil matt zo af en toe ook eens doorslaan in zijn gedrag. Hij heeft last van Tourette, hij knipt in zijn vingers, Zucht, terwijl zijn hoofd spastisch naar links af wijkt, en zo af en toe, zijn hoofd omhoog schiet, en daarbij keihard GERONIMO! roept. Geschiedenis: Matt is geboren in London, twee minuten eerder dan zijn tweelingbroer Myles, in het jaar 2047. De jeugd van Matt was niet veel bijzonders, hij was een vrolijke opgewekte jongen, die op zijn 7de sporen van het syndroom van Gilles de la Tourette begon te vertonen, waar hij ook veel gepest mee is. De enige waar bhij in zijn jeugd eigenlijk dus mee om ging, was zijn broer, en de twee wisten ook eigenlijk alles van elkaar. Op zijn 18de sloeg het noodlot toe, en werd london bekogeld met meerder atoombommen, waarbij gassen vrij kwamen, die hem hebben gemaakt tot wat hij vandaag de dag is, een man met twee harten, en de mogelijkheid tot een zogenaamde 'Regenaration' waarbij hij al meerdere malen van uiterlijk is veranderd. Tijdens zijn grootste verandering, van mens naar Timelord is hij zijn broer kwijt geraakt, en pas na drie jaar vond hij hem weer terug, toen hij een oude politiebox uit het museum had gestolen, en er wonderlijk genoeg, een tijdmachine van had gemaakt. Hij heeft samen met zijn broer op zijn 25de dit 'ziekenhuis' opgezet, om te laten zien dat je helemaal niet anders bent, maar om dit voor elkaar te krijgen. moesten ze helaas afspraken maken met de regering, om het onder het mom van een gekkentehuis te zetten, en ze helaas pijnlijke experimenten met de clienten mochten uitvoeren. De regering weet dan ook niet dat hij in feite ook niet bepaald meer mens is. Foto/uiterlijk: i43.tinypic.com/n3ojm1.pngextra: Tourette, evenals zijn broer.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 31, 2013 12:13:01 GMT
Naam: Myles Smith leeftijd:31 Geslacht: Male Mutatie/ras: Part Time Lord part Cyberman Karakter: Myles heeft zijn eigen idealen en het maakt hem dan ook niet veel uit hoe anderen daarover denken, de enige mening aan wie hij wel zijn waarde hecht is aan die van zijn tweelingbroer Matt. Myles is bot, sarcastisch en ongelofelijk recht voor zijn raap. Hij is niet iemand die gauw zijn emoties vrij geeft en velen vinden hem al gauw nogal emotieloos. De enige die uiteraard alles over zijn verleden weet en wat er is gebeurd is uiteraard zijn broer. Geschiedenis:Myles is geboren in London, twee minuten later dan zijn tweelingbroer Matt, in het jaar 2047. De jeugd van Myles was nogal wisselend, thuis kon hij heel vrolijk zijn terwijl hij dat op school echter niet was. Ondanks het feit dat Myles op school ook wel in zijn element was omdat hij daar ook informatie leerde wat hij belangrijk vond. Hij stond dan op school ook bekend als de grootste nerd van de klas. Daarbij hielp het ook nog niet mee dat op zijn zevende net zoals bij zijn broer hevige tourette werd geconstanteerd, onder zijn tourette valt in zijn vingers knippen, sepastisch met zijn hoofd naar links heen gaan, klikken met zijn tong, knipogen en luid en duidelijk ALLONS-Y roepen. Hij werd dan uiteraard ook ontzettend veel gepest op school. Op zijn 18de sloeg het noodlot toe en werd London gebombardeerd met atoombommen waarbij er gassen vrij kwamen die hem hebben veranderd in wat hij nu is, een man met twee harten en de skill van regeneration. De inslag hadden hem echter ook zo ernstig verwond waardoor er cybermagats in zijn open wonden kropen op zijn gezicht waardoor hij ook gedeeltelijk cyberman werd. Tijdens deze gebeurtenis is hij zijn broer Matt drie jaar uit het oog verloren. Myles merkte dat hij door zijn verandering nog een stuk intelligenter was geworden dan dat hij al was en zo doende heeft hij een sonic screwdriver gemaakt waarmee hij door de tijd ook kan heen reizen. Hij heeft samen met zijn broer op zijn 25de dit 'ziekenhuis' opgezet, om te laten zien dat je helemaal niet anders bent, maar om dit voor elkaar te krijgen. moesten ze helaas afspraken maken met de regering, om het onder het mom van een gekkentehuis te zetten, en ze helaas pijnlijke experimenten met de clienten mochten uitvoeren. De regering weet dan ook niet dat hij in feite ook niet bepaald meer mens is. Foto/uiterlijk: s3.sidereel.com/cms/posts/251807/large/Doctor-Who-Season-7-Episode-12-Nightmare-in-Silver-10.jpgextra: