|
Post by David Tennant on Jun 6, 2013 13:15:56 GMT
Yara Pearce
!0 minuten na hem werd ze langzaam, maar versufd wakker, en toen ze hem als eerste in haar oog kreeg, begon ze achteruit te deinsen, angstig voornamelijk. Haar beer pakte ze, en klemde die zenuwachtig in haar handen, en de angst stond in de ogen van het nog relatief jonge meisje. Ze was bang dat hij haar wat aan ging doen, om wat ze bij hem had geflikt, en had ook nog geen benul eigenlijk van hoe sterk ze was, en wat ze kon. Dat wist ze simpelweg gewoon niet. Ze was nog te jong om alles te begrijpen, en voelde zich verschrikkelijk bij iedere klap die ze aan anderen uitdeelde, vooral het moorden, ja, dat lag het kleine meisje zwaar.
Matt Smith
Hij liep naar de deur en sloot die, en keek naar beide, terwijl hij op de rand van het Bureau ging zitten en beide even aan keek.'' Ik kan je direct zeggen dat ik je niet zal kunnen genezen. Ik heb al begrepen dat jij degene bent die dat wou. IK wil mijzelf ook al jaren genzen, maar helaas, dat wil niet. Zoveel soorten, het is onmogelijk.'' Sprak hij en keek even vooruit, en schreeuwde vanuit het niets ''Geronimo!'' zonder dat hij er verder iets op zei, en een vingerknip achteraan gooide, evenals zijn hoofd dat naar links ging voor een moment. Jackie keek echter raar op, en al helemaal toen er iemand het kantoor binnen kwam stormen, haalde die zijn wenkbrauw op. Matt leek er duidelijk blijer mee te zijn.'' nee dit is geen welkomst comité.'' sprak hij en op de tics zei hij niets uit, al kon hij zich voorstellen dat Jackie en Rhyme het wel grappig zouden vinden.'' De doktoren doen alleen niet bepaald hun werk. Sluiten iedereen iop, terwijl volgens mij maar 1 iemand vast moet zitten omdat die simpelweg te gevaarlijk is.'' Sprak hij rustig en keek naar Rhyme en Jackie voor een moment.'' Maar goed, jij vroeg wat ik was. Ik ben een Timelord. Tenminste zo hebben ze het beestje een naam gegeven.''
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 14:06:05 GMT
Rhyme:
Ze keek naar degene die op de rand van het bureau zat, ze was niet te genezen? Een pijnscheut ging door haar lichaam heen en ze zette haar kaken dan ook op elkaar. Het was te merken dat ze nog steeds aan het veranderen was. Iets wat bij een vampier vaak al veel sneller gebeurde. Maar bij haar werkte het blijkbaar anders. Toen er iemand binnen kwam keek ze om en toen deze met zijn neus in het ijs terecht kwam, moest ze lachen, alsof ze het echt heel grappig vond. Maar dat was niet zo, haar emoties waren doordat ze een vampier was, gewoon erg gevoelig. Dus het duurde ook geen vijf seconde of ze was dan ook weer aan het huilen. Emoties gingen als een soort knipperlicht in haar hoofd, aan/uit/aan/uit en het was verwarrend voor haar. Toen hij haar antwoord gaf op wat hij was, keek ze hem even vragend aan. "Maar daarom ben je zo? Lagere stem, maar dat slaat nergens op..." Zei ze zacht en keek naar de andere. De man was identiek en ze slikte dan ook even, ze hadden wel eens in het weeshuis een tweeling gehad, maar dat waren meisjes. Wat waren dit dan? "Dus jullie zagen er al zo uit voor de bommen?" Vroeg ze zacht, ze begreep er gewoon niks van. Daarbij zuchtte ze even. "Ik weet niet eens wat een vampier is...." Mompelde ze toen wat meer in zichzelf, boos dat ze niet wist wat het was.
