|
Post by Éowyn Margo on Jun 6, 2013 8:09:50 GMT
Jackie Estacado
Hij knikte." Vampier dus." concludeerde hij uit haar woorden en hoorde haar naam. Hij probeerde iets dichterbij te gaan." Hier, drink." Sprak hij en stak zijn arm uit." Deze dingen laten mij niet dood gaan, en jou hart hoeven ze niet." Sprak hij en keek haar aan." Jij bent een levende dode, geen gif zal mij veranderen door die twee eikels op mijn rug." Sprak hij en voelde hoe een lamp weer op hun gericht werd en de slangen rokend verdwenen en weer schreeuwde." Get out of the light!" Hij slikte en deinste niet achteruit. Misschien kon dit een normaal gesprek zijn." Rhyme, deze dingen gaan nooit uit mij. Ze blijven in me, net zoals dat jij nooit zult kunnen genezen. Onze levens zijn beide verpest." Sprak hij en stak nog steeds zijn arm uit. Hij wist toch dat zij de Darkness niet in haar zou gaan krijgen. Enkel de Syphon kon het van hem ont trekken volgens de boeken, en die was legendarisch. Maar dat kon natuurlijk ook geen waarheid zijn." Als je dorst hebt, drink." Sprak hij en keek haar aan." The Darkness zal mij niet veranderen in wat jij bent, en ook het niet doorgeven aan jou, evenals dat ik.niet zal sterven, dat laten ze niet toe."
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 8:20:43 GMT
Rhyme:
Vampier? Ze was! Nee! Ze had niet durven denken aan wat ze was. Enkel dat het wel weg zou gaan en da was misschien ook waarin ze teveel hoop had gestoken. Want town hij haar vertelde dat ze niet te genezen was, keek ze hem geschrokken aan. Ze was niet te genezen? Dat hij zei dat ze een levende dode was, leek ze helemaal niet meer te weten wat te doen. Ze was dood? Maar... Haar gedachte werkte op topsnelheid, wat was het dan? Wat moest ze doen. Een vampier, maar als ze toch dood was, waarom dan bloed en waarom ademde ze? Waarom! Zacht begon ze te grommen, boosheid, angst. He zorgde ervoor dat ze zwarte ogen kreeg en de lust weer extreem terug kwam. Vooral toen hij vertelde dat ze mocht drinken, zijn arm? Waarom zijn arm. Het bloed stroomde er niet zo doorheen als dat het in zijn hals was. Ze hoorde zijn hart en in een snelle beweging stond ze op. Maar bleef staan, ze moest zich inhouden. Ze pakte zijn pols vast, trillend en de tweestrijd was ook aan haar te zien. Haar tanden werden weer groter en ze plantte haar scherpen hoektanden en een aantal kiezen, die veranderd waren in snijtanden, in zijn arm. Zo dronk ze, blij, maar woedend. Want ze wilde het niet en ze kon dan ook met moeite hem los laten, maar het lukte haar. Met tranen keek ze hem dan ook aan. "Ik wil dit niet." Zei ze dan ook, terwijl ze ook even snikte.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 6, 2013 8:31:09 GMT
Jackie Estacado
Hij keek naar haar en keek haar vrij serieus aan, en toen ze eenmaal begon te drinken, voelde hij hoe het bloed uit hem ging, maar the Darkness niet.. Nee, die was aan het tegen werken. Toen ze los liet kreunde hij enkel en vloog achterover en vloog op de grond neer. Even leek hij buiten westen, en dat was hij ook. " The host cannot die!" Schreeuwde de slangen weer in zijn hoofd." She Cries Jackie!" kwam er achter aan, en Darkness zag je vanuit zijn lichaam opstijgen en de wond letterlijk helen, maar daarna bleef hij nog kort buiten westen, en bleef hij liggen waar hij lag, alsof hij toch dood was, tot hij vijf minuten later zijn ogen opende en naar haar keek." Ik ga ons hier uit krijgen.. " Sprak hij doelbewust." Maar eerst moet dat licht uit..." Sprak hij en keek naar de lamp, en toen om zich heen. Hij bukte voorover, en de darkness nam bezit van hem, terwijl hij zijn ogen sloot. Een aap achtig wezen verscheen tussen het licht door, en sloopte het licht. Hij opende nu.zijn ogen weer en richtte zich tot de deur." Kom!" Sprak hij en een van de slangen zette zich in de deur, en trok die eruit of het niets was." Rhyme, kom! we gaan hier samen weg."