Naam: Khan Noonien Singh leeftijd: 28 Geslacht: Male Mutatie/ras: Hij is door het gebeuren behoorlijk sterk geworden, men kan nog zoveel op hem inslaan, een schrammetje zal niet gauw bij hem te zien zijn. Karakter: Khan doet zich vaak anders voor dan dat hij daadwerkelijk is, hij kan behoorlijk manipulatief zijn om zo dingen voor elkaar te krijgen, terwijl hij het andere moment juist echt de goede vriend uithangt en echt helpt waar je hem nodig hebt. Je weet dus eigenlijk nooit echt waar je met hem staat, is hij je vriend, vijand of geen van beiden. Khan is behoorlijk kalm en weet zelfs rustig te blijven in behoorlijk stressvolle situaties. Echter is hij ook nogal serieus en kan hij maar moeilijk ergens de humor van iets inzien, ook zal hij niet gauw diepere gevoelens voor iemand tonen. Geschiedenis: Khan is geboren en opgegroeid in de hoofdstad van Schotland oftewel Edinburgh. Hij komt uit een vrij groot gezin waarvan hij de oudste is. Vanwege het feit dat hij de oudste was moest hij er zoveel mogelijk voor zijn broertjes en zusjes zijn, dit omwille van het feit dat zijn ouders de zorg nogal lieten afweten. Natuurlijk zo gauw de wat oudere ook op een leeftijd waren om mee te helpen gebeurde dat ook zeker. Khan heeft verder altijd wel een normale en een vrij zorgeloze jeugd gehad, tot op een dag het noodlot insloeg en Khan daardoor in een klap eigenlijk zijn hele familie verloor. Door dit hele gebeuren is Khan eigenlijk ook de persoon geworden die hij nu is en nee je breekt hem niet zomaar, letterlijk en figuurlijk niet. Maar doordat hij niet echt meer werd geaccepteerd door de menselijke samenleving is hij zo terecht gekomen in dw hospital. Foto/uiterlijk: media.tumblr.com/tumblr_m34aroXqLa1ql56sn.gifextra:
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 31, 2013 12:35:30 GMT
Naam: Rhyme Hillyard leeftijd: 17 Geslacht: Vrouw Mutatie/ras: Half meermin, half werepier Karakter: Ze is een meisje dat van structuur houd. Haar leven draait erom dat ze doet wat ze moet doen. Dingen in het weehuis regelen, dingen organiseren voor de arme meisjes en ze proberen te helpen. Ze is van kinds af aan al in het weeshuis en weet ook niet beter. Maar ze is wel sterk, ze laat niet zomaar over zich heen lopen door iedereen en kan dan ook heel onaardig zijn. Ze heeft een blauw oog en een groen oog, maar dat heeft weer te maken met haar verleden. Ze weet er zelf heel weinig van af en wil er graag meer over te weten komen, maar ze is pas aangekomen in het 'gekkenhuis' Ze is mannen niet gewend en weet eigenlijk ook niet goed wat voor 'wezens' het zijn. Ze is heel naïef en kijkt met een ander oog tegen de wereld aan. Ze droomt graag en dat komt dan ook door de sprookjesboeken en fantasien die ze heeft. Ze is vaak in de problemen gekomen in het weeshuis en heeft daarom zo'n 7 dikke littekens en een aantal kleine op haar rug. Ze waren heel ouderwets daar en werkte met zweepslagen namelijk. Ze heeft zich altijd met huilen ingehouden en geprobeerd zo sterk mogelijk te zijn. Iets wat ze altijd probeert te doen. Ze is erg nieuwsgierig en wil alles weten en zien, een vande redenen van haar weeshuis problemen. Geschiedenis: Ze is in een weeshuis geplaatst, waarom weet ze niet. Maar het enige wat ze weet, is dat het er daar niet goed aan toe ging. Ze werden geslagen en het was streng. Ze kregen een verdraaid beeld van de werkelijkheid. Wanneer de bommen dan ook insloegen, heeft zij er niks aan over gehouden. Maar een aantal weeskinderen wel. Ze werd gebeten door een meisje dat vampier was en werd dat hierdoor zelf ook toen ze stierf. Ze werd leeggezogen, dus dat was zo'n half uurtje daarna. Ze ontwaakte, met honger en een gevoel dat niet te bedwingen was. Maar een normale vampier drinkt zijn eerste slokken van een mens om zijn "mutatie" Te voltooien. Nee, Rhyme deed dit van een meermin, een ander meisje dat geraakt was door de gassen. Dit was blijkbaar niet helemaal de bedoeling, want Rhyme nam dingen van haar over. Kreeg een groen oog erbij en bij volle maan zal ze in een meermin veranderen. Echter heeft ze dit nog niet meegemaakt. Foto/uiterlijk: Wanneer ze honger heeft, worden haar ogen geheel zwart en is het moeilijk voor haar om zich te bedwingen. Ook is het zo dat haar hoektanden en kiezen puntiger worden. s2.favim.com/orig/28/candice-accola-caroline-forbes-vampire-vampire-diaries-Favim.com-237429.gifMaar normaal ziet ze er een stuk gezelliger uit: images3.wikia.nocookie.net/__cb20120504123504/vampirediaries/images/f/fc/Caroline-Forbes-the-vampire-diaries-16630459-500-282.gifExtra: Ze is nog niet zo lang zoals dit, dus haar honger en alles, voelt heel vreemd voor haar.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 12:40:44 GMT
