|
Post by Jessica Malone on Aug 26, 2013 23:10:30 GMT
Ze keek naar haar, merkte dat ze een rode jurk pakte en knikte even op haar woorden toen ze zei dat ze niet wilde. Ze zette de spulletjes dus maar weer weg en ging een beetje op het bed zitten en keek naar haar. Ze moest eerlijk zijn, de jurk stond haar beter dan het haar ooit zou staan. Ze luisterde naar wat ze zei en lachte er flauwtjes even om. Ze was niet vrolijk, ze was niet verdrietig, ze was er tussen in. Normaal, zelf in de war net al de andere twee ook al wist ze wat er allemaal aan de hand was. "Geen dank Abigale. Het ga je goed." Zei ze zacht tegen haar en bleef zelf in de kajuit zitten. Ze wilde graag haar luie kont verplaatsen naar ergens anders, maar haar benen wilde niet, die wilde niet vooruit of haar gewicht dragen. Ze wilde vreselijk graag naar hem toe, hem nog een laatste kus geven en hem werkelijk succes wensen, maar wat was het nut daar van?
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 9:22:13 GMT
Hij stond nog altijd op het achterdek, enkele piraten afgeblaft die wat vroegen, maar eer deed hij ook werkelijk niet. Hij voelde zich vreselijk. Hij voelde zich helemaal lamlendig, helemaal zwak momenteel. Hij wilde eten, met zijn twee meiden.. Ja dat wou hij.. Zijn laatste maal.. Hij slikte even en draaide zich om en keek naar een van de piraten. Ga een maaltijd bereiden voor mij, abigale en Jessica.'' Sprak hij haast gehypnotiseerd, en hij keek naar Abigale verderop. Wauw, wat zag zij er geweldig uit.. Hij slikte en liep dichterbij.'' Abigale.. Ga alsjeblieft nog even naar binnen, en ga aan mijn dinertafel zitten.. Ik wil nog een keer met jullie twee eten.. Nog een keer met jullie twee genieten.. Sprak hij zonder gevoel, nou je, je hoorde zijn verliefde stem, en daarmee liep hij ook de kajuit in en ging zonder ook iets tegen Jessica te zeggen aan de tafel in de kajuit zitten.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 27, 2013 9:32:33 GMT
Ze keek naar Port Royal, benieuwd of ze inderdaad haar familie zou vinden. Sommige keken naar haar, maar deden niks, daar was ze blij mee. Ze moest zich inhouden om niet om te kijken, maar dat deed ze toch. Maar snel keek ze weer voor zich uit, ze schrok toen ze haar naam hoorde en keek om naar Frank. In de wond op haar wang zat nog wat van het zwart. Maar verder was ze schoon en daar was ze erg blij mee. Het was koud geweest, maar wel verfrissend. Hij zei dat ze naar binnen moest, hij wilde nog met hen eten? Weer die vervelende Jessica, ze deed aardig. Maar dat wilde niet zeggen dat Abigale meteen alles vergeten was. Maar ook wat Frank had gedaan. Ze haatte hem verschrikkelijk, maar haar verlangen naar geborgenheid nam het te vaak over. Toch bleef ze staan, ze had geen honger. Al knorde haar maag ontzettend veel bij de gedachte aan eten. Ze kon het niet, sof er niks was gebeurt bij hen zitten. Ze sloeg haar ogen neer, keek naar haar buik die veel te plat was. Haar ribben waren goed te zien, al was ze niet uitgehongerd. Je zag dat ze bijna geen eten kreeg.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 27, 2013 9:47:52 GMT
Ze bleef in de kajuit zitten op het bed, wilde net recht komen om naar Frank te zoeken toen ze zijn stem al hoorde en hoorde wat hij tegen Abigale zei. Haar maag knorde ook al bij ook maar de gedachte eraan. Zelf was ze ook nog graatmager, ze was ook nog maar enkele dagen geleden uit de cellen gehaald dus vol gegeten was ze niet en bij haar zag je ook nog haar ribben die uitstaken. Ze keek op toen Frank de kajuit weer in kwam en niets tegen haar zei. Ze zuchtte eventjes en stond rustig op al ging ze dan meteen weer zitten, ze wist niet of ze wel wilde eten. Misschien als ze het zo meteen zag dat ze honger zou krijgen en wel wilde.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 9:58:42 GMT