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 9:20:33 GMT
Rhyme:
"Het spijt me." Zei ze zacht en bang. Het was niet haar bedoeling om zoveel te drinken. Ze wilde het niet eens, al smaakte het zo goed. Maar ze moest die gedachte uit haar hoofd krijgen, dat mocht ze niet denken. Tranen rolde over haae wangen en ze deinsde achteruit door de slangen. Toen hij zei dat hij, hen hieruit kreeg, keek ze hem even met een schuin hoofd aan. Hoezo? Waarom zou hij dat doen? Hij wilde haar vast dood. Ze knikte, nog steeds met tranen die over haar wangen liepen. Hij riep het woord kom en ook al was Rhyme bang, ze zou hem volgen. Het was dan ook dat ze het hier nog enger vond en ze niet opgesloten wikde zitten. Ze geloofde nog steeds niet dat ze niet te genezen was. Het was ook opeens gekomen, waarom dan niet weg kunnen krijgen? "Waar wil je naartoe?" Vroeg ze toen ze bij hem aan was gekomen.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 9:35:57 GMT
Jackie Estacado
Hij keek naar haar. ´´ Verontschuldig je niet. Het zit in jou natuur, en mij kun je niet doden. Mooie deal toch= dan hoef je niet bang te zijn om te drinken, terwijl je niemand dood.´´ Sprak hij rustig.´´ En nu op zoek naar jenny...´´ Sprak hij zacht en meer bedoelt tegen zichzelf dan tegen de anderen. Hij begon te rennen, en gooide een aantal Doctoren aan de kant door middel van de slangen, die ook allen hun hart verloren, door de linker slang die het hebberig op vrat letterlijk. Hij slikte even enn zag enkele doctoren met felle lampen op hem af komen, wat de Darkness in roken op liet gaan, en hij niet eens tijd kreeg om antwoord te geven.´´ Gooi hem in een cel! en belicht hem ieder moment van de dag!´´ spraken ze en hij hoefde niet eens meer antwoord te geven op de vraag van rhyme, dat had geen nut meer.´´ Het spijt me Rhyme, ik wou je graag helpen.. ´´Sprak hij toen hij een spuit in zijn arm voelde, die hem versufte en op de grond liet neerstorten.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 10:14:22 GMT
Rhyme:
"Jenny? Wie is dat?" Vroeg ze wat verbaasd en schrok toen er mensen met licht aan kwamen en hij op de grond viel. "Neee!" Schreeuwde ze hard. "Wat is zij?" Vroeg eentje en de ander grinnikte alleen. "Een zielig vampietje." Vertelde hij de Andere en ze slikte dan ook, ze was er echt een? "Ze zit hier nog omdat ze denken dat er wat meer is ofzo." Zei hij en Rhyme begon enkel harder te huilen. Haar beide ogen werden blauw, geheel blauw en haar blonde haren leken te zweven. Alsof de wind eronderdoor ging, ze legde haar handen op de zijkant van zijn gezicht. Ze was totaal zichzelf nie en ze keken dan ook vreemd naar haar. Haar lippen raakte nog net zijn lippen niet en bleven er een centimeter boven hangen. Alsof ze zijn ziel wilde nemen, een blauw wolkje kwam vanuit zijn mond en leek zij erdoor in te nemen. Alle slechte stoffen nam ze op uit zijn lichaam