Yara Pearce
Ze keek om zich heen terwijl ze iets angstig richting de gezamelijke ruimte liep. Ze was daar eigenlijk nooit, iedereen was in haar ogen om het zo maar te zeggen, de boeman. Ze ging op een stoel zitten, met in haar handen een kleine bruine teddy beer, het enige wat ze nog van haar ouders had, en nooit los zou laten, om welke reden dan ook. Het beertje zag er gehavend uit, vergeleken met het meisje, wat met haar blauwe ogen alles in de gaten hield. Ze had honger maar dat liet ze niet zien, ze wou het niet laten zien. De twee liter bloed die ze kreeg, een keer in de twee dagen, was voor het meisje niet genoeg, nu ze groeide, en ook steeds meer nodig begon te hebben. Ze kroop iets in elkaar, terwijl ze de ruimte, die nog leeg was rond keek, maar ze liet duidelijk merken dat ze geen contact zocht en wou, te bang.. Te bang iedereen te gaan bijten. Alleen maar omdat zij honger had. Over haar wang liep momenteel een traan, ze wou hier weg, ook al zat ze hier pas 2 weken. Ze wou terug naar het weeshuis.. Daar had ze lieve broertjes en zusjes, en een lieve papa en mama.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on May 31, 2013 12:57:06 GMT
Rhyme:
Mannen hadden het weeshuis belaagd. Waren naar binnen gegaan en hadden alle kinderen bekeken. Rhyme, die geen weet had van wat voor wezens het waren, en eigenlijk hadden alle kinderen dat niet. Waren bang geweest en hadden zich bijna niet verzet. Het blonde meisje had bloed aan haar lippen zitten en keek met haar zwarte ogen angstig naar de mannen. Zij was dan ook de eerste die ze mee namen en ze had ook niet geweten hoe ze hier weer wakker was geworden. Ze had geen idee waar ze was, wat ze hier deed en wat ze moest doen. Ze snikte dan ook zacht, haar ogen waren ondertussen hun zwarte kleur verloren en ze had nu enkel een blauw oog en een groen oog. Een bijwerking van de gassen, Ze beet op haar lip en het snikken kon ze gewoon niet stoppen. Als werepire ben je over gevoelig, je emoties stapelen zich hoog op en het gevoelige van de meermin, hielp daar niet bepaald bij. Maar nu zat ze met haar rug tegen de muur, in een hoekje. Ze had even opgekeken, maar was daarna weer meteen naar haar benen aan het staren. Ze durfde niet te bewegen, maar haar lichaam wilde zo graag eten. Ze had zoveel honger, ze wilde eten. Ook al waren het de vieze harde stukken brood in het weeshuis.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on May 31, 2013 13:05:59 GMT
Yara Pearce
Ze keek naar Haar omgeving, en de mannen kwamen op haar af, en gaven haar een zak, een zak met bloed die ze aan nam en ook direct naar binnen slurpte, alsof het niets was, en de mannen die het haar gaven renden al weg toen ze er aan begon. Haar ogen veranderden naar het gebruikelijke zwart, en haar lichaam werd volledig blij terwijl ze even haar hybrid vorm aan nam, en bleef zitten op de stoel, en zo af en toe een grommetje uit stootte. Ze was bang, dat wel, en toen ze de zak leeg had, gromde ze ook enkel, en keek toen de ruimte rond. Bang, ja, dat was het juiste woord.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on May 31, 2013 13:24:52 GMT
Khan
Khan zat op zijn kamer op zijn bed, in een houding alsof hij zo stijf was dat hij niet gauw in beweging zal komen, beter gezegd hij zal ook niet in beweging komen tot het echt moet. Nee Khan zit zeer comfortabel op zijn bed, met een kaasrechte rug richting een bepaald punt te staren. Zelfs de geluiden die om hem heen lijken te gebeuren doen hem amper laten opkijken, de enige beweging die hij maakt is dat hij af en toe met zijn ogen knippert en lichtelijk opzij kijkt de kant op waar het geluid vandaan komt. Nee Khan was ook zonder twijfel niet de meest sociaalste persoon die je kon tegen komen en hij vond het prima om meer op zichzelf te zijn.