hij keek naar beide meiden, al merkte hij dat Abigale niet kwam en keek even naar Jesscia, toen zij bij hem aan de tafel ging zitten. Hij slikte even en kwam overeind en kwam weer bij ABigale.'' a;sjeblieft, als het niet voor mij is, doe het dan voor jezelf. Om jezelf aan te sterken.'' sprak hij enkel tegen Abigale en keek naar haar. Wauw.. wat zag ze er echt prachtig uit. Hij vergat Jesscica daardoor binna, terwijl hij ook wel degelij aandacht van hem verdiende, maar voor zijn gevoel had hij al afscheid genomen van haar, door hun laatste partijtje in het bed. Hij hoopt nog dat zij zwanger van hem zou zijn. een kindje van hem zou dragen, maar als hij werkelijk zou sterven vandaag, dan zou zij waarschijnlijk ook niet de beste toekomst tegemoet gaan. Abigale was waarschijnlijk beter af, dat wist hij, maar die wou geen kind van hem. Dat had ze meerdere malen gezegd, en vreemd genoeg, dat wou Frank momenteel respecteren.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 27, 2013 10:16:25 GMT
Ze wilde dichterbij komen, van het schip af gaan. Maar dat ging niet zo snel als dat ze had gehoopt, weer hoorde ze de stem van Frank en ze keek om. Met haar lichte ogen keek ze naar hem. Ze haatte hem verschrikkelijk, maar door hoe hij deed kon ze niet rot tegen hem doen. Ze slikte, voelde de honger wel, maar het was een gevoel dat al vaak genoeg weg werd geduwd. Een zachtre zucht kwam tussen haar lippen door. "Het is dat je dood gaat." Mompelde ze naar hem. Langzaam liep ze naar binnen en ging zitten. Ze zei niks, was ook niet van plan om iets te zeggen. Haar lichaam was nog steeds een wrak. Het deed pijn en daarom vond ze het fijn om te staan. Enkel haar benen en rug bleven dan zeer doen. Maar de hoop om haar familie te zien was groot. Ook al wist ze niet eens wie haar familie was. Een gouverneur had Frank gezegd.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 27, 2013 10:55:06 GMT
Jessica zag dat hij weer opstond en naar buiten liep. Ze bleef maar zitten en wreef zachtjes over haar armen heen. Ze verwachtte niet veel aandacht meer, en zodra ze ook werkelijk merkte dat alle aandacht naar Abigale ging, liet ze de twee wel alleen met elkaar. Dan had het geen nut dat zij erbij was. Ze slikte even en keek naar het raam in de kajuit, naar het water dat onrustig was en hoorde vele schoten. Er was een aanval en hij ging gezellig eten.. Ze moest een beetje stil lachen met die gedachte. Ze zou hem wel missen, dat zeker. Ze keek naar de deur, zag dat Abigale naar binnenkwam en ook kwam zitten. Ze bleef rustig zitten op de stoel en wachtte nu ook op Frank weer. Ze zuchtte, waarom zat ze hier eigenlijk nog? Haar ogen sloten voorzichtig en ze bleef eventjes zo zitten. Ze zag wel hoe alles zou verlopen.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 11:16:11 GMT
Hij liep ook terug en keek naar hun voor een moment.'' Ik zal genieten even, alsof het mijn laatste maaltijd is. '' Sprak hij enkel. waarom ga hij nou nog niet toegeven tegenover Jessica dat hij wist dat hij vandaag dood ging? hij snapte zichzelf niet meer. De piraat kwam binnne met een maaltijd en zette het op tafel, en hij stuurde hem weg.'' Stuur de anderen een beetje aan.'' Sprak hij enkel tegen hem en keek naar Abigale en Jessica.'' pak waar je zin in hebt.'' Sprak hij enkel en keek naar de dames en pakte een stuk kip, al had hij er dus helemaal geen zin in, en zat hij het ook met moeite naar binnen te werken op dit moment.'' eet smakelijk.'' Sprak hij nog tussendoor, al at hij zeer langzaam. Hij liet wel merken dat er momenteel meer aan de hand was dan dat hij liet zien.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 27, 2013 12:07:25 GMT
Ze staarde voor zich uit, keek naar het eten. Ze vroeg zich af of ze het eigenlijk nog wel lekker vond. Ze streek door haar haren en hing ze over een schouder heen. "Eetsmakelijk." Zei ze hem rustig. Hoopte dat hij ervan kon genieten. Zitten deed haar goed, dus staarde ze even voor zich uit. Wat verwachtte Frank van haar? Ze pakte wat fruit, at dat langzaam op. Verassend genoeg smaakte het. Al zou alles door de honger wel smaken. Toch had ze nu al genoeg op. "Hoe vind ik mijn familie eigenlijk?" Vroeg ze zacht, wist niet of Frank het kon horen. Jessica wilde ze he liefst dat ze het helemaal niet hoorde. Had ze niet al genoeg aandacht gekregen?