|
|
|
Post by Misha Krushnic on Jun 6, 2013 16:26:01 GMT
Myles Smith Myles die nog geen eens kon lachen als iemand hem de beste kietelbeurt zou geven vatte het dan ook niet goed op wanneer Rhyme moest lachen, zelfs al was het niet zo bedoeld, het was gewoon iets wat Myles maar weinig boeide of het wel zo bedoeld werd of niet. 'Shut up' is dan ook het eerste wat hij nogal snauwend tegen het meisje zei en zijn kleine bak met ijs verder op at. Wanneer hij een hap ijs heeft doorgeslikt klikt hij even met zijn tong waarbij hij verder luistert naar wat Rhyme vraagt en neemt haar heel even in zich op om te zien wat ze precies is en hoe ze daadwerkelijk onder haar verandering stond, nee Myles denkt heus niet dat ze een jonge vrouw is die last heeft van een vorm van over emotioneel zijn gewoon omdat ze zo was, nee Myles had ook al gauw wel door dat het met haar mutatie te maken had. Dan nog Myles zijn karakter hoefde daar niet om te veranderen. 'Ja we hebben er altijd zo uitgezien tot nu nog, het zijn van een timelord heb je ook de mogelijkheid om ALLONS-Y! om regeneration te gebruiken waardoor we er anders uit komt te zien, maar omdat we echt een tweeling zijn zien we er altijd hetzelfde uit, het enige verschil is dit' zei hij en wijst op het ijzer op zijn gezicht waarbij hij even zijn vingers knipt 'het is omdat ik half timelord ben half cyberman' vervolgde hij.
Khan Khan trok even een wenkrbrauw op om de angstige reactie die Yara op hem maakte. 'Ja ik zou ook ontzettend bang zijn' zei hij droogjes 'jij hebt me zo gemaakt, jij stom kind' vervolgde hij. Ja Khan was overduidelijk niet blij en dat was in zijn hele houding en reacties te merken. 'Ik wil daarbij ook niet dat ik deze cel moet delen met een hybrid kleuter en haar teddy beer, thank you very much' zei hij.
|
|
|
Post by Éowyn Margo on Jun 6, 2013 21:06:40 GMT
Matt smith
Hij keek even naar zijn broer voor een moment en zuchtte." Myles." Sprak hij als eerste." Die meid heeft haar mutatie nog niet gecontroleerd, en jij weet donders Geronimo! Donders goed dat wij daar ook lang mee bezig zijn geweest." Sprak hij en de rest van zijn tics volgden weer voor een moment en keek even naar hen omstebeurten, vooral naar Rhyme, aangezien Jackie hier duidelijk niets liever dan weg wou." Zeg eens, hoe kunnen we jullie helpen. Begin eens met jullie namen. Die van jou is Jackie, dat weet ik door jou dossier, maar ik geloof dat ik die van jou nog niet gezien heb." Sprak hij met een blik op Rhyme. Anders had ik je wel herkend van de foto." Hij negeerde haar vragen op dit moment, hij had daar momenteel niet veel zin in eigenlijk, het ging hier niet om hem, om over myles. Het ging om hen.
Yara Pearce
Ze slikte en keek naar hem." het spijt me.." Zei ze trillend." Ik had zo dorst. En nu nog.." Sprak ze rustig en twee zakken kwamen er door de deur heen geschoven, een voor haar en een voor hem, maar ze durfde er geen eens een te pakken, doordat hij nog in haar buurt was en ze dacht echt dat hij haar zou aanvallen. Hij was natuurlijk groter en vooral sterker dan haar. Ze begon zachtjes te huilen nu, het deed haar echt spijt dat ze dit had gedaan bij hem, en het was nooit haar bedoeling geweest. Echt nooit.
|
|
Katherine
scheepsmaatje
"Always stay one step ahead of your enemy."