|
|
|
Post by Matt smith on Jun 1, 2013 7:44:56 GMT
Yara Pearce Ze keek om zich heen en keek naar een paar mannen die een paar andere kinderen ophaalde uit hun kamers, waarschijnlijk voor de testen die ze wel eens op hen deden. Op haar bijna niet meer, ze wisten inmiddels genoeg over haar. Ze stond op en ging langzaam naar haar kamertje, en werd nog tegen gehouden." Meekomen meisje." Sprak de man en ze weigerde maar niet en ging mee naar het kamertje. Een soort isolatiecel. ze slikte, hier was ze wel vaker ingezet, maar puur omdat ze haar honger uit wouden testen, hoe lang ze zonder bloed kon voor ze gek werd. Ze slikte even en een traan kwam over haar wang, terwijl ze in haar spierwitte kleding weg dook in een hoekje van de cel. Hier kon ze enkel afwachten. Afwachten tot dat ze eindelijk vrij gelaten werd.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 1, 2013 16:27:19 GMT
Khan
Khan wierp een blik op de deur van zijn kamer en ziet hoe de klink naar beneden gaat en twee dokters bij hem naar binnen stappen. 'Meekomen' zei een van hun 'als u het netjes vraag zou ik het misschien nog doen' gaf Khan enkel als antwoord terug. De dokters wisten echter ook maar al te goed dat Khan proberen neer te slaan niet ging werken, dan had je wel heel wat meer in je mars nodig. Khan snapte daarom ook niet bepaald waarom er nog altijd tests op hem werden gedaan, ze wisten nu toch wat hij kon. Wat willen ze nu nog meer, ooit met een vrachtwagen over hem heen rijden ofzo. Als een van de dokters dichterbij komt slaat Khan hem zonder pardon neer, waarop de andere dokter hem achter zijn rug om een elektrische schok gaf met aardig wat volt zodat ze Khan mee konden slepen naar de ruimte waar ze tests voor hem willen doen. Zo gauw hij wakker is zit hij echt in zo'n ruimte waarbij je denkt van, alle aapjes kijken, het is dan ook compleet doorzichtig.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 1, 2013 20:47:36 GMT
Rhyme:
Trillend duwde ze zich tegen de muur omhoog. Haar lichaam deed pijn, haar tandvlees, dat deed vooral pijn. Maar ook dat ze zoveel hoorde, ze hoorde teveel en het maakte haar gek. Met haar handen beide op haar oren gedrukt, sloeg ze haar hoofd hard tegen de muur aan. Maar haar hoofd was niet het enige wat zeer deed, er zat zelfs een scheur in de muur. Dit zorgde ervoor dat ze van schrik opsprong en haar hoofd schudde. Nee, dit kon niet, ze had die scheur vast niet gezien. Ze stond midden in de kamer, te bang om zichzelf ook maar te verzetten. Haar lichaam deed zoveel zeer, hoe een normale vampier zijn bloed krijgt van een mens, heeft zij deze van een meermin gedronken. Wezens die eigenlijk haast het tegenovergestelde zijn. Hebben nog een puur hard en zijn niet zo tegen natuurlijk als een vampier. Als je er zo over nadenkt, is alles tegennatuurlijk. Maar het zijn simpelweg de twee tegenpolen van elkaar. Rhyme had net de verkeerde te pakken weten te krijgen en omdat een meermin het eerste ding is waar ze zich op gevoed heeft, is ze een heel ander soort ras geworden eigenlijk. Ze heeft twee verschillende oogkleuren en is sterker als een normaal mens. Al mist ze de overdreven sterke krachten van een vampier. In het water krijgt ze kieuwen, al heeft ze deze nog niet helemaal onder controle. Maar ook veranderd ze bij volle maan in een meermin, iets wat haar nog nooit is overkomen. De deur ging open en een man kwam binnen. "NEE!" Schreeuwde ze hard. Ze wilde niet en probeerde zich uit alle macht los te rukken. "Alsjeblieft, ik weet niks." Zei ze snikkend en tranen rolde nu over haar wangen. Zij was onschuldig, had niks gedaan! Al wist ze zelf ook dat het niet waar was en wist ze donders goed wat ze had gedaan. Ze werd over de gangen gesleept "Help! Alsjelieft ik doe het ooit meer!" Probeerde ze dan ook nog. Al weet zijzelf niet eens dat ze het onmogelijk moet kunnen bedwingen.