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 27, 2013 12:20:09 GMT
Ze bleef rustig zitten, haar ogen op de tafel gericht en slikte weer even zacht. Ze keek kort op toen ze met het eten aankwamen en keek er even naar. Ze had honger, vreselijk veel. Maar ze wilde niets eten, al nam ze toch ook een klein stukje kip. "Smakelijk.." Zei ze ook nog enkel zacht en bleef er maar stil bijzitten. Ze was ook niet van plan iets te zeggen, zeker niet nu Abigale ook aan Frank wat vroeg. Dus zweeg ze daar ook maar over en at stil verder. Ze hield haar ogen op het eten gericht, nam af en toe een aardappeltje was ze ook naar binnen werkte. Tranen stonden haar nader dan lachen, waarom? Omdat ze misschien Frank zou verliezen. En dat wilde ze niet. Ze zat er maar bij, bleef rustig en probeerde zich zowat onzichtbaar te maken dat ze de twee niet stoorde.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 12:31:26 GMT
Hij keek naar de dames en hoorde de vraag van Abiagale.'' Jou familie is Bekend in Port Royqalk. wees niet bang om ze niet te vinden.'' Sprk hij er enkel op en keek naar Jessica nu, en merkte dat ze zich een beetje aan het verstoppten Was.'' Jessica alsjeblieft.. '' sprak hij enkel tegen haar.'' kom alsjeblieft een beetje normaal zitten, geniet dat mijn g.. uhmm de lunch.'' Sprak hij zichzelf verbeterend van het woord 'galgenmaal' . Hij keek naar de twee dames met een kleine zeldzame glimlach, die zijn gezicht even heel anders deed lijken, al zakte die glimlach weg, en probeerde hij zichzelf duidelijk weer een stuk harder te maken.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 27, 2013 12:39:37 GMT
Abigale knikte, ze waren bekend. Maar zij wist niet wie ze waren. Dit was een vervelende zit. Het was gewoon niet gemeend, ze wist niet of dat door Frank kwam of van zichzelf. Ze snapte sowieso niet wat Frank had, hij had haar niet duidelijk gezegd wat hij voelde en Abigale was te veel vernederd om er iets normaals uit te krijgen. Ze keek naar Jessica toen Frank tegen haar praatte. Slim meisje, zo zorgde ze voor aandacht. Door zielig te doen en zich over te geven. "Ik geef jullie twee wat tijd." Ze stond op, boos doordat Jessica zo irritant deed. Terwijl ze weg wilde lopen, haar gezicht stond strak. Al was ze verdrietig, verward en boos tegelijk. "Misschien tot ziens." Zei ze tegen beide en toen ze langs Frank liep even een hand op zijn schouder legde. Een kleine aanraking, maar die zorgde bij haar voor vele gemengde gevoelens.