Posts: 198
|
Post by Katherine on Jun 6, 2013 21:18:57 GMT
Rhyme:
De woorden van Myles deden haar ergens zeer en alsof ze een klap in haar gezicht had gehad, keek ze hem dan ook aan. Schichtig, keek ze om zich heen. Honger, woede, blijheid, boos, verdriet.... Herhaling, herhaling. Pijn... Het deed pijn. Weer een pijnlijke steek in haar lichaam en ze drukte haar kaken kreunden op elkaar. Maar ze luisterde naar ieder woord dat hij vertelde. timelord, cyberman, half, regeneration, timelord, timelord, regeneration, timelord, altijd. Alsof ze uit een soort shock kwam hapte ze naar adem en keek haast hijgend om zich heen. Wat was er aan de hand met haar! Ze wilde zich niet zo voelen. Ze keek naar het apparaat dat op zijn gezicht zat en haar ogen kleurde zwart, snel keek ze ook weer voor zich. Toen Matt hun namen vroeg, keek ze hem aan. Een hand legde ze op haar hoektanden, en ze voelde hoe deze, samen met haar kiezen scherper werden. "Rot op, ik wil dit niet!" Riep ze boos, maar daarna begon te lachen. "Mijn tanden zijn gewoon scherp." Alsof ze net iets heel grappigs had gehoord. Maar nu snikte ze weer. "Sorry." zei ze zacht. "Ik weet niet wat het is." waarbij haar tanden zich weer terug leken te trekken. "Rhyme, ik ben Rhyme. Weeshuis, vampier, weeshuis, bijten, ik heb iemand gebeten, pijn, ik heb pijn, mijn hoofd, alles gaat snel, bang, honger, angst roept eten, eten is bloed. geen bloed. Ik wil geen bloed, boos, bang, blij, verdrietig. Alles is vreemd, veranderd, mijn lichaam, gedachte, pijnlijk" Woorden aan elkaar geplakt, met af en toe een nuttig klein zinnetje. Zo ging haar hoofd dan ook, niks was normaal in haar hoofd en nu zei ze het ook, starend naar een plekje op de grond. Door een geluid schrok ze op uit haar gedachte en keek naar Matt, ze leek niet eens in de gaten te hebben wat ze zelf had gezegd. "Ik ben Rhyme." Zei ze dan ook weer, alsof ze niks anders had gezegd. Ze leek het gewoon niet door te hebben.
|
|
|
Post by Caoimhe Blackwood on Jun 8, 2013 16:05:11 GMT
Naam: Quenya Smith leeftijd: 4 Geslacht: Female Mutatie/ras: Quenya is een Skinwalker, hierdoor kan ze in een kat veranderen, waardoor ze zelfs in haar menselijke vorm nog steeds de zintuigen en krachten van een kat behoud. Ze is dan ook veel behendiger, ze heeft een scherper gehoor, ze ziet uitstekend in het donker, ze is snel. Echter omdat Quenya zelf nog jong is veranderd ze nog niet in een volwassen kat maar in een kitten Karakter: Quenya is een lief en vooral zeer vrolijk meisje. Ze is hyperactief en wil eigenlijk altijd wel wat te doen hebben. Maar gelukkig is ze niet een van de moeilijkste en is ze al gauw tevreden. Quenya vind net zoals haar vader zowat alles wat apart is cool en houd ze er ook van om gekke hoedjes op haar hoofd te zetten. Quenya is niet echt een eenkenner en geeft anderen dan ook zonder moeite een knuffel, daarbij wil ze vaak spelen en moet je open staan voor allerlei vragen die ze jou kant op gooit. Het is echter wel zo dat ze wil dat haar papa altijd in de buurt is want als ze hem niet ziet word ze toch wel bang en begint ze de hele boel bij elkaar te huilen, janken als ze in haar kitten vorm is. Geschiedenis: Quenya is vier jaar geleden geboren en werd eigenlijk meteen blootgesteld aan de gassen van de atoombommen die er toen nog rondhingen, je kunt dus zeggen dat ze in feite zo is geboren zoals ze is. Ze is de dochter van niemand minder dan Matt Smith en ze heeft haar moeder nog nooit gekend aangezien die bij de geboorte van Quenya stierf. Veel valt er niet over haar verleden nog te vertellen, aangezien ze niet echt veel heeft meegemaakt waarvan je zegt, vertel meer vertel meer. Ja ik kan wel praten over haar eerste pop of teddy beer of wat dan ook, maar is dat nuttige informatie, nee niet echt. Foto/uiterlijk: content.lifeandstylemag.com/2010/06/03/Suri1024.jpgextra: Ze heeft een knuffelolifant die ze Moosie heeft genoemd
|
|
|
Post by Matthew Blackwood on Jun 10, 2013 11:39:50 GMT
Myles Smith 'Ja dat weet ik daar hoef ik niet constant aan herinnert te worden, maar je kent me' zei hij waarbij hij in zijn vrije hand in zijn vingers knipt. Myles luisterde verder naar Rhyme maar reageerde er niet echt op daarbij sprak ze ook nu tegen Matt en niet tegen hem, iets waar Myles meer dan blij mee was want hij was sowieso niet een van de sociaalste personen of iemand die zich daadwerkelijk in anderen zou kunnen inleven, oh hij kan het wel, het is alleen dan een simpel geval van acteren. Myles schraapte het laatste beetje ijs uit het bakje en at dit verder op.