en dat van haar filterde het. Al was het nu pas te merken dat ze nog niet helemaal volgroeid was als half meermin zijnde, want alles wat in haar maag had gezeten, iets wat enkel uit bloed bestond. Kwam eruit en haar blauwe ogen verdwenen dan ook. Tranen rolde over haar wangen, het deed pijn en een normale meermin kon het gewoon makkelijk weer schoon filteren. Maar Rhyme niet. Het bloed dar ze had gedronken lag over de vloer en als het goed is moest de jongen wakker worden. Al had ze zelf niet helemaal doorgehad wat ze deed. "Er is iets anders aan haar!" Zeiden de doktors blij en liepen naar haar toe. Maar doordat ze zichzelf zo slecht voelde, kon ze enkel aan drinken de ken en hun kloppende harten hielpen ook niet. Degene die dichterbij kwam, voelde dan ook haar tanden in zijn hals en toen hij neerviel, zag je dan ook een heftige afdruk in zijn hals zitten. Maar eigenlijk had ze het beter niet kunnen doen. Want zo snel ze het naar binnen had gewerkt, zo snel kwam de maaginhoud er weer uit. Het deed zoveel pijn! "Laat me met rust!" Zei ze en hard schreeuwde, niet normaal, maar een hoge toon die ervoor zorgde dat de doktors hun handen tegen hun oren legde en de lampen knalde. Donkerte en Rhyme was dan ook gestopt met shreeuwen, enkel pijn was er nog over en ze snikte dan ook af en toe.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 10:44:09 GMT
Jackie Estacado
De doctors die hem weg wouden halen, deinsden achteruit toen Rhyme bij hem kwam, en the Darkness was hem zelf ook al aan het genezen, maar door dat zij hem hielp, kwam er enige dark essence uit zijn mond zetten, maar dat vloog direct via zijn neus gaten weer naar binnen. Hij kreunde even en kuchelde daarna, terwijl hij duidelijk bij aan het komen was, en nu op keek voor een moment, maar de lampen die nog steeds fel op dit moment schenen, dus hij kon nog niets maken en bleef in eerste instantie nog op de grond liggen,e n helemaal toen ze begon te schreeuwen, sloeg hij zijn handen om zijn oren heen, en de slangen in zijn rug, deden hem extreme pjin door de gil, en gingen tekeer in zijn rug, waardoor hij nog even een pijnkreet slaakte. Het was dat hij zijn jasje in principe nog aan had, anders kon ze ze zien kronkelen onder zijn huid, en de slangen schoten er ook direct uit toen de lampen uit waren en leken te blazen naar Rhyme, en wouden nu niets anders dan haar grijpen. Hij deinsde nu achteruit.'' Oh nee, jullie doen haar niets! dat hebben we verdomme beloofd!'' Sprak hij enkel en de slangen leken te luisteren. Het was dat ze in Principe niet degene was die hem tot Jenny zou leiden. Iets wat hun maar al te graag tegen hielden. Hij slikte en zocht haar even.'' Rhyme, gaat het?'' vroeg hij vanaf een afstandje nu, terwijl hij hun omgeving goed in de gaten hield, aangezien de doctoren nu door hem afstand hielden, en enkel riepen: '' Zoek alsjeblieft een paar goede lampen!''