|
|
|
Post by Jessica Malone on Aug 27, 2013 18:19:45 GMT
Ze bleef er rustig bij zitten en at stilletjes verder tot Frank er wat van zei en slikte. "I-ik wou jullie niet storen Frank.." Zei ze zacht tegen hem en keek dan naar Abigale toen die opstond en slikte eventjes. Nou was het nog niet goed. Ze zuchtte zachtjes, ze probeerde hen eens tijd te geven om tegen elkaar te praten. Zelfs als ze niks deed was ze nog irritant blijkbaar. Ze slikte weer eventjes en streek met een hand door haar haren. De honger was al weer over nu. "Ik wilde jullie gewoon laten praten, ik wou er niet tussen komen, en dan is het nog niet goed.." Murmelde ze zachtjes en keek dan weer naar hem. "En ik wil antwoorden Frank.." Zei ze als laatst en keek hem in de ogen. "Hoeveel procent weet je zeker dat je zal sterven vandaag.." Dat alleen al bracht ze moeilijk uit.
|
|
|
Post by Frank Tupelo on Aug 27, 2013 19:40:38 GMT
Hij keek allereerst naar Abigale en slikte.'' Abigale, ga alsjeblieft niet weg, niet nu.. '' Sprak hij rustig en keek naar haar. Hij raakte door haar aanraking sterk van binnne, hij wou voor haar alles ontwijken van de dood.. Maar hij wist dat ze hem niet leuk ond, en dat deed hem dan weer pijn. Hij stond op en keek naar abigale, drukte zijn lippen nu in het beeld van Jesscia, op de hare, maar een korte kus overigens, hij wou haar niet dwingen, al wou hij haar wel zijn liefde erin laten voelen, en hij wist niet of dat gelukt was.'' Kom alsjeblieft zitten..'' Sprak hij en keek even naar Jessica.'' Jessica, ik ga niet dood..'' loog hij. Hij ging wel dood, hij voelde het maar hij wou haar niet ongerust maken.'' vanavond zie je mij wel weer.'' loog hij tegen haar.
|
|
|
Post by Abigale on Aug 27, 2013 20:09:34 GMT
Abigale haatte dat ze werd terug geroepen. Steeds weer en steeds overnieuw. Wat was er mis met hem? Waarom moest ze steeds terugkomen! Ze schudde haar hoofd en wilde iets zeggen. Maar voelde zijn lippen op de hare, in plaats van dat ze haar ogen sloot van genot, bleven deze enkel open en hem verbaasd bleef ze hem aanstaren. Haar lichaam voelde licht, haar hoofd sloeg op hol. Te verwarrend! Zijn lippen voelde niet onprettig, maar dat moest ze wel vinden! Ze zuchtte, haar ademhaling versneld door de verwarring die alles met zich meebracht. Ze slikte onwennig, ze haatte hem, ze haatte hem. Ook doordat hij nu aardig deed, terwijl zij instabiel was en iemand nodig had. Was hij er en ze wilde hem niet aardig vinden, maar in plaats van weg te lopen, drukte ze haar lippen op die van hem. Ze had er niet eens over nagedacht. Ze wilde even liefde, even een zoen. Ze opende haar mond een stukje om hem te zoenen, ze snakte erna en dat was ook te merken aan de kus, lust en misschien ook een tikje hoopvol. Ze stond dicht tegen hem aan en een van haar handen lag op zijn riem. Hoewel hij haar een vluchtige kus had gegeven, was Abigale niet van plan om vluchtig te doen. Na enkele tellen duwde ze zichzelf van hem af en gaf hem een klap op zijn wang, met haar platte hand. Het was niet overdreven hard, maar gevoelloos kon het niet zijn. "Omdat je het niet verdiende." Zei ze simpwelweg over waarom hij een klap kreeg en langs hem af liep en aan de tafel ging zitten. Ze pakte een druif en at deze dan ook op. Het maakte haar niet uit dat Jessica er was en dat ze het gezien had. Ze was hem hoe dan ook kwijt, als hij werkelijk dood zou gaan natuurlijk. Abigale keek richting het water, de klap was misschien niet aardig. Maar ze had zichzelf laten gaan en dat was extreem don...
|
|