|
|
|
Post by Matt smith on Jun 1, 2013 21:29:23 GMT
Yara Pearce
Ze begon zacht te huilen weer, ze was toch alleen en de vier stenen muren om haar heen maakte het niet veel anders. Ze wist wat ze wouden, ze wouden haar Hybrid vorm zien, een vorm die ze nog niet goed kende, en zijzelf veranderde bij het denken uit de zakken ook niet echt. Maar nu wekte haar tranen een tegenbeeld op. Ze begon iets te grommen, en de vrouw die nu binnen kwam had beter niet binnen kunnen komen.. Ze sprong op, terwijl haar hele lichaam nu volledig was veranderd, groter, blauwer, en haar ogen zo zwart als de hel, viel ze de vrouw aan, die gilde en vier mannen haar omlaag haalde met verdovingspijlen, waardoor ze weg viel en ze juist nu een ander effect veroorzaakte dan dat ze wouden, ze veranderde terug." Neem haar mee en bind haar aan de tafel! We hebben haar waar we haar willen hebben..." Sprak de commandant en ze werd aan een operatietafel vast gebonden en ze gromde enkel toen ze langzaam bij kwam. Ze zou niet veranderen nu.. Ze dwong zichzelf. Het bloed van de vrouw voelde goed.. Heel goed..." gooi haar bij die man in, Hij kan wel tegen een stootje." Sprak hij en voor ze het wist was ze bij Khan ingegooid en ze gromde, ook naar hem, terwijl ze de teddybeer zocht, maar die had de dokter van haar afgepakt
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 2, 2013 17:46:46 GMT
Khan
Khan keek op wanneer de dokters Yara bij hem erin gooien, dit is duidelijk iets wat hij zeker niet verwachte dat de dokters zouden doen. Het is dan ook te zien aan dat Khans altijd zo kalme houding voor een moment uit zijn kalmte werd gehaald, alsof Yara zijn seriniteit verstoorde. 'Wat heeft dit ook maar wat te maken met mijn tests' riep hij de dokters achterna 'oh dit kan behoorlijk interessant worden' antwoorde de dokter hem enkel voor hij met zijn collega's de ruimte uitliep. Khan keek toen naar Yara maar ging uiteindelijk tegen de muur aan zitten, natuurlijk waaardeerde hij het niet dat ze naar hem gromde maar wat kon hij anders doen.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Jun 2, 2013 18:06:22 GMT
YAra Pearce
Ze snoof zijn geuren op, en de honger in haar buik was meer dan duidelijk te horen. Ze had honger, en hij zat daar maar. Haar oren schoten teklens van de normale groenachtige kleur naar zwart, terwijl ze zich in probeerde te houden.'' Sorry als ik iets doe.'' Sprak ze ook al zachtjes tegen hem, maar wel behoorlijk gesmoord eigenlijk. Haar rug zag je iets opzetten, breder worden waardoor je haar kleding iets hoorde scheuren. Ze gromde weer, werd gek van zijn geur die ze rook van zijn kant. Hij rook zo lekker...
|
|
|
Post by Myles Smith on Jun 3, 2013 15:50:35 GMT
Khan
Khan hield Yara nu nogal heel strak in de gaten, heey hij wou niet straks eindigen als het hapje van die kleine snotaap. Wat gebeurde er eigenlijk als dat kind hem zou bijten, hij is namelijk ook niet een van de makkelijkste te dode. Dus zou het dan betekenen dat hij net als haar word of toch weer anders. 'Blijf gewoon aan jou kant van de kamer' zei hij haar enkel. Khan wil natuurlijk geen kinderen slaan maar als zij hem geen keuze laat dan ja dan moet hij wel.
|
|