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 10:56:38 GMT
Rhyme:
Ze had weinig idee van wat ze had gedaan, ze had ook niet veel in de gaten. Hoe hij riep dat ze haar niks gingen doen en weer kwam er een deel bloed naar buiten, maar ze voelde dat ze niet veel meer in haar lichaam had. Toen hij dan ook vroeg of het ging, had ze weer in de gaten wat er was en ze schudde haar hoofd. Nee, het ging totaal niet! "Het doet pijn." Zei ze zacht en voelde aan haar hals, het deed zoveel pijn en een steek kwam weer in haar borst. Maar de doktors vonden het enkel facinerend. "Dit hebben we nog nooit gezien." Zeiden ze wat blij, maar ondertussen moesten ze ook op de jongen letten. Hoe konden ze nu weg gaan? Zonder na te denken, rende ze langs de doktors af, en het was gelukt, zij was hen voorbij. Maar al snel had ze weer haar tanden in de hals van iemand gezet. Haar lichaam wilde namelijk gewoon eten. Al kon deze het misschien niet binnen houden.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 11:09:31 GMT
Jackie Estacado & Matt smith
Hij slikte en kwam nu langzaam overeind, en de Darkness kwam nu weer volldeig om hem heen te liggen, als een soort van Armor, en hij begon zich ook te bewegen, terwijl hij Rhyme begon te volgen. Hij had belang bij iets van een wapen, maar die hadden ze hier natuurlijk niet, ook logisch. Hij zuchtte even voor een moment, en keek om zich heen, terwijl hij rustig een glimlach op zijn gezicht zette.'' ik help je hieruit Rhyme, echt waar. Hij zag op een geven moment echter een man in de verte staan.'' Jullie twee, hier komen.'' Sprak hij enkel en keek hen even aan, terwijl Rhyme waarschijnlijk zijn 2 harten wel kon horen kloppen, en direct liet merken dat hij ook niet echt een normale man was. Jackie keek enkel naar hem.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 11:39:50 GMT
Rhyme:
Ze stond wankel op haar benen. Al had ze noggenoeg kracht om te blijven staan. Het kokhalzen stopte dan ook niet, haar lichaam probeerde het gif op een andere manier kwijt te raken. Want het filteren ervan leek toch niet heel erg geschikt te zijn. In de verte zag ze iemand, maar haar ogen hadden nog even geen zin om het sherp te zien. Maar ze kon duidelijk twee harten horen en het zorgde voor de lust, haar ogen werden zwart. Maar ze slikte het weg, doordat ze weer bijna alles uitkotste, werden haar ogen weer normaal. "Hij is ook anders..." Fluisterde ze tegen zichzelf en liep met trillende benen naar hem toe. "We willen hier enkel weg." Zei ze tegen de man waar ze naartoe liep. Ze had geen weet van wie hij was of wat. Maar zij wilde niet zo zijn en ze voelde zich vies. Ze zat dan ook onder het bloed.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 11:53:24 GMT
Matt smith & Jackie Estacado
Maat keek naar de doctors die achter hen zaten en hun stopte, omdat ze hem zagen.'' Ga aan jullie werk, ik heb gezegd dat dit een ziekenhuis moet zijn, geen gekken tehuis!'' sprak hij enkel en de mannen dropen af, en hij keek naar hen.'' ik hoop dat ze niet teveel bij jullie hebben gedaan?'' sprak hij en liep richting zijn Kantoortje.'' kom alsjeblieft even binnen, kalmeer een beetje, en voor jou heb ik wel een paar zakken, geen zorgen.'' Sprak hij rustig en keek naar hen, en liep naar zijn akntoor, volg mij even, dan kan ik jullie daarna gewoon laten gaan, en duidelijk gaat het hier niet zoals ik wou dat het giong. Er is maar een van jullie die hier werkelijk vast zit, een meisje met metalen klauwen, Candice.'' Jackie slikte en keek naar Rhyme.'' Hij lijkt te vertrouwen, wat wil je?'' sprak hij enkel naar haar uit.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 12:04:05 GMT
Rhyme:
Niet teveel gedaan? Ze wist he niet. Misschien was he teveel? Misschien ook niet. Zij wilde gewoon genezen en weer leven zoals ze normaal gedaan had. Nie bij al die vreemde mensen. Hun stem was lager en ze droegen andere kleding. Ze... Hadden geen borsten. Niet dat ze daarnaar keek, maar ze wilde weten wat het waren en of dat ook kwam door veranderingen. Een paar zakken? Ze keek vragend naar hem, wat voor zakken! Het klinkt helemaal niet goed namelijk! Ze blee dan ook verstijfd staan en toen de andere tegen haar praatte, keek ze toch om. Wat wilde ze doen... "Ik denk..." Ze moest ook echt even denken. Heb meisje met metalen klauwen? Daar had ze bij gezeten.... "Volgen?" Vroeg ze aan hem, maar dan ook achter hem aan begon te lopen. "Wat ben jij?" Vroeg ze toen ze dichterbij degene was met twee harten.