Khan 'Beetje laat om sorry te zeggen niet' zei Khan misschien best wel sarcastisch, ja hij weet dat Yara nog maar een klein kind is maar echt veel maakt hem dat op het moment ook niet uit. Khan is er op dit moment nogal behoorlijk gehumeurd over en dan plaatsen ze die snotaap ook nog is bij hem in de cel. Wanneer er twee bloedzakken door de deur worden geschoven pakt Khan er een van en schuift de ander toch naar Yara heen. Nee hij was niet zo gemeen dat hij haar liet verhongeren. Terwijl hij naar zijn bloedzak kijkt veranderen zijn ogen even van kleur waarop hij de zak leeg drinkt.
Quenya Quenya zat onder het bureau van haar papa met Moosie te spelen en kroop er nu onder weg waarbij ze hem met een big smile aankijkt. 'Moosie is vandaag heel lief geweest' zei ze trots en nieuwsgierig naar de anderen keek die ze nog niet had gezien natuurlijk kende ze haar oom Myles wel want het zou wat zijn als ze die niet kende. Ondanks in haar menselijke vorm krabte ze toch met haar nagels aan de vloerbedekking voor ze opstond en haar papa's hand vast pakte. 'Papa wie dat zijn' vroeg ze niet geheel in de juiste orde.
|
|
|
Post by Ireena Blackwood on Jul 9, 2013 11:30:06 GMT
Matt SMith
Hij lusiterde naar Hyme en keek ahar even aan terwijl hij ook even naar Jackie keek, die duidelijk even weer last kreeg van de stemmen in zijn hoofd, maar die meer dan eens probeerde te negeren.'' Heey, Rhyme, alsjeblieft rustig. Die tanden zijn normaal, ze zijn nu onderdweel van jou. Je bent gedeeltelijk vampier, dat is meer dan zeker.'' Sprak hij rustig en keek naar haar terwijl hij zijn handen over elkaar heen sloefg en even naar zijn broer keek.'' Geronimo!'' Riep hij nog even terwijl zijn tics opnieuw volgde, en hij toche ven naar zijn broer bleef kijken voor een moment, en daarna een stem onder het bureau vandaan hoorde komen en hij even glimlachte en zijn dochter op pakte en haar even op zijn schoot zette.'' Dit zijn Rhyme en Jackie, Quenya.'' Sprak hij rustig en glimlachte even. Oke, zijn werk kon gewoon niet compleet zijn zonder zijn dochtertje, dat wist ze gewoon.
Yara Pearce
Ze slikte en keek naar Khan. ja ze schaamde zich heel erg, en ze keek naar de bloedzak die hij naar haar toe schoof en begon die direct leeg te drinken, waardoor haar ogen direct helemaal zwart kleurde, en ze de zak leeg dronk, en naar de celdeur kleek. Misschien was het beter als ze niets meer tegen Khan zei, maar zij kon er weinig aan doen eigenlijk, het was haar natuur eigenlijk geworden, en zij wist geen eens wat ze eigenlijk was. wat voor wezen was ze eigenlijk, en waarom had ze die honger naar bloed zo ?
|
|