|
|
|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 12:21:01 GMT
Matt Smith
Hij keek naar haar.'' Kom maar even binnen dan zal ik alles uitleggen.'' Sprak hij rustig en keek naar zijn omgeving, hopend dat hij zijn Broer nog ergens zag, maar die zag hij niet direct, dus ging hij verder het kantoor in en schoof twee stoelen voor hun van de kant. Jackie keek naar haar en knikte, waarna hij ook rustig richting het kantoor liep, maar vertrouwde het ergens toch nog niet helemaal, maar haar fluistering, dat deze man anders was, deed hem toch het twijfelen af nemen en liep hij het kantoor in.'' Vind je het erg als ik toch even een lamp op je richt? ik wil namelijk niet dat die dingen zometeen mijn harten grijpen, al kan ik er met 1 ook prima leven.'' Sprak hij rustig.'' ik weet dat jij je niet helemaal onder controle hebt, en dat ze jou beheersen in plaats van jij hen, dus vandaar.'' Sprak Matt rustig en hij knikte, dus deed matt even een felle lamp aan, en The darkness verdween eigenlijk al direct.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 12:28:09 GMT
Rhyme:
Ze volgde hem. Maar haar honger was niet verdwenen, maar het ging al iets beter met het spul wat ze binnen had. Ze kon weer oets beter zien en ze keek bezorgd naar de andere toen er licht op hem werd gezet en zelf ging ze langzaam op een stoel zitten. "Ze zeggen..." Ze slikte, uit angst. "Dat ik een vampier ben." Zei ze zacht en nog steeds met verdriet op haar gezicht, nu naar hem op keek. Want ze was er bang voor namelijk. "Maar dat gaat wel weg toch?" Iets van hoop was in haar stem te horen. Ze hoopte dat het weg ging, dat het gewoon een ziekte was die ging verdwijnen. Maar ze hoorde hun harten zo goed... Ze slikte de honger weg. Het zal allemaal over gaan, was iets wat ze zihzelf probeerde wijs te maken.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 6, 2013 12:59:49 GMT
Khan Het duurde inderdaad niet lang hoogstens vijf minuten voor Khan weer ontwaakte. Toch was hij nog steeds een beetje suf, maar dat zou ook wel vast gauw overgaan. Langzaam komt hij overeind terwijl hij eerst naar de pyama kijkt die hij aanheeft en dan naar de omgeving waarin hij terecht was gekomen. 'Waarom zit zij weer bij me in mijn cel, ik wil haar hier niet, haal haar hier weg' riep hij. De dokters leken of nou ja de dokters luisterden gewoon niet naar hem. Khan moest zeggen dat het hem echt behoorlijkj irriteerde dat Yara constant bij hem in de cel werd gezet nu, want wat maakt het uit dat ze nu allebei hybrid zijn, waar hij trouwens nog steeds niet blij mee is, ook een reden waarom hij haar hier weg wou hebben.
Myles Smith Myles was misschien de identieke tweelingbroer van Matt hij vervulde zijn baan als manager echter heel anders, hij is laten we het kort zeggen misschien wat minder begaand dan zijn broer of laat dat misschien eigenlijk maar weg. In zijn ronde door het ziekenhuis heen controleert hij wat er gaande is en hoe de andere dokters zijn werk doen. Wanneer de andere werknemers het niet volgens de regels doen, heeft Myles er een zeer simpele methode voor om dat duidelijk te maken. 'Dat is niet hoe de patienten hier behandeld moeten worden' met daarbij een klap tegen hun achterhoofd. Myles was nu weer terug op weg naar het kantoor die hij samen met zijn broer deelde terwijl hij daarbij een bekertje ijs zat uit te lepelen. 'Wat is dit, een soort van welkomst comitee' vroeg hij met nog steeds de lepel in zijn mond. Als uiteraard onverwachts zijn tics weer op komen spelen beland hij met zijn neus in het ijs, waarop hij deze heel subtiel weer afveegt alsof er niks was gebeurd.
|
|